លោក ម៉ៃឃល ហ្ល៊ីន ជាវិចិត្រករ និងជាអ្នកវិទ្យសាស្ត្របានរចនារូបចានចេះច្រៀងដាក់បង្ហាញក្នុងការប្រកួតសិល្បៈជាលក្ខណៈអន្តរជាតិមួយនៅរដ្ឋមីស៊ីគេន សហរដ្ឋអាមេរិក។ ចាននេះមិនប្រើអគ្គិសនីទេ តែមានរបស់មួយជួយផ្គត់ផ្គង់ភ្លើងដល់វាគឺ ការសហការ។
ខណៈពេលខ្ញុំសង្កេតមើលមនុស្សព្យាយាមធ្វើចានឲ្យចេះច្រៀងនេះ ខ្ញុំមានការភ្ញាក់ផ្អើលខ្លាំងណាស់ ព្រោះគ្មាននរណាម្នាក់ចំណាយពេលអានសេចក្តីណែនាំនោះឡើយ។ ផ្ទុយទៅវិញគេគ្រាន់តែចង់ស្តាប់ភ្លេង ហើយរក្សាគំនិតល្អនេះទុកក្នុងចិត្តប៉ុណ្ណោះ។ ពីរបីនាទីក្រោយមក ពួកគេដើរចេញទៅដោយមិនអស់ចិត្តសោះ ថាតើមានអ្វីមួយធ្វើឲ្យចាននេះចេះច្រៀងបាន។
ខ្ញុំឆ្ងល់ណាស់ តើខ្ញុំមានការធុញទ្រាន់នឹងជីវិតប៉ុន្មានដង នៅពេលដែលជីវិតខ្ញុំមិនដើរតាមការគិតទុករបស់ខ្ញុំ? យើងគិតថា យើងធ្វើត្រូវហើយ តែអ្វីៗមិនត្រូវទាល់តែសោះ។ ផ្ទុយទៅវិញយើងមិនធ្វើតាមផ្លូវរបស់ព្រះជាម្ចាស់ឡើយ គឺធ្វើតាមចិត្តខ្លួនឯង។
ចានចេះច្រៀងនេះរំលឹកខ្ញុំឲ្យដឹងថា យើងមិនអាចរំពឹងថាជីវិតយើងល្អប្រសើរឡើយ បើយើងមិនទទួលយកការណែនាំរបស់អ្នករចនានោះ (ចោទិយកថា ៤:៤០)។ ការមិនស្តាប់បង្គាប់ធ្វើឲ្យយើងឃ្លាតឆ្ងាយពីគ្នា និងឃ្លាតចាកឆ្ងាយពីព្រះជាម្ចាស់ទៀតផង។ ដើម្បីសម្រេចតាមផែនការនៃសេចក្តីសង្រ្គោះរបស់ព្រះអង្គសម្រាប់ពិភពលោកនេះ(ទំនុកដំកើង ៦៧:២) យើងត្រូវធ្វើតាមការណែនាំអំពីជីវិត និងការងារដោយសន្តិភាពជាមួយគ្នា។ ពេលណាជីវិតមិនបានប្រសើរ ប្រហែលជាមកពីយើងមិនធ្វើតាមផែនការរបស់ព្រះអង្គ ។-Julie Ackerman Link