តអ្នកនិពន្ធ

មើលទាំងអស់

អត្ថបទដោយ Karen Wolfe

ព្រះទ្រង់បីទ្រយើង

កាល​ពី​ឆ្នាំ​២០១៩ ខ្យល់​ព្យុះ ដូរៀន​បាន​បក់​បោក​មក​លើ​ប្រជុំ​កោះ នៃ​ប្រទេស​បាហា​ម៉ាស ដោយ​ភ្លៀង ខ្យល់ និង​ទឹក​ជំនន់​ដ៏​ធ្ងន់​ធ្ងរ។ នេះ​ជា​គ្រោះ​ធម្មជាតិ​ដ៏​អាក្រក់​បំផុត ក្នុង​ប្រវត្តិ​សាស្រ្ត​ប្រទេស​នេះ។ ខណៈ​ពេល​ដែល​លោក​ប្រ៊ែន​(Brent) កំពុង​តែ​ជ្រក​នៅ​ក្នុង​ផ្ទះ ជា​មួយ​កូន​ប្រុស​របស់​គាត់ ដែល​ជា​ជន​ពិការ គាត់​ដឹង​ថា គាត់​ត្រូវ​នាំ​កូន​គាត់​ចេញ​ពី​ផ្ទះ។  ទោះ​លោក​ប្រ៊ែន​ពិការ​ភ្នែក​ក៏​ដោយ គាត់​ត្រូវ​តែ​ជួយ​សង្រ្គោះ​កូន​ប្រុស​គាត់។ គាត់​ក៏​បាន​ដាក់​កូន​ប្រុស​គាត់ ឲ្យ​ជិះ​ករ​គាត់​ថ្មម​ៗ ហើយ​ក៏​បាន​បោះ​ជំហាន ចូល​ទៅ​ក្នុង​ទឹក​ដែល​បាន​លិច​ជន់​ត្រឹម​ចង្កា​គាត់ ហើយ​នាំ​កូន​ប្រុស​គាត់​ទៅ​ដល់​ទីសុវត្ថិ​ភាព។​

បើ​សិន​ជា​ឪពុក​ដែល​ជា​មនុស្ស​ពិការ​ភ្នែក មិន​មាន​ការ​រួញ​រា ក្នុង​ការ​ជួយ​កូន​ប្រុស​ខ្លួន​ទៅ​ហើយ ចុះ​ទំរាំ​តែ​ព្រះ​វរបិតា​ដែល​គង់​នៅ​ស្ថានសួគ៌ តើ​ព្រះ​អង្គ​ខ្វល់​អំពី​កូន​ព្រះ​អង្គ​ជាង​អម្បាល​ម្មាន។ នៅ​គ្រា​សញ្ញា​ចាស់ លោក​ម៉ូសេ​បាន​រំឭក អំពី​ពេល​ដែល​ព្រះ​ទ្រង់​បាន​បីទ្រ​រាស្រ្ត​ទ្រង់ ទោះ​ជំនឿ​របស់​ពួក​គេ​កំពុង​តែ​រេរា​ក៏​ដោយ។​ ព្រះ​អង្គ​បាន​រំឭក​ពួក​អ៊ីស្រាអែល អំពី​របៀប​ដែល​ព្រះ​អង្គ​បាន​រំដោះ​ពួក​គេ ដោយ​ប្រទាន​អាហារ និង​ទឹក​នៅ​វាល​រហោស្ថាន ប្រយុទ្ធ​នឹង​សត្រូវ​របស់​ពួក​គេ ហើយ​ដឹក​នាំ​ពួក​គេ ដោយ​បង្គោល​ពពក និង​ភ្លើង។ លោក​ម៉ូសេ​ក៏​បាន​ប្រាប់​ពួក​គេ​ថា “ឯង​រាល់​គ្នា​ក៏​បាន​ឃើញ​ថា ព្រះយេហូវ៉ា​ជា​ព្រះ​នៃ​ឯង​ទ្រង់​បាន​បី​ទ្រ​ឯង តាម​ផ្លូវ​ដែល​ឯង​បាន​ដើរ រហូត​មក​ដល់​ទី​នេះ ដូច​ជា​មនុស្ស​បី​កូន​របស់​ខ្លួន”(ចោទិយកថា ១:៣១)។

ការ​ធ្វើ​ដំណើរ​របស់​ពួក​អ៊ីស្រាអែល កាត់​វាល​រហោ​ស្ថាន មិន​មែន​ជា​ការ​ងាយ​ស្រួល​ទេ ហើយ​ជំនឿ​របស់​ពួក​គេ​ក៏​មាន​ការ​រារេ នៅ​ពេល​ខ្លះ តែ​ជា​ភស្តុតាង​បង្ហាញ​ថា ព្រះ​ទ្រង់​បាន​ការពារ និង​ផ្គត់​ផ្គង់​ពួក​គេ។ ពេល​ដែល​ខ្ញុំ​នឹក​ឃើញ​បុរស​ជា​ឪពុក​ដាក់​កូន​ជិះ​នៅ​លើ​ក​ថ្នម​ៗ ហើយ​ក៏​បាន​ចម្លង​ទៅ​ដល់​ទី​សុវត្ថិភាព​ដោយ​ចិត្ត​ក្លាហាន និង​ទំនុក​ចិត្ត នោះ​ខ្ញុំ​ក៏​បាន​នឹក​ចាំ អំពី​ពេល​ដែល​ព្រះ​ទ្រង់​បាន​ថែរក្សា​ពួក​អ៊ីស្រាអែល។ ពេល​ណា​យើង​ជួប​បញ្ហា​ប្រឈម…

ការរៀនស្គាល់ព្រះ

ខ្ញុំ​នៅ​ចាំ​ថា កាល​ពី​មុន ខ្ញុំ​ចង់​ក្លាយ​ជា​ម្តាយ​ម្នាក់។ ខ្ញុំ​បាន​ស្រមៃ​ថា ខ្ញុំ​នឹង​រៀប​ការ ហើយ​មាន​កូន​ពរ​នៅ​ក្នុង​ដៃ​ជា​លើក​ទី​មួយ។ ទី​បំផុត ពេល​ខ្ញុំ​បាន​រៀប​ការ ស្វាមី​ខ្ញុំ ហើយ​និង​ខ្ញុំ មិន​ដែល​គិត​ថា យើង​នឹង​រង់​ចាំ​ពង្រីក​គ្រួសារ​យើង នៅ​ពេល​ក្រោយ​ឡើយ។ ប៉ុន្តែ រៀង​រាល់​លើក​ដែល​ខ្ញុំ​បាន​ធ្វើ​តេស ដើម្បី​ឲ្យ​ដឹង​ថា ខ្ញុំ​មាន​ផ្ទៃ​ពោះ​ឬ​អត់ យើង​ក៏​បាន​ទទួល​លទ្ធ​ផល​អវិជ្ជ​មាន បាន​ជា​យើង​ដឹង​ថា យើង​កំពុង​តែ​មាន​បញ្ហា​អត់​កូន។ អស់​រយៈ​ពេល​ជា​ច្រើន​ខែ ដែល​យើង​បាន​ទៅ​ជួប​វេជ្ជ​បណ្ឌិត រួច​ក៏​បាន​ធ្វើ​តេស ហើយ​យើង​ទទួល​បាន​តែ​ទឹក​ភ្នែក។ យើង​កំពុង​ស្ថិត​នៅ​ក្នុង​កណ្តាល​ខ្យល់​ព្យុះ។ ការ​អត់​កូន​គឺ​ប្រៀប​បាន​នឹង​គ្រាប់​ថ្នាំ​ដ៏​សែន​ល្វីង ដែល​យើង​ត្រូវ​លេប ហើយ​ក៏​បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​ខ្ញុំ​ឆ្ងល់ អំពី​សេចក្តី​ល្អ និង​សេចក្តី​ស្មោះ​ត្រង់​របស់​ព្រះ។

ពេល​ខ្ញុំ​និយាយ​អំពី​ដំណើរ​ជីវិត​ដ៏​ពិបាក​កាល​នោះ ខ្ញុំ​ក៏​បាន​នឹក​ចាំ អំពី​រឿង​ពួក​សិស្ស​របស់​ព្រះ​យេស៊ូវ ដែល​បាន​ជាប់​នៅ​ក្នុង​ខ្យល់​ព្យុះ នៅ​ក្នុង​សមុទ្រ ក្នុង​បទ​គម្ពីរ យ៉ូហាន ជំពូក ៦។ ខណៈ​ពេល​ដែល​ពួក​គេ​ជួប​ទុក្ខ​ធំ ដោយ​សារ​ទឹក​រលក​ធំ​ៗ និង​ភាព​ងងឹត នៅ​ក្នុង​ខ្យល់​ព្យុះ ព្រះ​យេស៊ូវ​ក៏​បាន​យាង​មក​រក​ពួក​គេ ដោយ​ដើរ​នៅ​លើ​ទឹក​រលក​ដែល​កំពុង​បក់​បោក​ខ្លាំង ដោយ​សារ​ខ្យល់​ព្យុះ។ ទ្រង់​ក៏​បាន​ជួយ​ឲ្យ​ពួក​គេ​មាន​ចិត្ត​ស្ងប់ ដោយ​ព្រះ​វត្ត​មាន​ទ្រង់ ព្រម​ទាំង​មានបន្ទូល​ថា “កុំ​ភ័យ​អី គឺ​ខ្ញុំ​ទេ​តើ”(ខ.២០)។

ខ្ញុំ និង​ស្វាមី​ខ្ញុំ​មិន​ដឹង​ថា មាន​អ្វី​កំពុង​តែ​មក​រក​យើង នៅ​ក្នុង​ពេល​ដែល​យើង​ជួប​ខ្យល់​ព្យុះ​នៃ​ជីវិត​ឡើយ គឺ​មិន​ខុស​ពី​ពួក​សាវ័ក នៅ​ពេល​នោះ​ឡើយ ប៉ុន្តែ យើង​បាន​រក​ឃើញ​ការ​កម្សាន្ត​ចិត្ត ខណៈ​ពេល​ដែល​យើង​បាន​រៀន​ស្គាល់​ព្រះ…