អ្នកស្រី លីលីយ៉ា ត្រូធ័រ(Lilias Trotter) គឺជាវិចិត្រករ និងជាបេសកជន។ មុនពេលគាត់ទទួលមរណភាព គាត់បានមើលតាមបង្អួច ហើយបានទទួលការបើកសម្តែង ឲ្យឃើញរទេះសេះមួយគ្រឿង របស់នគរស្ថានសួគ៌។ យោងតាមអ្នកសរសេរជីវប្រវត្តិរបស់គាត់ បានឲ្យដឹងថា មានមិត្តភក្ដិម្នាក់ បានសួរគាត់ថា “តើឯងកំពុងមើលឃើញរបស់ដ៏ស្រស់ស្អាត ជាច្រើនមែនទេ?” គាត់ក៏បានឆ្លើយថា “ចា! ខ្ញុំបានឃើញរបស់ដ៏ស្រស់ស្អាតច្រើនណាស់”។
ពាក្យចុងក្រោយរបស់អ្នកស្រីត្រូធ័រ បានឆ្លុះបញ្ចាំង អំពីកិច្ចការដែលព្រះទ្រង់ធ្វើ ក្នុងជីវិតរបស់គាត់។ ទ្រង់បានបង្ហាញភាពស្រស់ស្អាតជាច្រើនដល់គាត់ និងតាមរយៈគាត់ មិនគ្រាន់តែនៅពេលគាត់ស្លាប់ តែពេញមួយជីវិតគាត់។ ទោះបីជាគាត់ជាវិចិត្រករ ដ៏ពូកែក៏ដោយ គាត់បានជ្រើសរើសយកការបម្រើព្រះយេស៊ូវ ក្នុងនាមជាអ្នកផ្សាយដំណឹងល្អ នៅក្នុងប្រទេសអាល់ហ្សេរី។ គេថា លោកចន រូស្គីន ( John Ruskin) ដែលជាវិចិត្រករដ៏ល្បីល្បាញ ដែលបានបណ្តុះបណ្តាលគាត់ ធ្លាប់បាននិយាយថា “គាត់បានខ្ជះខ្ជាយជីវិតរបស់គាត់!” នៅពេលដែលគាត់បានជ្រើសរើសយកការងារជាបេសកជន ជាជាងធ្វើជាវិចិត្រករ។
ស្រដៀងគ្នានឹងរឿងនេះដែរ នៅក្នុងគ្រាសញ្ញាថ្មី នៅពេលដែលស្ត្រីម្នាក់បានចូលក្នុងផ្ទះរបស់លោកស៊ីម៉ូន នាងមានកាន់ដបថ្មកែវ ដាក់ប្រេងទេព្វិរូសុទ្ធ ហើយបានចាក់ប្រេងលើព្រះសិរព្រះយេស៊ូវ។ អ្នកដែលមានវត្តមាននៅទីនោះ បាននិយាយថា តើមានប្រយោជន៍អ្វី នឹងធ្វើបង្ខាតប្រេងនេះដូច្នេះ។ ប្រេងទេព្វិរូនេះ មានតម្លៃថ្លៃណាស់ គឺថ្លៃស្មើនឹងប្រាក់ឈ្នួលមួយឆ្នាំ ដូច្នេះ ហើយបានជាមានអ្នកខ្លះគិតថា នាងគួរតែប្រើវា ដើម្បីជួយអ្នកក្រីក្រវិញ។ តែ ដោយសារការលះបង់ដ៏ជ្រាលជ្រៅរបស់ស្ត្រីម្នាក់នេះ ព្រះយេស៊ូវក៏បានមានបន្ទូលថា “នាងបានធ្វើការនេះ ជាការល្អដល់ខ្ញុំណាស់” (ម៉ាកុស ១៤:៦)។
ជារៀងរាល់ថ្ងៃ យើងអាចសម្រេចចិត្តអនុញ្ញាតឲ្យព្រះជន្មរបស់ព្រះគ្រីស្ទ ជះពន្លឺនៅក្នុងជីវិតរបស់យើង ហើយបង្ហាញការប្រសើររបស់ទ្រង់ ដល់លោកិយទាំងមូល។ សម្រាប់អ្នកខ្លះ គេប្រហែលជាគិតថា ការនោះហាក់ដូចជាការខ្ជះខ្ជាយពេលវេលា ប៉ុន្តែ ចូរយើងមានចិត្តបម្រើទ្រង់។ ចូរយើងសម្រេចចិត្តដើរតាមព្រះយេស៊ូវ ដើម្បីឲ្យទ្រង់មានបន្ទូលថា យើងបានធ្វើការនេះ ជាការល្អដល់ទ្រង់ហើយ។—KEILA OCHOA