អ្នកត្រួតពិនិត្យរបស់ខ្ញុំមានការគាំទ្រយ៉ាងខ្លាំង ចំពោះក្រុមកីឡាករវាយកូនបាល់បេសប៊លមហាវិទ្យាល័យមួយ ។ ឆ្នាំនេះ ពួកគេបានប្រកួតឈ្នះពានរង្វាន់ជើងឯកប្រចាំប្រទេស ដូចនេះ មិត្តរួមការងារម្នាក់ក៏បានផ្ញើសារមកគាត់ ដើម្បីអបអរសាទរ។ ប៉ុន្តែ បញ្ហារបស់គាត់នៅពេលនោះ គឺគាត់មិនមានឱកាសមើលការប្រកួតផ្តាច់ព្រ័ត្រសោះ។ គាត់ថា គាត់មានអារម្មណ៍តប់ប្រមល់យ៉ាងខ្លាំង ពេលដែលគាត់បានដឹងអំពីលទ្ធផលនៃការប្រកួត ដោយមិនបានទស្សនាដោយផ្ទាល់។ ប៉ុន្តែ គាត់ក៏បានទទួលស្គាល់ថា យ៉ាងហោចណាស់ ពេលដែលគាត់បានទស្សនាការចាក់ផ្សាយឡើងវិញ នូវប្រកួតនោះ គាត់នឹងមិនមានអារម្មណ៍ភ័យអរ ពេលដែលការប្រកួតជិតដល់ចុងបញ្ចប់។ ព្រោះគាត់បានដឹងរួចហើយថា ក្រុមមួយណាឈ្នះ។
យើងមិនដឹងថា ថ្ងៃស្អែកនឹងមានរឿងអ្វីកើតឡើងខ្លះទេ។ ថ្ងៃខ្លះ យើងអាចមានអារម្មណ៍ថា ធុញទ្រាន់ និងហត់នឿយ តែថ្ងៃខ្លះ យើងមានអារម្មណ៍ថា សប្បាយរីករាយ។ តែនៅមានពេលខ្លះទៀត ជីវិតយើងអាចមានការលំបាក និងឈឺចាប់យ៉ាងខ្លាំង អស់រយៈពេលយូរទៀតផង។
ប៉ុន្តែ ទោះជីវិតយើងមានការឡើងចុះៗយ៉ាងណាក៏ដោយ យើងនៅតែអាចជាប់នៅ ក្នុងសន្តិភាពរបស់ព្រះ យ៉ាងមានសុវត្ថិភាព។ ព្រោះយើងដឹង អំពីចុងបញ្ចប់នៃរឿងជីវិតរបស់យើង គឺដឹងថា យើងជាអ្នកឈ្នះ។
ព្រះគម្ពីរវិវរណៈ ដែលជាកណ្ឌចុងក្រោយនៃព្រះគម្ពីរ បានបើកវាំងនន បង្ហាញឆាកឈុតចុងក្រោយនោះ ដែលមានលក្ខណៈគួរឲ្យចង់ទស្សនា។ សាវ័កយ៉ូហានបានពិពណ៌នា អំពីឈុតឆាកនៃជ័យជម្នះដែលគួរឲ្យទស្សនាបំផុតនោះ បន្ទាប់ពីការឈ្នះសេចក្តីស្លាប់ និងការអាក្រក់ជាចុងក្រោយ(២០:១០,១៤)។ នៅពេលនោះ ព្រះទ្រង់នឹងគង់នៅជាមួយនឹងគេ គេនឹងធ្វើជារាស្ត្ររបស់ទ្រង់ ហើយព្រះអង្គទ្រង់ក៏នឹងធ្វើជាព្រះដល់គេ(ខ.៣) ហើយទ្រង់ក៏បានជូតទឹកភ្នែក ពីភ្នែកគេចេញ ក្នុងពិភពលោក ដែល “គ្មានសេចក្តីស្លាប់ ឬសេចក្តីសោកសង្រេង ឬសេចក្តីយំទួញ ឬទុក្ខលំបាកណាទៀតឡើយ”(ខ.៤)។
នៅថ្ងៃដ៏ពិបាក យើងអាចតោងឲ្យជាប់ព្រះបន្ទូលសន្យារបស់ទ្រង់ ដែលបានចែងក្នុងបទគម្ពីរនេះ។ នឹងគ្មានការបាត់បង់ ឬការយំយែកទៀតទេ។ នឹងមិនមានការសង្ស័យ ឬការខូចចិត្តទៀតឡើយ។ ផ្ទុយទៅវិញ យើងនឹងបានរស់នៅជុំគ្នាជាមួយព្រះអង្គសង្រ្គោះរបស់យើង អស់កល្បជានិច្ច។ តើយើងនឹងមានការអបអរធំប៉ុណ្ណា នៅពេលនោះ? —ADAM HOLZ