មាន​ពេល​មួយ ក្រុម​សង្រ្គោះ​បន្ទាន់ ក្នុង​ក្រុង​ខាង​ស្បាត រដ្ឋ​កាលីហ្វូញ៉ា បាន​មក​ជួយ​សង្រ្គោះ​ស្រ្តី​ម្នាក់ ដែល​និយាយ​ភាសា​អង់​គ្លេស តុង​អូស្រា្តលី។ គាត់​មិន​ចាំ​ថា ខ្លួន​ឯង​ជា​នរណា​ទេ។ ដោយ​សារ​គាត់​បាត់​ការ​ចង​ចាំ ហើយ​មិន​មាន​អត្ត​សញ្ញាណ​ប័ណ្ឌ​ជាប់​ខ្លួន គាត់​មិន​អាច​ប្រាប់​គេ​ថា គាត់​មាន​ឈ្មោះ​អ្វី ហើយ​គាត់​មក​ពី​ណា​ ។ ក្រោយ​មក ដោយ​សារ​ជំនួយ​របស់​ក្រុម​គ្រូពេទ្យ និង​ប្រព័ន្ធ​ផ្សព្វ​ផ្សាយ​អន្តរ​ជាតិ គាត់​ក៏​មាន​សុខ​ភាព​ល្អ​ឡើង​វិញ ហើយ​គេ​​ក៏​បាន​ដឹង​អំពី​ប្រវត្តិ​គាត់ រួច​នាំ​គាត់​ទៅ​ជួប​ជុំ​ក្រុម​គ្រួសារ​គាត់​វិញ។​

ស្តេច​នេប៊ូក្នេសា នៃ​ចក្រ​ភព​បាប៊ីឡូន ក៏​ស្ទើរ​តែ​ភ្លេច​ថា ទ្រង់​ជា​នរណា ហើយ​ទ្រង់​មាន​ដើម​កំណើត​មក​ពី​ណា។ ទោះ​ជា​យ៉ាង​ណា​ក៏​ដោយ ការ​បាត់​បង់​ការ​ចង​ចាំ​របស់​ទ្រង់ គឺ​ជា​ជម្ងឺ​ខាង​វិញ្ញាណ។ ទ្រង់​បាន​លើក​ដំកើង​ខ្លួន​ឯង សម្រាប់​នគរ​ដែល​ព្រះ​បាន​ប្រទាន​ទ្រង់ ហើយ​ទ្រង់​បាន​ភ្លេច​ថា ព្រះ​ទ្រង់​ជា​ក្សត្រ​លើ​អស់​ទាំង​ក្សត្រ​ ហើយ​អ្វី​ៗ​ដែល​ទ្រង់​មាន ​គឺ​បាន​មក​ពី​ព្រះ​អម្ចាស់(ដានីយ៉ែល ៤:១៧,២៨-៣០)។

ព្រះ​ទ្រង់​ក៏​បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​គំនិត​របស់​ស្តេច​ កាន់​តែ​មាន​ភាព​ធ្ងន់​ធ្ងរ ដោយ​ឲ្យ​ទ្រង់​ចូល​ទៅ​ក្នុង​ទីវាល​រស់​នៅ​ជា​មួយ​សត្វ​ព្រៃ ហើយ​សោយ​ស្មៅ​ដូច​សត្វ​គោ​(ខ.៣២-៣៣)។ ទី​បញ្ចប់ ប្រាំ​ពីរ​ឆ្នាំ​ក្រោយ​មក ស្តេច​នេប៊ូក្នេសា​ក៏​បាន​មើល​ទៅ​លើមេឃ ហើយ​ទ្រង់​ក៏​បាន​មាន​ការ​ចង​ចាំ​ឡើង​វិញ ធ្វើ​ឲ្យ​ទ្រង់​នឹក​ចាំ​ថា ទ្រង់​ជា​នរណា ហើយ​ចាំ​ថា នរណា​បាន​ប្រទាន​នគរ​​​​មក​ទ្រង់។ ពេល​ដែល​ទ្រង់​ភ្ញាក់​ដឹង​ខ្លួន​ឡើង​វិញ​ហើយ ទ្រង់​ក៏​បាន​ប្រកាស​ថា “នេប៊ូក្នេសា យើង​ក៏​សរសើរ ហើយ​លើក​ដំកើង ព្រម​ទាំង​ពណ៌នា​គុណ​ដល់​មហាក្សត្រ​នៃ​ស្ថានសួគ៌”(ខ.៣៧)។

ចុះ​ចំណែក​យើង​វិញ? តើ​យើង​គិត​ថា យើង​ជា​នរណា? តើ​យើង​មាន​ប្រភព​មក​ពី​ណា? ដោយ​សារ​យើង​ងាយ​នឹងភ្លេច ក្រៅ​ពី​ស្តេច​លើ​អស់​ទាំង​ស្តេច តើ​នរណា ដែល​យើង​អាច​ពឹង​ផ្អែក ដើម្បី​ជួយ​ឲ្យ​យើង​មាន​ការ​ចង​ចាំ? —MART DEHAAN