នៅថ្ងៃ មុន​ពេល​លោ​កប៊ីលី ក្រាហាំ(Billy Graham) ធ្វើប​ទ​ស​ម្ភាស ក្នុង​ឆ្នាំ ១៩៨២ ក្នុងកម្ម​វិធី​ទូរទស្សន៍​​មានចំណងជើងថា​ ថ្ងៃ​​នេះ លោក​ឡារី រ៉ូស(Larry Ross) ដែល​ជានាយក​ផ្នែក​ទំនាក់​ទំន​ង​សាធារណៈ បាន​ស្នើ​សុំ​ឲ្យលោ​ក​ក្រាហាំ មាន​បន្ទប់​មួយ​សម្រាប់​អធិ​ស្ឋានម្នាក់ឯ​ង​ មុ​ន​ពេលការ​សម្ភាស​ចាប់​ផ្តើ​ម​។ ប៉ុន្តែ ពេល​លោក​ក្រា​ហាំ បាន​មក​ដ​ល់​ស្ទូឌីយ៉ូ អ្នក​ជំនួយរបស់​គាត់​​​ក៏បា​ន​ឲ្យដំណឹង​លោក​រ៉ូស​ថា លោក​ក្រាហាំ មិន​ត្រូវ​ការ​បន្ទប់​អធិ​ស្ឋាន​ទេ។ គាត់​ថា “លោក​ក្រហាំ​បាន​អ​ធិស្ឋាន ចាប់តាំងពីពេ​ល​គា​ត់​ក្រោក​ពីគេ​ង ពេល​ព្រឹក​នេះ​ គាត់​បាន​អធិស្ឋានពេល​គាត់​ញាំអា​ហារ​ពេល​ព្រឹ​ក គាត់បា​នអធិស្ឋាន​នៅក្នុ​ងឡា​ន ពេល​ធ្វើដំ​ណើរ​មក​ទី​នេះ ហើយ​គាត់​ក៏​ប្រហែល​ជា​នឹងអ​ធិស្ឋានទៀត នៅ​ក្នុង​ប​ទ​សម្ភាស​ទាំង​មូ​ល”។ ក្រោយ​មក លោក​រ៉ូស​ក៏​បា​ន​មាន​ប្រសាស​ន៍​ថា “នេះ​ជាមេ​រៀន​ដ៏​ល្អ សម្រាប់​ឲ្យ​ខ្ញុំ​រៀន​សូត្រ ក្នុងនាម​ខ្ញុំ​ជា​យុវ​ជ​ន”។

ការ​អធិស្ឋាន​ឥ​ត​ឈប់​ឈ​រ មិ​នមែ​នជា​ព្រឹត្តិការណ៍នោះ​ទេ តែជាវិធី​ទំនាក់​ទំន​​ងជា​មួយព្រះ។ ទំនាក់​ទំន​ង​ដ៏ជិត​ស្និ​ទ្ធ​នេះ កើត​មាន ពេល​ដែល​រាស្រ្តរ​បស់ព្រះ​យល់​ថា ការ​អធិ​ស្ឋាន​ឥត​ឈប់​ឈ​រ គឺ​ជា​អ្វីដែល​ពួក​គេ​ត្រូវ​អនុវ​ត្ត​ជា​ប្រ​ចាំ ក្នុង​ជីវិត។ បទ​គម្ពីរទំនុកដំ​កើង បាន​លើក​ទឹក​ចិ​ត្ត​យើ​ង ឲ្យ​ចាប់​ផ្តើម​ថ្ងៃ​នីមួយ​ៗ​ ដោយ​លើក​សម្លេងឡើង អធិស្ឋាន​ដ​ល់​ព្រះ​អ​ម្ចាស់​(​ទំនុកដំកើង ៥:៣) ដើម្បីឲ្យយើងបានស​ន្ទនាជា​មួ​យ​ទ្រង់​  ពេញមួយ​ថ្ងៃ(​៥៥:១៧)  ហើយនៅ​ចំ​ពោះ​មុខ​កា​រ​ចោទប្រ​កា​ន់  និង​មួល​ប​ង្កាច់ យើងត្រូវ​​ផ្ចង់​ចិ​ត្ត​ទាំង​ស្រុ​ង ទៅ​លើកា​រ​អធិស្ឋាន​(១០៩:៤)។ យើង​យក​ការអធិស្ឋាន​ជាផ្លូ​វ​នៃ​ជី​វិត ព្រោះ​យើង​ចង់​នៅ​ជាប់ជា​មួយ​ព្រះ(​៤២:១-៤ ៨៤:១-២ ១៣០:៥-៦)។

ការ​អធិស្ឋាន​ជា​វីធី​ទំនាក់​ទំន​ង​ជាមួ​យ​ព្រះ ក្នុង​គ្រ​ប់កា​លៈ​ទេសៈ​ទាំង​អស់​នៃ​ជី​វិត។ ព្រះ​ទ្រង់​តែង​តែស្តា​ប់​យើង​ជានិ​ច្ច។ យើង​អាចនិ​យាយទៅកាន់​ទ្រ​ង់ បាន​គ្រប់​ពេ​ល។-Marvin Williams