ព្រះដែលជួយសង្រ្គោះ
នំម៉ាណាប្រចាំថ្ងៃ
ការស្រេកឃ្លានជ្រាលជ្រៅបំផុត
កាលលោកដាន់ខិន(Duncan) នៅក្មេង គាត់ខ្លាចមានលុយចាយមិនគ្រប់ ដូចនេះ ពេលគាត់ចូលដល់វ័យ២០ឆ្នាំ គាត់ក៏បានចាប់ផ្តើមកសាងអនាគតខ្លួនឯង ដោយមានក្តីប្រាថ្នាដ៏ធំមួយ។ គាត់បានទៅធ្វើការ នៅក្រុមហ៊ុនស៊ីលីខិន វ៉ាលេយ ដ៏មានកិត្យានុភាព ហើយគាត់បានឡើងមុខតំណែងជាបន្តបន្ទាប់ ធ្វើឲ្យគាត់រកបានទ្រព្យសម្បត្តិដ៏ច្រើនមហាសាល។ គាត់បានតម្កល់លុយជាច្រើនក្នុងកុងធនាគាររបស់គាត់ មានឡានស្ព័រដ៏ទំនើបមួយគ្រឿង និងមានផ្ទះតម្លៃមួយលានដុល្លាមួយខ្នង នៅរដ្ឋកាលីហ្វូញ៉ា។
គាត់មានអ្វីៗដែលគាត់ប្រាថ្នា តែគាត់នៅតែមិនសប្បាយចិត្ត។ លោកដាន់ខិនក៏បាននិយាយថា “ខ្ញុំមានការថប់បារម្ភ និងមិនចេះស្កប់ចិត្ត ចំពោះអ្វីដែលខ្ញុំមាន។ តាមពិត ទ្រព្យសម្បត្តិពិតជាបានធ្វើឲ្យការរស់នៅកាន់តែពិបាក”។ ទោះគាត់មានលុយប៉ុន្មានគំនរក៏ដោយ ក៏គាត់នៅតែមិនអាចរកបានមិត្តភាព ភាពជាសហគមន៍ ឬក្តីអំណរពិតប្រាកដ ហើយវាច្រើនតែធ្វើឲ្យគាត់ឈឺក្បាលកាន់តែខ្លាំង។
អ្នកខ្លះខំចំណាយកម្លាំង និងពេលវេលា ដើម្បីស្វែងរកទ្រព្យសម្បត្តិឲ្យបានច្រើន ដើម្បីឲ្យជីវិតមានសុវត្ថិភាព។ ប៉ុន្តែ វាគ្រាន់តែជាល្បែងរបស់មនុស្សល្ងង់ខ្លៅប៉ុណ្ណោះ។ ព្រះគម្ពីរបានចែងថា “អ្នកណាដែលស្រឡាញ់ប្រាក់ នោះនឹងមិនស្កប់ចិត្តដោយប្រាក់ប៉ុណ្ណោះទេ” (សាស្តា ៥:១០)។ អ្នកខ្លះបានខំធ្វើការយ៉ាងខ្លាំង អស់រយៈពេលយ៉ាងយូរ។ ពួកគេបានតស៊ូ និងរុញច្រានខ្លួនឯងទៅមុខ ដោយប្រៀបធៀបទ្រព្យសម្បត្តិខ្លួនឯង និងទ្រព្យសម្បត្តិអ្នកដទៃ ហើយក៏បានព្យាយាមស្វែងរកឋានៈក្នុងសង្គម។ ពួកគេប្រហែលជាគិតថា ខ្លួនបានរកឃើញសេរីភាពផ្នែកហិរញ្ញវត្ថុហើយ ប៉ុន្តែ ពួកគេនៅតែមិនស្កប់ចិត្តដដែល។ ពួកគេនៅតែមានអារម្មណ៍ថា មិនគ្រប់គ្រាន់។ គឺដូចដែលអ្នកនិពន្ធព្រះគម្ពីរសាស្តាបានលើកឡើងថា “អ្នកណាដែលចូលចិត្តទ្រព្យដ៏បរិបូរ នោះក៏មិនស្កប់ចិត្តដោយផលចំរើនប៉ុណ្ណោះដែរ នេះក៏ជាការឥតប្រយោជន៍ទទេ”(ខ.១០)។
តាមពិត ការព្យាយាមស្វែងរកភាពស្កប់ចិត្ត…
រឿងដែលនឹងកើតឡើងបន្ទាប់
នៅពេលយប់ ក្នុងថ្ងៃទី៣ ខែមេសា ឆ្នាំ១៩៦៨ លោកបណ្ឌិត ម៉ាទីន លូស័រ ឃីង(Martin Luther King) បានថ្លែងសន្ទរកថា ជាលើកចុងក្រោយថា “ខ្ញុំបានឡើងទៅដល់កំពូលភ្នំហើយ”។ ក្នុងសន្ទរកថានោះ គាត់បាននិយាយព្រលយពាក្យថា គាត់ប្រហែលជារស់មិនបានយូរទេ។ គាត់មានប្រសាសន៍ថា “យើងនៅមានថ្ងៃដ៏ពិបាក ដែលនឹងមកដល់។ ប៉ុន្តែ ពេលនេះ ខ្ញុំមិនខ្វល់អំពីរឿងនេះទេ។ ព្រោះខ្ញុំបានឡើងដល់កំពូលភ្នំហើយ។ ហើយខ្ញុំបានមើលមកក្រោម ខ្ញុំឃើញទឹកដីសន្យា។ ខ្ញុំប្រហែលមិនបានទៅដល់ទឹកដីសន្យាជាមួយអ្នកទេ … ប៉ុន្តែ យប់នេះខ្ញុំសប្បាយចិត្ត។ ខ្ញុំមិនព្រួយបារម្ភអំពីអ្វីទាំងអស់។ ខ្ញុំមិនខ្លាចមនុស្សណាទាំងអស់។ ភ្នែកខ្ញុំបានឃើញសិរីល្អនៃព្រះអម្ចាស់ ដែលជិតយាងមកដល់”។ នៅថ្ងៃបន្ទាប់ គាត់ក៏ត្រូវគេលួចធ្វើឃាត។
ពេលដែលសាវ័កប៉ុលជិតដល់ពេលស្លាប់ គាត់បានសរសេរសំបុត្រផ្ញើទៅលោកធីម៉ូថេ ដែលជាសិស្សរបស់គាត់ ដែលក្នុងនោះគាត់បានសរសេរថា “ដ្បិតខ្ញុំកំពុងតែត្រូវច្រួចចេញ ឯពេលវេលាដែលខ្ញុំត្រូវលាទៅ ក៏បានមកដល់ហើយ… ពីនេះទៅមុខ នឹងមានមកុដនៃសេចក្តីសុចរិត បំរុងទុកឲ្យខ្ញុំ ដែលព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាចៅក្រមសុចរិត ទ្រង់នឹងប្រទានមកខ្ញុំនៅថ្ងៃនោះ”(២ធីម៉ូថេ ៤:៦,៨)។ សាវ័កប៉ុលបានដឹងថា ពេលវេលារបស់គាត់នៅលើផែនដី ជិតដល់ទីបញ្ចប់ហើយ គឺមិនខុសពីលោកបណ្ឌិតឃីងឡើយ។ បុរសទាំងពីរ សុទ្ធតែបានឆ្លងកាត់ជីវិត ដែលបានបំពេញបេសកកម្មដ៏អស្ចារ្យថ្វាយព្រះអម្ចាស់ តែពួកគេមិនដែលភ្លេចផ្តោតទៅលើជីវិតដ៏ពិត ដែលកំពុងរង់ចាំពួកគេនៅនគរស្ថានសួគ៌នោះឡើយ។ ដូចនេះ អ្នកទាំងពីរបានស្វាគមន៍ការអ្វីដែលពួកគេនឹងជួបនៅពេលខាងមុខ។
សូមយើងកុំផ្តោតទៅលើអ្វីដែលមើលឃើញនោះឡើយ…
អ្នកថ្វាយដោយអំណរ
កាលពីប៉ុន្មានឆ្នាំមុន ភរិយាខ្ញុំបានទិញទំនិញ ដោយបង់ប្រាក់លើសតម្លៃរបស់វា ហើយគេក៏បានបង្វិលលុយដែលបានបង់លើសនោះមកឲ្យ17គាត់វិញ។ គាត់មិនបានរំពឹងថា គេនឹងសងគាត់វិញទេ តែគាត់ក៏បានឃើញប្រាក់បង្វិលនោះ នៅក្នុងប្រអប់សំបុត្ររបស់គាត់។ ក្នុងអំឡុងពេលនោះ មិត្តល្អម្នាក់បានចែកចាយ អំពីតម្រូវការរបស់ស្រ្តី នៅប្រទេសផ្សេង ដែលជាអ្នកមានគំនិតធ្វើអាជីវកម្ម និងបានព្យាយាមធ្វើឲ្យជីវិតខ្លួនមានភាពល្អប្រសើរឡើង តាមរយៈការអប់រំ និងការរកស៊ី។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ជាញឹកញាប់ បញ្ហាហិរញ្ញវត្ថុ គឺជាឧបស័គ្គទីមួយរបស់ពួកគេ។
ភរិយារបស់ខ្ញុំក៏បានយកប្រាក់បង្វិលនោះ ទៅផ្តល់ប្រាក់កម្ចីដល់អង្គការគ្រីស្ទបរិស័ទមួយ ដែលបានផ្តោតទៅលើការជួយស្រ្តីទាំងនោះ។ ពេលដែលគេសងប្រាក់កម្ចីនោះមកវិញ គាត់ក៏បានយកលុយនោះទៅផ្តល់ប្រាក់កម្ចីឲ្យអ្នកផ្សេងទៀត។ គាត់ក៏បន្តធ្វើដូចនេះ ហើយរហូតមកដល់ពេលនេះ គាត់បានផ្តល់ប្រាក់កម្ចីឲ្យស្រ្តីទាល់ក្រ២៧នាក់ ដើម្បីជួយដល់ជីវិភាពរបស់ពួកគេ។ ភរិយាខ្ញុំមានរឿងជាច្រើនដែលធ្វើឲ្យគាត់សប្បាយចិត្ត ប៉ុន្តែ គាត់កម្រមានទឹកមុខញញឹមខ្លាំង ដូចពេលដែលគាត់បានទទួលដំណឹងថ្មីៗ អំពីភាពរីកចម្រើន ដែលកំពុងកើតឡើង ក្នុងជីវិតរបស់ស្រ្តីទាំងនោះ ដែលគាត់មិនដែលបានជួបពីមុនមកសោះ។
បទគម្ពីរ២កូរិនថូស ៩:៧ បានចែងថា “ព្រះទ្រង់ស្រឡាញ់ដល់អ្នកណាដែលថ្វាយដោយអំណរ” ប៉ុន្តែ ជាញឹកញាប់ យើងច្រើនតែឮគេនិយាយសង្កត់ធ្ងន់អំពី អ្នកថ្វាយ ។ ប៉ុន្តែ ការថ្វាយរបស់យើង គឺត្រូវមានលក្ខណៈដ៏ជាក់លាក់របស់វា គឺគួរតែត្រូវបានធ្វើឡើង ដោយ “មិនស្ទាក់ស្ទើរ ឬបង្ខំ”ឡើយ ហើយព្រះអង្គបានត្រាស់ហៅយើងឲ្យព្រោះគ្រាប់ពូជ “ដោយសទ្ធា” (ខ.៦-៧)។ ម្យ៉ាងទៀត ការថ្វាយរបស់យើង ក៏ត្រូវធ្វើឡើងដោយ “អំណរ”។…
អំពីអង្គការនំម៉ាណាប្រចាំថ្ងៃ
ក្នុង ឆ្នាំ ១៩៣៨ ព័ន្ធកិច្ចរបស់យើងខ្ញុំ បានចាប់ផ្តើម ដោយមានតែកម្មវិធីវិទ្យុប៉ុណ្ណោះ ដែលមានចំណងជើងថា ថ្នាក់ព្រះគម្ពីរក្រុងដេត្រយ (Detroit Bible Class)។ ចាប់តាំងពីពេលនោះមក ចំនួនអ្នកស្តាប់កម្មវិធីវិទ្យុរបស់យើង ក៏មានការកើនឡើង ចាប់ពីក្រុមដ៏តូច នៃអ្នកស្តាប់វិទ្យុដោយការប្តេជ្ញាចិត្ត ក្លាយទៅជាមានអ្នកស្តាប់រាប់លាននាក់ នៅជុំវិញពិភពលោក ដែលប្រើប្រាប់ធនធាន ដែលយើងខ្ញុំបានផលិត ដោយផ្អែកទៅលើព្រះគម្ពីរ។
ជាច្រើនឆ្នាំក្រោយមក ឈ្មោះព័ន្ធកិច្ចរបស់យើងខ្ញុំក៏មានការផ្លាស់ប្តូរ ដើម្បីឲ្យគេកាន់តែងាយស្រួលស្គាល់ធនធានជាច្រើនប្រភេទ ដែលយើងខ្ញុំបានផ្តល់ឲ្យ។ សព្វថ្ងៃនេះ យើងខ្ញុំដឹងថា មនុស្សភាគច្រើនដឹងថា យើងខ្ញុំជានរណា ដោយសារ សៀវភៅនំម៉ាណាប្រចាំថ្ងៃ ដែលជាសៀវភៅសម្រាប់ប្រកបជាមួយព្រះបន្ទូលជាប្រចាំថ្ងៃ។ ដូចនេះ យើងខ្ញុំក៏បានប្តូរឈ្មោះព័ន្ធកិច្ចទៅជា អង្គការនំម៉ាណាប្រចាំថ្ងៃ ដើម្បីឲ្យគេកាន់តែងាយស្រួលដឹងថា តើយើងខ្ញុំជានរណា។ ទោះបីជាឈ្មោះព័ន្ធកិច្ចរបស់យើងបានផ្លាស់ប្តូរមែនក៏ដោយ ក៏យើងខ្ញុំនៅតែផ្តោតទៅលើកិច្ចការដដែល គឺផ្តោតទៅលើការឈោងចាប់មនុស្ស នៅទូទាំងពិភពលោក ដោយព្រះរាជសារនៃសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ព្រះ។
អង្គការយើង ខ្ញុំ ជាអង្គការអន្តរនិកាយ និងមិនរកប្រាក់ចំណេញ ដែលមានបុគ្គលិក និងអ្នកស្ម័គ្រចិត្ត កំពុងបម្រើការនៅក្នុងការិយ៉ាល័យជាង៣៥កន្លែង ដោយធ្វើការរួមគ្នា ដើម្បីចែកចាយសម្ភារៈជាង៦០លាន នៅក្នុង១៥០ប្រទេស។ ទោះបីជាសម្ភារៈរបស់យើងខ្ញុំ ជាការផ្សាយតាមវិទ្យុ ឬទូរទស្សន៍ ជា DVD សម្លេង សៀវភៅ app សម្រាប់ឧបករណ៍…
សូមប្រើ app នំម៉ាណាប្រចាំថ្ងៃ ជាភាសាខ្មែរ
សូមអានអត្ថបទនំម៉ាណាប្រចាំថ្ងៃ តាមរយៈ app នំម៉ាណាប្រចាំថ្ងៃ ជាភាសាខ្មែរ។ លោកអ្នកអាចទាញយក និងប្រើប្រាស់ ដោយឥតគិតថ្លៃ។
Start every day refreshed with the Our Daily Bread app in Khmer!
Download it FREE today:
Google Play: bit.ly/ODBAppGooglePlay
iTunes: bit.ly/ODBAppITunes
បន្ទាប់ពីបានដំឡើងហើយ លោកអ្នកអាចចូលទៅក្នុង setting ដើម្បីផ្លាស់ប្តូរភាសា ទៅជាភាសាខ្មែរ។ សូមព្រះប្រទានពរ
បេសកកម្ម
ការងារបេសកកម្មរបស់យើងខ្ញុំ គឺដើម្បីឲ្យមនុស្សគ្រប់រូបមានឱកាសទទួល និងមានការយល់ដឹងអំពីប្រាជ្ញានៃព្រះគម្ពីរ ដែលធ្វើឲ្យជីវិតផ្លាស់ប្រែ ។