គាត់​ស្រឡាញ់​ខ្ញុំ។ គាត់​ជា​មនុស្ស​ល្អ​ណាស់។ គាត់​យក​ចិត្ត​ទុក​ដាក់ និង​ខ្វល់​ខ្វាយ​អំ​ពី​ខ្ញុំ ហើយ​ចិត្ត​ល្អទៀត​។ គាត់​មាន​ការ​គោរព​ចំពោះ​ជំនឿ​របស់​ខ្ញុំ ហើយ​ថែម​ទាំង​បាន​ទៅ​ព្រះ​វិហារ​ជា​មួយ​ខ្ញុំ​ម្តង​ម្កាល។ តាម​ពិត​ទៅ គាត់​មាន​ចំណុច​ល្អ​គ្រប់​យ៉ាង ដែល​ខ្ញុំ​ចង់​បាន​ធ្វើ​ជា​គូ​ជីវិត​របស់​ខ្ញុំ ទាស់​តែ​ម្យ៉ាង​ទេ គឺ​គាត់មិន​មែន​ជា​គ្រីស្ទ​បរិស័ទ។ ប៉ុន្តែ ខ្ញុំ​ពិត​ជា​ឈឺ​ចាប់​ខ្លាំង​ណាស់ ពេល​ណា​ខ្ញុំ​គិត​ចង់​បោះ​បង់​ទំនាក់​ទំនង​ដ៏ល្អ​មួយ​នេះ ដោយ​សារ​គាត់​មិន​មែន​ជា​អ្នក​ជឿ​ព្រះ។ ហើយ​កាល​ណា​យើង​ស្ថិត​ក្នុង​ទំនាក់​ទំនង​ស្នេហាកាន់​តែ​យូរ​ប៉ុណ្ណា នោះ​ខ្ញុំ​ក៏​កាន់​តែ​មាន​ការ​ឈឺ​ចាប់។​

***

គ្រីស្ទ​បរិស័ទ​ជា​ច្រើន ដែល​ធ្លាប់​មាន​ទំនាក់​ទំនង​ស្នេហា ជា​មួយ​អ្នក​ដែល​មាន​ជំនឿ​ខុស​ពី​ខ្លួន អាច​យល់អារម្មណ៍ដ៏​ពិបាក​មួយ​នេះ។ គោល​ការណ៍​ក្នុង​ព្រះ​គម្ពីរ​ប៊ីប​បាន​ចែង​យ៉ាង​ច្បាស់​ថា យើង​មិន​ត្រូវ​ទឹម​នឹម​ស្រៀក ឬ​រៀប​ការ​ជា​មួយ​អ្នក​មិន​ជឿ​ឡើយ​(២កូរិនថូស ៦:១៤)។ តែ​ខ្ញុំ​មាន​អារម្មណ៍​កាន់​តែ​ពិបាក​ ក្នុងការ​អនុវត្តន៍​តាម​គោល​ការណ៍​នេះ ពេល​ដែល​ខ្ញុំ​មាន​ក្តី​ស្រឡាញ់​កាន់​តែ​ជ្រាល​ជ្រៅ​យ៉ាង​នេះ ចំពោះ​គាត់​។ និយាយ​រួម បំណង​ចិត្ត​ដ៏​ខ្លាំង​បំផុត​នេះកំពុង​តែ​រុញ​ច្រាន​ខ្ញុំ ឲ្យ​ធ្វើ​ហួស​ព្រំ​ដែន​ដែល​ព្រះ​ទ្រង់​បាន​ដាក់​ឲ្យ។​

រឿង​នេះ បាន​កើត​ឡើង​ចំពោះ​ខ្ញុំ កាល​ប៉ុន្មាន​ឆ្នាំ​មុន។ កាល​នោះ ទំនាក់​ទំនង​របស់​យើង​បាន​ចាប់​ផ្តើម ពីមិត្ត​ភាព​ធម្មតា។ ខ្ញុំ​មិន​បាន​រំពឹង​ថា វា​នឹង​មាន​លក្ខណៈ​រូមិន​ទិច​ទេ ប៉ុន្តែ ទី​បំផុត វា​ក៏​បាន​ក្លាយ​ជា​ទំនាក់​ទំនង​ស្នេហា​។

យើង​មាន​ពេល​ដ៏​ល្អ​ជា​ច្រើន​ជា​មួយ​គ្នា ចំណង​ទាក់​ទង​របស់​យើង​ក៏​រឹង​មាំ ហើយ​ខ្ញុំ​ពិត​ជា​ចង់​បាន​គាត់​ធ្វើ​ជា​គូ​អនាគត ប៉ុន្តែ ទោះ​ជា​យ៉ាង​ណា​ក៏​ដោយ ខ្ញុំ​ក៏​ដឹង​ផង​ដែរ​ថា ខ្ញុំ​នឹង​មិន ឬ​មិន​អាចរៀប​ការជា​មួយ​អ្នក​ដែល​មាន​ជំនឿ​ផ្សេង​ពី​ខ្ញុំ​ឡើយ។ កាល​នោះ ខ្ញុំ​ជឿ​ថា ការ​រៀប​ការ​ជា​មួយ​អ្នក​មិន​ជឿ​ព្រះ គឺ​ជា​អំពើ​បាប។​

ពេល​ដែល​ខ្ញុំ​ទៅ​រៀន​នៅ​សកល​វិទ្យាល័យ ទំនាក់​ទំនង​របស់​យើង​ក៏​បាន​ឈាន​ដល់​ទី​បញ្ចប់។ ហើយ​នៅក្នុង​រយៈ​ពេល​ប៉ុន្មាន​ឆ្នាំ​បន្ទាប់​មក​ទៀត ខ្ញុំ​ក៏​បាន​ដឹង​ថា ខ្ញុំ​គួរ​តែ​យក​ចិត្ត​ទុក​ដាក់​ឲ្យ​បាន​ច្រើន​ជាង ចំពោះការ​សម្រេច​ចិត្ត​(ជា​ពិសេស ក្នុង​រឿង​ដ៏​សំខាន់​នេះ) ដោយ​ផ្អែក​ទៅ​លើ​អត្ត​សញ្ញាណ​របស់​ខ្ញុំ ជា​កូន​ស្រី​ជាទី​ស្រឡាញ់​របស់​ព្រះ។ ខ្ញុំ​ក៏​មាន​ការ​ស្តាយ​ក្រោយ មិន​មែន​ដោយ​សារ​ទំនាក់​ទំនង​ជា​មួយ​គាត់​បាន​បញ្ចប់នោះ​ទេ តែ​ដោយ​សារ​ខ្ញុំ​មិន​បាន​បញ្ចប់​វា​ឲ្យ​បាន​ល្អ សម្រាប់​ខ្ញុំ និង​គាត់។ ក្នុង​គំនិត​ខ្ញុំ​កាល​នោះ ខ្ញុំ

គិត​ថា អនាគត​ស្វាមី​របស់​ខ្ញុំ ត្រូវ​តែ​ជា​គ្រីស្ទាន។ ប៉ុន្តែ ជា​ការ​ពិត​ណាស់ សម្រាប់​យើង​ដែល​ជា​អ្នក​ជឿ​ព្រះ ការ​ស្វែង​រក​គូអនាគត គឺ​មិន​គ្រាន់​តែ​ជា​ការ​ស្វែង​រក​អ្នក​ដែល​ជា​គ្រីស្ទាន​ប៉ុណ្ណោះ​ទេ។​​

ក្នុង​បទ​គម្ពីរ ២កូរិនថូស ៦:១៤ សាវ័ក​ប៉ុល​មាន​ប្រសាសន៍​ថា “កុំ​ឲ្យ​ទឹម​នឹម​ស្រៀក ជា​១​នឹង​មនុស្ស​មិន​ជឿ​ឡើយ ដ្បិត​ឯ​សេចក្តី​សុចរិត និង​សេចក្តី​ទទឹង​ច្បាប់ តើ​មាន​ការ​ប្រកប​អ្វី​នឹង​គ្នា ឬ​ពន្លឺ និង​ងងឹត លាយឡំ​គ្នា​ដូច​ម្តេច​បាន?” ត្រង់​ចំណុច​នេះ គាត់​កំពុង​តែ​ចង្អុល​បង្ហាញ​ភាព​មិន​អាច​ចុះ​សម្រុង​គ្នា រវាង​អ្នក​ដែល​បាន​សម្រេច​ចិត្ត​ថ្វាយ​ជីវិត និង​ការ​សម្រេច​ចិត្ត ក្នុង​ព្រះ​ហស្ត​ព្រះ និង​អ្នក​ដែល​ក្តោប​ជីវិត និងការ​សម្រេច​ចិត្ត​របស់​ខ្លួន​ឯង​យ៉ាង​ណែន ទុក​សម្រាប់​តែ​ខ្លួន​ឯង​គ្រប់​គ្រង។ បើ​សិន​ជា​គ្រីស្ទ​បរិស័ទ​ម្នាក់ ត្រូវ​ចូល​ទៅ​ក្នុង​ទំនាក់​ទំនង​ដែល​ជិត​ស្និទ្ធ ដូច​អាពាហ៍​ពិពាហ៍​ជា​ដើម នោះ​ជា​ចាំ​បាច់​ អ្នក​ទាំង​ពីរ​ត្រូវ​មានការ​ព្រម​ព្រៀង​គ្នា​ថា នរណា​មាន​សិទ្ធិ​ដឹក​នាំ​ជីវិត និង​ទំនាក់​ទំនង​ប្តី​ប្រពន្ធ​របស់​ពួក​គេ។

ប៉ុន្តែ កាល​នោះ បើ​សិន​ជា​ខ្ញុំ​បាន​ព្យាយាម​រក្សា​ទំនាក់​ទំនង​នោះ នោះ​ខ្ញុំ​ប្រហែល​ជា​បាន​រៀប​ការ​ជា​មួយអ្នក​មិន​ជឿ​ព្រះ​ហើយ។ បើ​យើង​បាន​រៀប​ការ​ហើយ នោះ​គ្មាន​ការ​ធានា​ថា ទំនាក់​ទំនង​ប្តី​ប្រពន្ធ​របស់​យើង​នឹង​បំផ្លាញ​ខ្លួន​ឯង​នោះ​ទេ ព្រោះ​យើង​ប្រហែល​ជា​អាច​ស៊ូ​ទ្រាំ នឹង​ការ​ប្រទាញ​ប្រទុង ដ៏​តាន​តឹង ដោយ​សារ​ការ​ទឹម​នឹម​ស្រៀក ដែល​មិន​ត្រូវ​គ្នា ហើយ​នៅ​បន្ត​រស់​នៅ​ជា​ប្តី​ប្រពន្ធ​ទៀត។​

ប៉ុន្តែ យើង​ប្រាកដ​ជា​ជួប​ការ​លំបាក​ជា​ច្រើន ហើយ​បន្ទាប់​ពី​បញ្ហា​ប្រឈម​ជា​ច្រើន​បាន​លេច​ឡើង ក្នុង​រយៈ​ពេល​ប៉ុន្មាន​ឆ្នាំ​បន្ទាប់​មក​ទៀត ខ្ញុំ​នឹង​បាន​ដឹង​កាន់​តែ​ច្បាស់​ថា ការ​ដាស់​តឿន​របស់​សាវ័ក​ប៉ុល គឺ​ពិត​ជា​ត្រឹម​ត្រូវ​មែន។​

មិត្ត​ប្រុស​របស់​ខ្ញុំ​អាច​ស្រឡាញ់​ខ្ញុំ ដោយ​ពឹង​អាង​កម្លាំង​របស់​គាត់​ជា​មនុស្ស ហើយ​ទុក្ខ​លំបាក​ក្នុង​ជីវិត ប្រាកដ​ជា​បង្ហាញ​ថា គាត់​អាច​ប្រកាន់​ខ្ជាប់​នូវ​ការ​ប្តេជ្ញា​ចិត្ត​របស់​គាត់ បាន​ដល់​កំរិត​ណា។ គាត់​នឹង​មិនងាក​ទៅ​រក​ជំនួយ​ពី​ព្រះ​វរបិតា​ដ៏​ល្អ និង​មាន​ពេញ​ដោយ​ក្តី​ស្រឡាញ់​របស់​យើង ដើម្បី​រៀន​ស្រឡាញ់​ខ្ញុំ ក្នុង​ពេល​ដែល​គាត់​មាន​ភាព​ទន់​ខ្សោយ​ពេក ឬ​នឿយ​ណាយ​ពេក នៅ​ក្នុង​ការ​ស្រឡាញ់ ដោយ​អាង​កម្លាំងខ្លួន​ឯង។ បើ​យើង​ជជែក​គ្នា អំពី​រឿង​ការងារ អំពី​ពេល​ចាប់​ផ្តើម​ជីវិត​គ្រួសារ​ជា​មួយ​គ្នា អំពី​របៀប​គ្រប់​គ្រង​លុយ​កាក់ ឬ​ចែក​រំលែក​វា​ដល់​អ្នក​ខ្វះ​ខាត នោះ​យើង​នឹង​ងាក​ទៅ​តាម​ទិស​ដៅ​ខុស​គ្នា ដើម្បី​ស្វែង​រក​ការណែនាំ។​

គាត់​នឹង​ពឹង​ផ្អែក​ទៅ​លើ​ប្រាជ្ញា​ល្អ​បំផុត ដែល​គាត់​ឃើញ​មាន ក្នុង​លោកិយ​នេះ  ដែល​មាន​ការ​ប៉ះ​ទង្គិច ជាញឹក​ញាប់ នឹង​ប្រាជ្ញា​មក​ពី​ស្ថាន​លើ ដែល​បរិសុទ្ធ ​មាន​មេត្រី​ចិត្ត សេចក្តី​សំឡូត ចិត្ត​ទន់ ក៏​ពេញ​ដោយ​សេចក្តី​មេត្តាករុណា និង​ផល​ល្អ ឥត​រើស​មុខ ហើយ​ឥត​ពុត​មាយា​ផង(យ៉ាកុប ៣:១៧)។

យូរ​ៗ​ទៅ ខណៈ​ពេល​ដែល​ការ​ស៊ូទ្រាំ​របស់​ខ្ញុំ​អន់​ថយ ហើយ​ភាព​នឿយ​ហត់ ដោយ​សារ​ការ​មិន​ចុះសម្រុង និង​ប៉ះ​ទង្គិច​គ្នា កើត​មាន នោះ​មាន​ន័យ​ថា ខ្ញុំ​ត្រូវ​តយុទ្ធ​ជា​រៀង​រាល់​ថ្ងៃ ដើម្បី​យក​ជំនឿ​របស់​ខ្ញុំ​ជា​អាទិភាព។ បើ​សិន​ជា​ទំនាក់​ទំនង​ដែល​ខ្ញុំ​មាន​ជា​មួយ​ព្រះ មាន​ភាព​អន់​ខ្សោយ​ទៅ​ៗ ហើយ​ខ្ញុំ​បាន​រសាត់​អណ្តែត​កាន់​តែ​ឆ្ងាយ ពី​ប្រាជ្ញា​នៃ​ការ​ដឹក​នាំ​របស់​ព្រះ​អង្គ នោះខ្ញុំ​នឹង​កើត​មាន​ចិត្ត​ចង់​បោះ​បង់​ជំនឿ​ចោល​ទាំង​ស្រុង​តែ​ម្តង ដោយ​សង្ឃឹម​ថា យើង​នឹង​លែង​មាន​ការ​ប៉ះ​ទង្គិច​គ្នា ដោយ​សារ​ជំនឿ​ខុស​គ្នា​ទៀត ហើយ​មាន​សុភ​មង្គល ក្នុង​ទំនាក់​ទំនង​ប្តី​ប្រពន្ធ។​

ទោះ​ជា​យ៉ាង​ណា​ក៏​ដោយ សុភមង្គល​ដែល​មិន​ស្ថិត​ស្ថេរ​នោះ គឺ​ទទួល​បាន​ពី​ការ​បាត់​បង់​ទំនាក់​ទំនងដែល​សំខាន់​បំផុត ដែល​ខ្ញុំ​អាច​មាន​ជា​មួយ​ព្រះ ដែល​ក្នុង​នោះ ខ្ញុំ​ត្រូវ​ស្គាល់ និង​ស្រឡាញ់​ទ្រង់ ដែល​បាន​បង្កើត​ខ្ញុំ ហើយ​ស្វែង​រក​ក្តី​អំណរ ក្នុង​ទំនាក់​ទំនង​ដែល​ខ្ញុំ​មាន​ជា​មួយ​ទ្រង់។​

ទន្ទឹម​នឹង​ចិត្ត​ដ៏​ខ្ទេច​ខ្ទាំ​នោះ ខ្ញុំ​បាន​យល់​កាន់​តែ​ច្បាស់ អំពី​បទ​គម្ពីរ ២កូរិនថូស ៦:១៤ ដែល​និយាយ​អំពីព្រះគុណ​ដ៏​សប្បុរស និង​ការពារ​ខ្ញុំ ដែល​ខ្ញុំ​មិន​សម​នឹង​ទទួល។

ព្រះ​អង្គ​បាន​ប្រទាន​ប្រាជ្ញា​នេះ មក​ខ្ញុំ និង​អ្នក ធ្វើ​ឲ្យ​ខ្ញុំ​ដឹង​ថា “ខ្ញុំ​ត្រូវ​ជ្រើស​រើស​យក​នរណា ធ្វើ​ជា​គូ​ជីវិត” ព្រោះ​ព្រះ​អង្គ​សព្វ​ព្រះ​ទ័យ​ឲ្យ​យើង​មាន​អ្វី​ដែល​ល្អ​បំផុត សម្រាប់​យើង។ ហើយ​អ្វី​ដែល​ល្អ​បំផុត​នោះ គឺ​ជាអ្វី​ដែល​នាំ​យើង​ទៅ​ជិត ស្គាល់ និង​ស្រឡាញ់​ព្រះអង្គ កាន់​តែ​ខ្លាំង។​

ខ្ញុំ​មាន​ការ​សោក​ស្តាយ ដែល​មិន​បាន​ពន្យល់​អតីត​មិត្ត​ប្រុស​របស់​ខ្ញុំ ឲ្យ​បាន​ច្បាស់​ជាង​នេះ អំពី​សេចក្តី​ស្រឡាញ់​របស់​ព្រះ​វរបិតា ដែល​មាន​ពេញ​ដោយ​ក្តី​អាណឹត ប្រកប​ដោយ​ព្រះ​គុណ និង​មាន​ភាព​ស្ថិត​ស្ថេរ និង​ពន្យល់​គាត់​កាន់​តែ​ច្បាស់​ថា ខ្ញុំ​ចង់​ថ្វាយ​ជីវិត​ខ្ញុំ​(និង​ជីវិត​អពាហ៌​ពិពាហ៍​នៅ​ពេល​អនា​គត) ដាច់​ដល់​ព្រះ​អង្គ ដើម្បី​ឲ្យ​ព្រះ​អង្គ​កែ​ច្នៃ កែ​ប្រែ និង​ដឹក​នាំ​ខ្ញុំ។​

សម្រាប់​គ្រីស្ទ​បរិស័ទ ដែល​បាន​រៀប​ការ​ជា​មួយ​អ្នក​មិន​ជឿ​ហើយ ព្រះ​អម្ចាស់​ក៏​បាន​ប្រទាន​ប្រាជ្ញា សម្រាប់​បញ្ហា​នេះ​ផង​ដែរ ហើយ​ខ្ញុំ​សង្ឃឹម​ថា អ្នក​នឹង​រក​ឃើញ​កម្លាំង ដើម្បី​ថ្វាយ​ព្រះ​កិត្តិ​នាម​ដល់​ព្រះ​អង្គ ដោយ​ស្រឡាញ់ និង​អធិស្ឋាន​ដោយ​ចិត្ត​ស្មោះ​ត្រង់ ដោយ​វិញ្ញាណ​ដែល​ស្លូត​បូត និង​ស្រគត់​ស្រគំ​(១ពេត្រុស ៣:១-៦)។ ខ្ញុំ​សង្ឃឹម​ថា អ្នក​នឹង​នៅ​តែ​បន្ត​អធិ​ស្ឋាន សូម​ឲ្យ​គាត់​ប្រែ​ចិត្ត​ទទួល​ជឿ​ព្រះ​អង្គ​ផង​ដែរ។

ហើយ​សម្រាប់​គ្រីស្ទាន ដែល​ស្ថិត​ក្នុង​ស្ថាន​ភាព​ដូច​ខ្ញុំ ដោយ​ត្រូវ​ធ្វើ​ការ​សម្រេច​ចិត្ត​ដ៏​ពិបាក​នេះ​ ​ខ្ញុំ​យល់អារម្មណ៍​របស់​អ្នក។ ខ្ញុំ​សង្ឃឹម​ថា ខណៈ​ពេល​ដែល​អ្នក​ស្វែង​រក​ការ​ដឹក​នាំ​ពី​ព្រះ​អម្ចាស់ អ្នក​នឹង​មាន​ភាពស្និទ្ធ​ស្នាល​ជា​មួយ​ព្រះ​អង្គ ហើយ​នឹក​ចាំ អំពី​សេចក្តី​ស្រឡាញ់​ដ៏​ឥត​ខ្ចោះ និង​គ្រប់​គ្រាន់ ដែល​ព្រះ​អង្គ​មាន​ចំពោះ​អ្នក។ ​ខ្ញុំ​ក៏​សង្ឃឹម​ថា ខណៈ​ពេល​ដែល​ព្រះ​អង្គ​ដឹក​នាំ ដោយ​ប្រាជ្ញា អ្នក​នឹង​បាន​ពិសោធ​នឹង​សន្តិភាព​របស់​ព្រះ​អង្គ។ សូម​ព្រះ​អង្គ​ប្រទាន​អ្នក នូវ​ពាក្យ​សម្តី ដើម្បី​ធ្វើ​បន្ទាល់ អំពី​សេចក្តី​ស្មោះ​ត្រង់​របស់​ថព្រះ​អង្គ ដល់​មនុស្ស​គ្រប់​គ្នា ដែល​នៅ​ជុំវិញ​អ្នក ទន្ទឹម​នឹង​ពេល​ដែល​អ្នក​ថ្វាយ​អ្វី​ៗ​ទាំង​អស់ គឺ​ទាំង​មុខ​របរ ជំនាញ គំនិត ការ​ភ័យ​ខ្លាច និង​(ជាពិសេស)​ ទំនាក់​ទំនង​របស់​អ្នក ក្នុង​ព្រះ​ហស្ត​នៃ​ព្រះ​ដែល​ជា​ជាង​ស្មូន​(អេសាយ ៦៤:៨)។ ហើយ​ទុក​ចិត្ត​ថា ព្រះ​អង្គ​នឹង​កែ​ច្នៃ​ការ​ទាំង​អស់​នោះ ឲ្យ​មាន​ភាព​ល្អ​ប្រសើរ​ឡើង។​

និពន្ធដោយ