លោកចន ភីលីព សួសា(John Philip Sousa) ជាអ្នកដឹកនាំក្រុមភ្លេងព្យុហយាត្រា និងអ្នកនិពន្ធបទភ្លេង។ គេបានដាក់រហ័សនាមឲ្យគាត់ថា “ស្តេចភ្លេងព្យុហយាត្រា” ដោយសារគាត់បាននិពន្ធបទភ្លេង ដែលក្រុមតន្រ្តីយោធានៅសហរដ្ឋអាមេរិកបានយកទៅលេង ក្នុងការដើរក្បួនព្យុហយាត្រា ជាង១សតវត្សរ៍មកហើយ។ លោកឡូរ៉ាស ចន ស្គីសសែល(Loras John Schissel) ដែលជាប្រវត្តិវិទូផ្នែកតន្រ្តី និងជាអ្នកដឹកនាំក្រុមតន្រ្តីយោធា វីជីនា គ្រែន មីលីតារី បានមានប្រសាសន៍ថា “លោកសួសា ជាស្តេចភ្លេងព្យុហយាត្រា គឺមិនខុសពីលោកប៊ែនថូវិន ដែលជាស្តេចវង់តន្រ្តីមហោស្រពនោះឡើយ”។ លោកសួសាបានយល់អំពីអំណាចរបស់តន្រ្តី ដែលអាចជំរុញចិត្ត លើកទឹកចិត្ត និងបណ្តាលចិត្តមនុស្ស ឲ្យធ្វើអ្វីមួយ។
នៅគ្រាសញ្ញាចាស់ ប្រជាជនអ៊ីស្រាអែលច្រើនតែទទួលការបណ្តាលចិត្តឲ្យតែង និងច្រៀងបទចម្រៀង ដែលសរសើរដំកើងព្រះ ដែលបានជួយពួកគេក្នុងគ្រាមានទុក្ខលំបាក។ ពេលដែលព្រះអម្ចាស់បានសង្រ្គោះរាស្ត្រទ្រង់ ឲ្យរួចពីការកាប់សម្លាប់របស់ទាហានស្តេចផារ៉ោន “លោកម៉ូសេ និងពួកកូនចៅអ៊ីស្រាអែល ក៏នាំគ្នាច្រៀងទំនុកនេះថ្វាយព្រះយេហូវ៉ាថា ខ្ញុំនឹងច្រៀងថ្វាយព្រះយេហូវ៉ា ដ្បិតទ្រង់មានជ័យជំនះយ៉ាងឧត្តម ទ្រង់បានផ្តួលទាំងសេះ ទាំងអ្នកជិះ ទៅក្នុងសមុទ្រ ព្រះយេហូវ៉ាទ្រង់ជាកំឡាំងនៃខ្ញុំ ហើយជាទំនុកដែលខ្ញុំច្រៀងផង ទ្រង់បានជួយសង្គ្រោះខ្ញុំ”(និក្ខមនំ ១៥:១-២)។
តន្រ្តីមានអំណាចប៉ះពាល់វិញ្ញាណយើង ដោយធ្វើឲ្យយើងនឹកចាំ អំពីភាពសប្បុរស ដែលព្រះទ្រង់មានកាលពីអតីតកាល។ ពេលយើងបាក់ទឹកចិត្ត យើងអាចច្រៀងបទចម្រៀង និងទំនុកដំកើង ដែលនាំឲ្យយើងឈប់ផ្តោតទៅលើស្ថានភាពដ៏ពិបាក ហើយងាកមកផ្តោតទៅលើអំណាច និងព្រះវត្តមាននៃព្រះអម្ចាស់វិញ។ តន្រ្តីដែលសរសើរដំកើងព្រះជួយរំឭកយើងថា ព្រះទ្រង់ជាកម្លាំង ជាបទចម្រៀង និងជាសេចក្តីសង្រ្គោះរបស់យើង។-David McCasland