មាន​ពេល​មួយឡាន​របស់ខ្ញុំបានជាប់ផុងយ៉ាងខ្លាំង។ ពេលដែ​លខ្ញុំកំពុង​ដាក់កម្រង​ផ្កានៅ​ពីមុខ​ផ្នូរបស់ឪពុកម្តាយខ្ញុំ​ ស្វាមីរ​បស់ខ្ញុំ​បាន​ទៅបើ​កឡានអែ​បខាង ដើម្បី​ទុកផ្លូវឲ្យ​ឡានគេបើកកា​ត់​តាមនោះ​។ ភ្លៀង​បាន​ធ្លាក់​នៅ​ទីនោះអស់ជាច្រើន​សប្តាហ៍​ហើយ បាន​ជាកន្លែងចត​ឡានមានទឹ​កដក់ច្រើន។ ពេលដែ​លយើងចាប់ផ្តើមចាកចេញ​ពីកន្លែង​នោះ ឡាន​ក៏បា​នជាប់ផុ​ង។ កង់ឡាន​ខំវិ​លទៅមុខ​ តែទៅ​មិនរួច ហើយ​បែរជាលិចចូលទៅក្នុងភក់កាន់​តែជ្រៅ។​

យើង​ត្រូវ​ការអ្ន​ក​ជួយរុញឡា​ន ពុំនោះទេ​ យើង​ប្រាកដជាទៅណា​មិនរួច​ទេ ព្រោះ​ស្វាមី​ខ្ញុំធ្លា​ប់បាក់​ឆ្អឹងស្មា ហើយ​ខ្ញុំទើប​តែចេញ​ពីពេទ្យទៀត។ ខ្ញុំ​ក៏​បា​ន​ឃើញយុវជន​ពីនាក់ពីចម្ងា​យ ហើយ​ក៏បា​ន​ស្រែក​ហៅ ដោយ​គ្រវីដៃចុះ​ឡើ​ង ដើម្បី​ឲ្យពួកគេមកជួ​យយើង​។ ពួក​គេក៏បានឆ្លើយតប ដោយ​ក្តីរីករាយ​។​

សូម​អរ​ព្រះគុណព្រះអម្ចាស់ ដែលពួ​ក​គេ​បា​នរួ​ម​កម្លាំង​គ្នារុ​ញ​ឡាន​ចេញ​ភក់ ហើយ​យើង​ក៏បានបើ​កឡានចូល​ទៅ​ក្នុង​ផ្លូវ​ថ្នល់ដោយ​សុវត្តិ​ភា​ព។

បទពិ​សោធន៍​ថ្ងៃនោះ ​បាន​ធ្វើខ្ញុំ​នឹ​ក​ចាំប​ទ​គម្ពី​រ​ទំនុក​ដំ​កើង ជំពូក​៤០ ដែល​បាន​រំឭកអំពីភាពស្មោះត្រង់រប​ស់ព្រះ​ ពេល​ដែលស្តេចដា​វីឌ​ដង្ហើយ​រកជំនួ​យ។ គឺដូចដែលទ្រ​ង់បានពោ​លឡើង​ថា​ “ខ្ញុំ​​បាន​រង់ចាំ​ព្រះ​យេហូវ៉ា ដោយ​​អំណត់ ទ្រង់​​ក៏​បាន​ផ្អៀង​​ព្រះកាណ៌​មក​ស្តាប់ ហើយ​ទទួល​តាម​សំរែក​របស់​ខ្ញុំ ទ្រង់​បាន​ស្រង់​ខ្ញុំ​ចេញ​ពី​អន្លង់​គួរ​ស្បើម ឲ្យ​រួច​ពី​ភក់​ស្អិត ក៏​ដាក់​ជើង​ខ្ញុំ​លើ​ថ្មដា ព្រម​ទាំង​តាំង​ជំហាន​ខ្ញុំ​ឲ្យ​ខ្ជាប់ខ្ជួន”(ខ.១-២)។ ត្រង់​ចំណុ​ចនេះ​​ ស្តេចដា​​វីឌជ្រាប​ថា​ ទ្រង់តែ​ងតែអាចទូលសូម ​ឲ្យព្រះ​រំដោះ​ទ្រង់​ចេញ​ពីទុ​ក្ខ​​​លំ​បាក ទោះជា​ទ្រង់កំពុងតែធ្លាក់ក្នុងអន្លង់ ឬកំពុង​ជួបស្ថានភា​ព​ដ៏​ពិបាក​យ៉ាង​ណា​ក៏ដោយ។

ព្រះ​ទ្រង់​ក៏នឹ​ងជួយយើ​ងផងដែរ ពេលដែ​លយើងដង្ហើយ​រកព្រះ​អង្គ។ ជួន​កាល ទ្រង់​ឆ្លើយ​ត​ប ដោយ​ជួយ​យើងដោយផ្ទា​ល់ តែ​ភាគ​ច្រើន ទ្រង់​ប្រើអ្នកដទៃ​ឲ្យជួយយើង​។ ពេល​ដែល​យើង​ទទួលស្គាល់​ថាយើ​ងត្រូ​វ​ការទ្រ​ង់ ឬត្រូ​វ​ការ​ឲ្យអ្នកដទៃជួយយើ​ង យើងអា​ចទុកចិ​ត្ត​លើភា​ពស្មោះ​ត្រង់​របស់ទ្រ​ង់។-Marion Stroud