តាមការសិក្សារបស់អ្នកស្រាវជ្រាវ ក្នុងពេលថ្មីៗនេះ បានធ្វើការសន្និដ្ឋានថា ការញញឹមអាចមានប្រយោជន៍ដល់ខុសភាពរបស់យើង។ ការស្រាវជ្រាវនេះបានបង្ហាញថា ការញញឹមជួយបន្ថយល្បឿនចង្វាក់បេះដូង ហើយក៏បន្ថយភាពតប់ប្រមល់ផងដែរ។ ប៉ុន្តែ ការញញឹមមិនគ្រាន់តែមានប្រយោជន៍សម្រាប់យើងប៉ុណ្ណោះទេ។ ការញញឹមដ៏ពិត ជាព្រះពរដល់មនុស្សដែលយើងបានញញឹមដាក់ផងដែរ។ យើងអាចប្រាប់អ្នកដទៃថា យើងចូលចិត្តពួកគេ និងសប្បាយចិត្តនឹងពួកគេ ដោយមិនចាំបាច់និយាយមួយម៉ាត់ គឺគ្រាន់តែញញឹមដាក់ពួកគេក៏បាន។ ការញញឹមអាចជាការឱបនរណាម្នាក់ ដោយសេចក្តីស្រឡាញ់ ដោយមិនចាំបាច់ប៉ះអ្នកនោះសូម្បីតែបន្តិច។
ក្នុងការរស់នៅ យើងមិនតែងតែមានហេតុផល ដើម្បីញញឹមឡើយ។ ប៉ុន្តែ ពេលដែលយើងឃើញស្នាមញញឹមអស់ពីចិត្ត នៅលើផ្ទៃមុខរបស់ក្មេងម្នាក់ ឬនៅលើផ្ទៃមុខដ៏ជ្រាវជ្រួញរបស់មនុស្សចាស់ យើងក៏មានការលើកទឹកចិត្ត។
ការញញឹមក៏ជាតម្រុយនៃរូបភាពរបស់ព្រះ ដែលមានក្នុងយើងនោះផងដែរ។ ពេលយើងអានអំពីព្រះពររបស់ព្រះក្នុងសម័យដើម ដែលមានកត់ទុកក្នុងកណ្ឌជនគណនា យើងឃើញថា បទគម្ពីរនោះបានចែងអំពី “ការញញឹម”របស់ព្រះអម្ចាស់យ៉ាងដូចនេះថា “ព្រះភក្ត្រទ្រង់ភ្លឺមកដល់ឯង ព្រមទាំងផ្តល់ព្រះគុណដល់ឯងផង សូមឲ្យព្រះយេហូវ៉ាងើបព្រះនេត្រទ្រង់មកចំពោះឯង ហើយប្រទានឲ្យឯងបានសេចក្តីសុខ”(ជនគណនា ៦:២៥-២៦)។ ពាក្យព្រះភក្រ្តទ្រង់ភ្លឺ ជាសំនួនវោហា ដែលគេប្រើក្នុងព្រះគម្ពីរភាសាហេព្រើ ដែលមានន័យថា ព្រះអង្គញញឹមមកដាក់កូនរបស់ព្រះអង្គ។
ដូចនេះ នៅថ្ងៃនេះ សូមចាំថា ព្រះស្រឡាញ់អ្នក ហើយព្រះអង្គសព្វព្រះទ័យនឹងផ្តល់ព្រះគុណមកអ្នក ហើយព្រះភក្រ្តព្រះអង្គក៏ភ្លឺមកលើអ្នកផង។-Joe Stowell