មានពេលមួយ ស្តេចដាវីឌ ត្រូវប្រឈមមុខជាមួយនឹងខ្មាំងសត្រូវ ដែលទ្រង់ធ្លាប់យកឈ្នះកាលពីមុន។ កាលពីប៉ុន្មានឆ្នាំមុន ទ្រង់បានផ្តួលកូលីយ៉ាត ដែលជាកំពូលអ្នកប្រយុទ្ធរបស់សាសន៍ភីលីស្ទីន ដោយប្រើក្រួសរលីងៗមួយដុំ ដែលកាលនោះ ទ្រង់គ្រាន់តែជាក្មេងគង្វាលចៀមប៉ុណ្ណោះ(១សាំយ៉ូអែល ១៧)។ ពេលដែលដាវីឌក្លាយជាស្តេចនៃអ៊ីស្រាអែល ទ្រង់ក៏ត្រូវតទល់នឹងសាសន៍ភីលីស្ទីនម្តងទៀត! ពួកគេបានដឹងថា ទ្រង់បានក្លាយជាស្តេចនៃនគរអ៊ីស្រាអែលហើយ បានជាពួកគេសម្រេចចិត្តលើកទ័ពមកម្តងទៀត(២សាំយ៉ូអែល ៥:១៧)។
តើយើងត្រូវធ្វើអ្វីមុនគេ ពេលដែលមានបញ្ហាកើតឡើង? ពេលនោះ យើងអាចមានការតក់ស្លត់។ យើងអាចរិះរកវិធីដោះស្រាយ។ ពុំនោះទេ យើងអាចអធិស្ឋាន ជាមុនសិន តាមគំរូរបស់ស្តេចដាវីឌ។ “ស្តេចដាវីឌបានទូលសួរ ដល់ព្រះអម្ចាស់”(ខ.១៩) ហើយព្រះអង្គក៏បានដឹកនាំស្តេចអង្គនេះ។ កាលនោះ ស្តេចដាវីឌត្រូវធ្វើសង្រ្គាមនឹងពួកភីលីស្ទីន នៅកន្លែងពីរផ្សេងគ្នា គឺនៅបាល-ពេរ៉ាស៊ីម និងវាលច្រកភ្នំរេផែម។ ជាការប្រសើរណាស់ ដែលទ្រង់បានប្រឹក្សាយោបលជាមួយព្រះអម្ចាស់ ព្រោះក្នុងសមរភូមិទាំងពីរនោះ ទ្រង់ត្រូវប្រើយុទ្ធសាស្រ្តពីរផ្សេងគ្នា។ ព្រះអង្គបានប្រហារពួកខ្មាំងសត្រូវ ដោយព្រះអង្គទ្រង់ផ្ទាល់ ក្នុងកន្លែងទីមួយ បានជាស្តេចដាវីឌមានបន្ទូលថា ព្រះអម្ចាស់បានទម្លាយមកលើខ្មាំងសត្រូវរបស់យើង នៅចំពោះមុខដូចទឹកធ្លាយទំនប់(ខ.២០)។ ហើយនៅកន្លែងមួយទៀត ព្រះអម្ចាស់បានឲ្យស្តេចដាវីឌអនុវត្តតាមផែនការរបស់ព្រះអង្គ ហើយពេលដែលទ្រង់អនុវត្តតាមព្រះអង្គ ពួកអ៊ីស្រាអែលក៏បានទទួលជ័យជម្នះ(ខ.២៣-២៥)។
ជារៀងរាល់ថ្ងៃ យើងជួបប្រទះបញ្ហាជាច្រើន ដែលត្រូវឆ្លងកាត់។ ទោះបីជា បញ្ហាទាំងអស់មិនមានដំណោះស្រាយដូចគ្នាក៏ដោយ ក៏យើងត្រូវតែប្រឹក្សាយោលជាមួយនឹងព្រះជានិច្ចមុននឹងសម្រេចចិត្តដោះស្រាយបញ្ហានីមួយៗ។ បន្ទាប់មក ពេលដែលយើងបានទទួលជ័យជម្នះ តាមរយៈការអស្ចារ្យរបស់ព្រះអង្គ ឬតាមរយៈការអនុវត្តតាមការដឹកនាំរបស់ព្រះអង្គ នោះយើងត្រូវថ្វាយសិរីល្អដល់ព្រះអង្គទាំងស្រុង។—Dave Branon