ផ្ទះ​សំណាក់​របស់​ពួក​រ៉ូម៉ាំង នៅ​សម័យ​ព្រះ​យេស៊ូវ មាន​កេរ្តិ៍​ឈ្មោះ​អាក្រក់​យ៉ាង​ខ្លាំង បាន​ជា​ពួក​គ្រូ​ក្រឹត្យ​វិន័យ​របស់​សាសន៍​យូដា មិន​អនុញ្ញាត​ឲ្យ​គេ​យក​សត្វ​ពាហនៈ​មក​ចង​ទុក​ក្បែរ​ផ្ទះ​សំណាក់​ទំាង​នោះ​ឡើយ។ ដោយសារ​ស្ថាន​ភាព​ដ៏​ពិបាក​យ៉ាង​នេះ ពេល​ណា​គ្រីស្ទ​បរិស័ទ​ត្រូវ​ធ្វើ​ដំណើរ​ពី​កន្លែង​មួយ​ទៅ​កន្លែង​មួយ តាម​ធម្មតា ពួក​គេ​ស្វែង​រក​កន្លែង​ស្នាក់​នៅ ក្នុង​ផ្ទះ​របស់​អ្នក​ជឿ​ដទៃ​ទៀត។

ក្នុង​ចំណោម​អ្នក​ដំណើរ​នៅ​សម័យ​នោះ មាន​ពួក​គ្រូ​ក្លែង​ក្លាយ ដែល​បាន​បដិសេធ​ថា ព្រះ​យេស៊ូវ​មិន​មែន​ជា​ព្រះ​មែស៊ី​ឡើយ។ ហេតុ​នេះ​ហើយ ក្នុង​សំបុត្រ​ទី​២​របស់​សាវ័ក​យ៉ូហាន គាត់​បាន​ប្រាប់​អ្នក​អាន​សំបុត្រ​គាត់ អំពី​ពេល​ដែល​ពួក​គេ​មិន​ត្រូវ​ស្វាគមន៍​ពួក​នោះ​ឡើយ។ លោក​យ៉ូហាន​បាន​មាន​ប្រសាសន៍​នៅ​ក្នុង​សំបុត្រ​មុន​ថា ពួក​គ្រូ​ក្លែង​ក្លាយ​ទាំង​នោះ គឺ​ជា​ “ពួក​ទទឹង​ព្រះ​គ្រីស្ទ ដែល​មិន​ទទួល​ស្គាល់​ទាំង​ព្រះ​វរបិតា និង​ព្រះ​រាជ​បុត្រា”(១យ៉ូហាន ២:២២)។ ក្នុង​សំបុត្រ​យ៉ូហាន​ទី​២ គាត់​បាន​ពន្យល់ ដោយប្រាប់​អ្នក​អាន​សំបុត្រ​គាត់​ថា អ្នក​ណាក៏​ដោយ​ដែល​ជឿ​ថា ព្រះ​យេស៊ូវ​ជា​ព្រះ​មែស៊ី គឺ“មាន​ទាំង​ព្រះ​វរបិតា និង​ព្រះ​រាជ​បុត្រា”(ខ.៩)។

បន្ទាប់​មក គាត់​ក៏​បាន​ដាស់​តឿន​ថា “បើ​អ្នក​ណា​មក​ឯ​អ្នក​រាល់​គ្នា តែ​មិន​បង្រៀន​ចំពោះ​សេចក្តី​នេះ នោះ​កុំ​ឲ្យ​ទទួល​អ្នក​នោះ នៅ​ក្នុង​ផ្ទះ​ឡើយ កុំ​ឲ្យ​ទាំង​ជំរាប​សួរ​ដល់​អ្នក​នោះ​ផង”(ខ.១០)។ ការ​ស្វាគមន៍​អ្នក​ផ្សាយ​ដំណឹង​ល្អ​ក្លែង​ក្លាយ ឲ្យ​ចូល​ផ្ទះ គឺ​ជា​ការ​ជំរុញ​ឲ្យ​មនុស្ស នៅ​តែ​បន្ត​ដាច់​ចេញ​ពី​ព្រះ។

​សំបុត្រ​ទីពីរ​របស់​លោក​យ៉ូហាន បាន​បង្ហាញ​ផ្នែក​ម្ខាង​ទៀត​នៃ​សេចក្តី​ស្រឡាញ់​របស់​ព្រះ។ យើង​បម្រើ​ព្រះ​មួយ​អង្គ ដែលស្វាគមន៍​មនុស្ស​ម្នាក់​ៗ ដោយ​ព្រះ​ហស្ត​បើក​ចំហរ។ ប៉ុន្តែ​ ក្តី​ស្រឡាញ់​ពិត មិន​បណ្តោយ​ឲ្យ​នរណា​ម្នាក់​ធ្វើ​អាក្រក់​មក​លើ​ខ្លួន​ឯង និង​អ្នក​ដទៃ ដោយ​ចិត្ត​ពុត​ត្បុតនោះ​ឡើយ។ ព្រះ​ជា​ម្ចាស់​ស្វាគមន៍​អ្នក​ដែល​ចូល​មក​រក​ទ្រង់ ដោយ​ការ​ប្រែ​ចិត្ត តែ​ទ្រង់​មិន​ដែល​ឱប​ក្រសោប​ការ​កុហក​នោះ​ឡើយ។​—TIM GUSTAFSON