អ្វីដែលត្រូវធ្វើ បន្ទាប់ពីបានធ្វើអំពើបាបហើយ?

អាន : លូកា ២២:៥៤-៦២

នោះពេត្រុសក៏នឹកឃើញ ពីព្រះបន្ទូលនៃព្រះអម្ចាស់ ដែលមានព្រះបន្ទូលនឹងគាត់ …រួចគាត់ចេញទៅក្រៅដោយយំក្តួល។-ខ.៦១-៦២

នៅពេលយប់ មុនពេលគេយកព្រះយេស៊ូវទៅឆ្កាង មានសិស្សរបស់ទ្រង់ពីរនាក់បានទាស់ប្រឆាំងនឹងទ្រង់។ យូដាសបានក្បត់ព្រះយេស៊ូវ ដោយនាំពួកសត្រូវរបស់ទ្រង់ មកចាប់ទ្រង់នៅក្នុងសួនច្បារ(លូកា ២២:៤៧-៤៨)។ ចំណែកឯពេត្រុសវិញ គាត់បានបដិសេធន៍បីដងថា គាត់មិនស្គាល់ទ្រង់ទេ(ខ.៥៧-៦០)។

តែអ្វីដែលពួកគេធ្វើ បន្ទាប់ពីពួកគេបានដឹងខ្លួនខុស គឺពិតជាគួរឲ្យភ្ញាក់ផ្អើលណាស់។ ពេលនោះ ពេត្រុសក៏បានទួញយំដោយទឹកភ្នែកដ៏ល្វីងជូរចត់ ទាំងបានប្រែចិត្តផង ហើយក្រោយមក ព្រះយេស៊ូវទ្រង់ក៏បានស្អាងគាត់ឡើងវិញ ដោយសុភាព(ខ.៦២ យ៉ូហាន ២១:១៥-១៧) តែយូដាសវិញ ក៏បានទៅចងករសម្លាប់ខ្លួន(ម៉ាថាយ ២៧:៥)។

មនុស្សយើងប្រព្រឹត្តអំពីបាបជារឿងធម្មតា តែអ្វីដែលសំខាន់បំផុតនោះ បន្ទាប់ពីយើងបានធ្វើបាបហើយ តើយើងធ្វើអ្វីទៀត? ពេលយើងទប់កំហឹងមិនជាប់ ហើយក៏បាននិយាយចេញនូវពាក្យពេចន៍ដ៏សាហាវ មកកាន់សមាជិកគ្រួសារ ឬមិត្តភក្តិ តើយើងត្រូវធ្វើអ្វីជាបន្ទាប់ទៀត? បើយើងបានធ្វើបាបមិត្តរួមការងារ តើយើងត្រូវធ្វើអ្វីជាបន្ទាប់ទៀត? បើយើងកំពុងជាប់នៅក្នុងគំនិតដ៏អាក្រក់ តើយើងត្រូវធ្វើអ្វីជាបន្ទាប់ទៀត? ការយកលេស ការនិយាយការពារទង្វើរបស់ខ្លួន ការស្តីបន្ទោសអ្នកដទៃ ឬការមិនអើពើចំពោះព្រះ គឺសុទ្ធតែជាការធ្វើអំពើបាប បន្ថែមពីលើអំពើបាបទីមួយដែលខ្លួនទើបតែបានប្រព្រឹត្តហើយនោះ។

ពេលដែលអ្នកកំពុងអានអត្ថបទនេះ ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធអាចនាំឲ្យអ្នកគិតអំពីអំពើបាបខ្លះ ដែលមានក្នុងជីវិតអ្នក។ បើទ្រង់ពិតជាធ្វើការក្នុងចិត្តអ្នកមែន នោះជម្រើសរបស់អ្នក គឺត្រូវសម្រេចចិត្តថាតើ អ្នកត្រូវប្រែចិត្ត ហើយសារភាពអំពើបាបរបស់អ្នកដល់ព្រះ(១យ៉ូហាន ១:៩) ឬបន្តបដិសេធន៍ថា អ្នកគ្មានបញ្ហានៃអំពើបាបទេ។

ពេលអ្នកធ្វើអំពើបាបណាមួយ ចូរកុំធ្វើអំពើបាបបន្ថែមទៀតឡើយ។ ចូរប្រញាប់ នាំអំពើបាបនោះចូលទៅរកព្រះអម្ចាស់ ដោយការអធិស្ឋានលន់តួរបាបរបស់អ្នកចុះ។ អ្វីដែលសំខាន់បំផុតនោះ តើអ្នកនឹងធ្វើអ្វីទៀត បន្ទាប់ពីបានធ្វើអំពើបាបហើយនោះ?-Dave Egner

សម្រាប់ការសិក្សាបន្ថែម
ក្នុង ១យ៉ូហាន ១:៨-១០ តើបទគម្ពីរនេះបានបង្រៀនអ្វីខ្លះ អំពីខ្លួនយើង?
តើយើងត្រូវមានប្រតិកម្មយ៉ាងណា ចំពោះអំពើបាប ក្នុងជីវិតយើង?(១យ៉ូហាន ១:៩)
តើអ្វីជាមូលដ្ឋានគ្រឹះ នៃការអត់ទោសបាបរបស់យើង?(១យ៉ូហាន ២:១-២)

ការអានបទគម្ពីរ សម្រាប់ថ្ងៃនេះ – លូកា ២២:៥៤-៦២

^៥៤ គេក៏ចាប់ទ្រង់ដឹកនាំទៅដល់ដំណាក់សំដេចសង្ឃ ឯពេត្រុស គាត់តាមទៅពីចំងាយដែរ ^៥៥ កាលគេបានបង្កាត់ភ្លើងនៅកណ្តាលព្រះលាន ហើយអង្គុយជាមួយគ្នា នោះពេត្រុសក៏អង្គុយជាមួយនឹងគេដែរ ^៥៦ មានស្រីបំរើម្នាក់ឃើញគាត់អង្គុយនៅជិតភ្លើង ក៏សំឡឹងមើល ហើយនិយាយថា អ្នកនេះបាននៅជាមួយនឹងមនុស្សនោះដែរ ^៥៧ តែគាត់ប្រកែកថា នាងអើយ ខ្ញុំមិនស្គាល់មនុស្សនោះទេ ^៥៨ ក្រោយបន្តិចមក មានម្នាក់ទៀតឃើញគាត់ ហើយក៏ថា អ្នកឯងជាពួកនោះដែរ តែពេត្រុសឆ្លើយថា អ្នកអើយ ខ្ញុំមិនមែនទេ ^៥៩ រួចប្រហែលជា១ម៉ោងក្រោយមកមានម្នាក់ទៀតថា អ្នកនេះប្រាកដជាបាននៅជាមួយនឹងមនុស្សនោះដែរ ដ្បិតជាសាសន៍កាលីឡេដូចគ្នា ^៦០ តែពេត្រុសប្រកែកថា អ្នកអើយ ខ្ញុំមិនដឹងជាអ្នកថាដូចម្តេចទេ កាលគាត់កំពុងតែនិយាយនៅឡើយ នោះស្រាប់តែមាន់រងាវឡើង ^៦១ ហើយព្រះអម្ចាស់ទ្រង់បែរមកទតមើលពេត្រុស នោះពេត្រុសក៏នឹកឃើញ ពីព្រះបន្ទូលនៃព្រះអម្ចាស់ ដែលមានព្រះបន្ទូលនឹងគាត់ថា មុនដែលមាន់រងាវនោះអ្នកនឹងប្រកែក៣ដងថា មិនស្គាល់ខ្ញុំ ^៦២ រួចគាត់ចេញទៅក្រៅដោយយំក្តួល។

ការស្វែងយល់

ពេត្រុសបានទួញយំ បន្ទាប់ពីបានបដិសេធន៍ព្រះយេស៊ូវ ព្រោះគាត់ធ្លាប់សន្យាព្រះយេស៊ូវថា គាត់នឹងមិនបដិសេធន៍ទ្រង់ឡើយ។ នៅខាងដើម បទគម្ពីរលូកា ជំពូក២២ ព្រះគ្រីស្ទបានដាស់តឿនពេត្រុស ឲ្យត្រៀមខ្លួនសម្រាប់ “ការរែងវិញ្ញាណ” ដែលអារក្សដ៏ជាខ្មាំងសត្រូវនឹងធ្វើមកលើគាត់ តែពេត្រុសមិនបានចាប់អារម្មណ៍ចំពោះការដាស់តឿននេះទេ(ខ.៣១-៣២)។ ផ្ទុយទៅវិញ គាត់បានអួតអំពីការប្តេជ្ញាចិត្ត និងភាពអាចទុកចិត្តបានរបស់គាត់(ខ.៣៣) ដោយប្រកាសថា គាត់ព្រមឲ្យគេដាក់គុកគាត់ ហើយថែមទាំងព្រមលះបង់ជីវិត ថ្វាយព្រះអម្ចាស់ទៀតផង។ ទីបញ្ចប់ នោះគ្រាន់តែជាការអៈអាងដែលគាត់មិនអាចអនុវត្តតាមប៉ុណ្ណោះ។ ព្រះយេស៊ូវក៏បានឆ្លើយតប ចំពោះការអួតអាងនេះ ដោយមានបន្ទូលថា គាត់នឹងបដិសេធន៍ទ្រង់បីដង ជាបទទំនាយ ដែលបានសម្រច យ៉ាងសោកសៅបំផុត គឺដូចដែលមានចែងក្នុងបទគម្ពីរសម្រាប់អានថ្ងៃនេះ។