សូមអាន រ៉ូម ១:១៨-២៥
កាលពីពេលកន្លងទៅ ខ្ញុំបានឮគេនិយាយអំពីផ្ទាំងផ្សព្វផ្សាយនៅតាមដងផ្លូវ ដែលមានសរសេរអក្សរពីលើថា “ព្រះជាម្ចាស់គ្រាន់តែជាមិត្តភក្តិ មានតែក្នុងការស្រមើស្រមៃប៉ុណ្ណោះ សូមជ្រើសរើសអ្វីដែលពិតជាមានមែន។ ធ្វើយ៉ាងនេះ ទើបមានប្រយោជន៍ជាង សម្រាប់យើងរាល់គ្នា”។
ជាក់ស្ដែង ពាក្យនេះប្រៀបធៀបគ្រីស្ទបរិស័ទ ទៅនឹងកូនក្មេង ដែលមានក្ដីស្រមៃដ៏រស់រវើក ដល់ថ្នាក់ធ្វើឲ្យពួកគេអាចប្រឌិតឡើង នូវមិត្តភក្ដិ ដែលអាចលេងជាមួយពួកគេបាន។ ប៉ុន្តែ តើព្រះទ្រង់គ្រាន់តែជាមិត្តភក្ដិ ក្នុងក្ដីស្រមៃប៉ុណ្ណោះឬ?
ជាការពិតណាស់ មានភស្ដុតាងបញ្ជាក់ច្បាស់ថា ព្រះពិតជាមានមែន។ សូមពិចារណា អំពីការបកស្រាយដូចតទៅ : តាមការសិក្សា អំពីកំណើតរបស់ផែនដី បានបង្ហាញឲ្យយើងដឹងថា ចក្រវាលទាំងមូលបានកើតឡើង ពីការរចនារបស់ព្រះ គឺមិនមែនកើតឡើងដោយឯកឯងឡើយ(រ៉ូម ១:១៨-២០)។ មនុស្សម្នាក់ៗសុទ្ធតែមានសតិសម្បជញ្ញៈ ដែលដឹងខុសត្រូវ ជាភស្តុតាងបញ្ជាក់ថា មានព្រះមួយអង្គ ដែលបានប្រទានច្បាប់ នៅក្នុងគំនិតយើង ដែលឲ្យអាចយើងដឹងខុសត្រូវ(រ៉ូម ២:១៤-១៥)។ ភាពប៉ិនប្រសប់ដែលមនុស្សយើងបានបង្ហាញចេញ នៅក្នុងដូរតន្រ្តី និងសិល្បៈ គឺបានឆ្លុះបញ្ចាំង អំពីភាពប៉ិនប្រសប់ ដែលព្រះអាទិករមាន (និក្ខមនំ ៣៥:៣១-៣២)។ ព្រះគ្រីស្ទបានបង្ហាញឲ្យមនុស្សដឹងថា ព្រះជាម្ចាស់មានលក្ខណៈសម្បត្តិយ៉ាងណា ពេលដែលទ្រង់យកកំណើតជាមនុស្ស(ហេព្រើរ ១:១-៤)។ ហើយសេចក្តីរួបរួមគ្នា និងការប្រកបស្និតស្នាលនៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ដែលមានក្នុងចិត្តរបស់គ្រីស្ទបរិស័ទ គឺបានបង្ហាញថា ព្រះជាម្ចាស់ពិតជាមានមែន(កាឡាទី ៥:២២-២៣)។
ព្រះគម្ពីរបានប្រាប់យើងថា មនុស្សនឹងបដិសេធមិនព្រមជឿថា ព្រះជាម្ចាស់ពិតជាមានមែន (២ពេត្រុស ៣:៤-៦)។ ប៉ុន្តែ លោកយ៉ាកុបបានរំឭកយើងថា ព្រះជាម្ចាស់ពិតជាមានមែន ហើយក៏បាននិយាយអំពី មនុស្សម្នាក់ដែលបានធ្វើជាមិត្តសំឡាញ់ជាមួយទ្រង់ នៅគ្រាសញ្ញាចាស់។ គឺដូចដែលគាត់បានមានប្រសាសន៍ថា “អ័ប្រាហាំបានជឿដល់ព្រះ ហើយសេចក្តីនោះ បានរាប់ជាសេចក្តីសុចរិតដល់លោក។ ព្រះក៏ហៅលោកជាសំឡាញ់របស់ទ្រង់ដែរ”(យ៉ាកុប ២:២៣)។ តើអ្នកបានជួបព្រះដ៏ប្រោសលោះហើយឬនៅ? ព្រះអង្គបានប្រទានព្រះរាជបុត្រាទ្រង់តែ១ ឲ្យយាងមកធ្វើជាមិត្តសំឡាញ់ដ៏ពិត ហើយអស់កល្បជានិច្ចរបស់អ្នក (យ៉ូហាន ១៥:១៥)។ – HDF
ព្រះយេស៊ូវសព្វព្រះទ័យនឹងធ្វើជាមិត្តសំឡាញ់របស់អ្នក ដែលនេះជាឯកសិទ្ធិដ៏វិសេស។ តើអ្នកបានធ្វើជាមិត្តសំឡាញ់របស់ទ្រង់ហើយឬនៅ?