ព្រះគម្ពីរអេសាយបាននិយាយអំពីការរង់ចាំព្រះអម្ចាស់ ដោយចិត្តអត់ធ្មត់ ដោយការរំពឹងគិតដល់ពេលអនាគត ដោយសេចក្តីសង្ឃឹមដ៏មុតមាំ។ ពេលដែលយើងមានទុក្ខលំបាក យើងរង់ចាំជំនួយមកពីព្រះ ដែលប្រាកដជានឹងមកដល់។ ព្រះយេស៊ូវបានមានបន្ទូលធានាដល់ពួកសិស្សរបស់ព្រះអង្គថា “មានពរហើយ អស់អ្នកដែលយំសោក ដ្បិតអ្នកទាំងនោះនឹងបានសេចក្តីកំសាន្តចិត្ត”(ម៉ាថាយ ៥:៤)។
យើងអាចបោះជំហានទៅមុខ ដោយទំនុកចិត្ត ពេលដែលយើងបានដឹងថា យើងនឹងបានរស់នៅក្នុងរូបកាយដ៏ឧត្តម្ភ នៅនគរស្ថានសួគ៌ ដែលជាសេចក្តីសង្ឃឹមដ៏ពិត។ ទោះយើងមានការនឿយហត់ក៏ដោយ ក៏យើងនៅតែអាចបើកស្លាបនៃសេចក្តីជំនឿរបស់យើង ដើម្បីហោះហើរ! យើងអាចដើរតាមផ្លូវនៃការស្តាប់បង្គាប់ និងដោយគ្មានការអស់កម្លាំង។ យើងអាចរស់នៅជារៀងរាល់ថ្ងៃ ដោយគ្មានការហត់នឿយ។ ជីវិតយើងកាន់តែប្រសើរឡើង ពេលដែលវិញ្ញាណយើងក្លាយជាវិញ្ញាណដែលសកម្ម ហើយរូបកាយយើងនឹងរត់ លោត ហើយហោះហើរ។ នេះជាក្តីសង្ឃឹមរបស់យើងហើយ។
ទន្ទឹមនឹងនោះ ការអ្វីដែលនឹងសម្រេចនៅថ្ងៃណាមួយ គឺអាចចាប់ផ្តើមសម្រេចនៅពេលឥឡូវនេះ។ យើងអាចមានចិត្តរឹងប៉ឹង អត់ធ្មត់ និងមានអំណរ ទោះបីជាយើងមានការនឿយហត់យ៉ាងណាក៏ដោយ។ យើងអាចមានចិត្តសប្បុរស ហើយស្ងប់រម្ងាប់ ដោយលែងផ្តោតទៅលើភាពកម្សោយ និងទុក្ខលំបាករបស់យើងទៀត។ យើងអាចមានការយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះអ្នកដទៃ ជាជាងគិតពីប្រយោជន៍ខ្លួនឯង ហើយយើងអាចត្រៀមខ្លួនជាស្រេច ដើម្បីនិយាយ ដោយក្តីស្រឡាញ់ ដល់អ្នកដែលកំពុងជួបការលំបាក។ យើងអាចត្រៀមខ្លួន សម្រាប់ថ្ងៃដែលវិញ្ញាណរបស់យើង នឹងហោះហើរ។-David Roper