សូមអាន យ៉ូហាន ១៥:៩-១៧
ព្រះគម្ពីរសុភាសិតបានពណ៌នាថា មនុស្សឥតប្រាជ្ញា ជាមនុស្សដែលពោលពាក្យឥតបើគិត “ដូចជាចាក់ដោយដាវ” (សុភាសិត ១២:១៨)។ អណ្ដាតរបស់មនុស្សអាចធ្វើជាកាំបិត ដែលមានមុខច្រើន ដូចកាំបិតរបស់កងទ័ពស្វីស ពីព្រោះមនុស្សយើងអាចប្រើប្រាស់អណ្តាត កាប់ ចាក់ ឬកាត់ ដើម្បីបំផ្លាញគ្នាទៅវិញទៅមក តាមរបៀបជាច្រើន។
ពាក្យសម្តីដែលធ្វើឲ្យខូចខាត អាចបណ្តាលឲ្យកើតមានកំហឹង អារម្មណ៍រំខាន ភាពនឿយណាយ ភាពឆេវឆាវ និងថែមទាំងការខកចិត្ត ភាពតានតឹង ការប្រកាន់ទោស និងការភ័យខ្លាច។ ហើយកាលណាមនុស្សយើងកាប់ចាក់គ្នា ដោយពាក្យសម្ដី នោះមានន័យថា យើងកំពុងតែធ្វើឲ្យមិត្តភាព និងទំនាក់ទំនងរងរបួស ហើយបែកបាក់គ្នា។ ហេតុដូច្នេះហើយ ទើបព្រះគម្ពីរប្រាប់យើងថា “ការសាបព្រោះសេចក្តីទាស់ទែងគ្នាក្នុងពួកបងប្អូន” ស្ថិតក្នុងចំណោមការប្រាំពីរយ៉ាងដែលជាទីស្អប់ខ្ពើមដល់ព្រះអម្ចាស់(សុភាសិត ៦:១៦-១៩)។
តើធ្វើដូចម្ដេច ទើបយើងអាចចៀសផុត ពីការទាំងនោះបាន? ជាដំបូង យើងត្រូវតែប្រុងប្រយ័ត្នចំពោះ អ្វីដែលយើងត្រូវនិយាយ។ យើងមិនត្រូវឲ្យមានការនិយាយដើមគ្នា និងការមួលបង្កាច់គ្នា ហើយមិនត្រូវប្រើពាក្យសម្ដីណា ដែលបង្កឲ្យមានការឈឺចាប់ ប៉ុន្តែ ត្រូវនិយាយតែពាក្យសម្ដីទាំងឡាយណា ដែលនាំមកនូវការប្រោសឲ្យជាវិញ។ យើងត្រូវជម្រុះចោល ការអួតបំប៉ោង និងការកុហក និងអស់ទាំងពាក្យសម្ដី ដែលបង្កការឈឺចាប់ និងការទាស់ទែងគ្នា។ ផ្ទុយទៅវិញ យើងត្រូវនិយាយតែពាក្យសម្ដីដែលនាំឲ្យមានសេចក្តីស្រឡាញ់ ការប្រោសឲ្យជា និងការអត់ទោស ការសណ្ដោលប្រណី និងនិយាយតែការពិត ដោយឲ្យសេចក្តីល្អទាំងនេះ គ្រប់គ្រងទំនាក់ទំនង និងពាក្យសម្តីរបស់យើង។ សរុបមក តើយើងរាល់គ្នានឹងទៅជាយ៉ាងណា បើសិនជាព្រះយេស៊ូវមិនបានមានបន្ទូល ប្រកបដោយសេចក្តីស្រឡាញ់ ព្រមទាំងព្រះគុណ និងការអត់ទោស ដល់យើងរាល់គ្នាទេនោះ?
ដូច្នេះ សូមទម្លាក់ពាក្យសម្តីដែលមុតដូច “ដាវ” ចុះ ហើយសូមប្រើពាក្យសម្ដី ដើម្បីជួយ និង ប្រោសឲ្យជាវិញ។ – JMS
តើមានពាក្យសម្ដីអ្វីខ្លះ ដែលអ្នកគួរតែចៀសវាង ហើយអ្នកត្រូវនិយាយពាក្យសម្ដីអ្វីខ្លះ ដើម្បីជួយ និងប្រោសឲ្យជា ដល់មិត្តភាពរបស់អ្នក?