មានពេលមួយ អ្នកបើកបរឡានសណ្តោង បានទាញឡានរបស់ម្តាយខ្ញុំ ចេញពីមាត់ជ្រោះដែលនៅជាប់នឹងផ្លូវចោទមួយ នៅលើភ្នំ ហើយគាត់ក៏បានប្រាប់ម្តាយខ្ញុំ ឲ្យចាកចេញពីកន្លែងនោះ ព្រោះគេកំពុងតែតាមរកខ្ញុំ។ កាលនោះ ម្តាយខ្ញុំកំពុងតែមានផ្ទៃពោះកំណើតខ្ញុំ។ ពេលដែលខ្ញុំបានចម្រើនវ័យធំឡើង ជាញឹកញាប់ គាត់បានរំឭកអំពីការដែលព្រះជាម្ចាស់បានសង្រ្គោះជីវិតយើង នៅថ្ងៃនោះ ហើយគាត់បានបញ្ជាក់ថា ព្រះជាម្ចាស់បានឲ្យតម្លៃ ចំពោះជីវិតខ្ញុំ តាំងពីមុនពេលខ្ញុំចាប់កំណើត។
គ្មាននរណាម្នាក់អាចគេចផុត ពីព្រះនេត្ររបស់ព្រះអាទិករ ដែលជ្រាបអំពីអ្វីៗទាំងអស់។ កាលពីជាង២៥០០ឆ្នាំមុន ព្រះអង្គបានប្រាប់ហោរាយេរេមាថា មុនពេលព្រះអង្គជប់បង្កើតគាត់ នៅក្នុងផ្ទៃម្តាយគាត់ ព្រះអង្គបានស្គាល់គាត់រួចជាស្រេចហើយ(យេរេមា ១:៥)។ ព្រះជាម្ចាស់ស្គាល់យើងច្បាស់ជាងមនុស្សណាទាំងអស់ ហើយក៏ប្រទានគោលបំណង និងអត្ថន័យ ដល់ជីវិតយើងលើសពីអ្វីៗទាំងអស់។ ព្រះអង្គមិនគ្រាន់តែបានបង្កើតយើងមក ដោយប្រាជ្ញា និងអំណាចចេស្តារបស់ព្រះអង្គប៉ុណ្ណោះទេ តែថែមទាំងអាចរក្សាជីវិតយើង យកព្រះទ័យទុកដាក់ចំពោះរឿងលម្អិតបំផុតនៃជីវិតយើង រាល់វិនាទី គឺរាប់ចាប់តាំងពីចង្វាក់បេះដូងរបស់យើង រហូតដល់ដំណើរការដ៏ស្មុគ្រស្មាញនៃខួរក្បាលយើង។ ស្តេចដាវីឌបានលើកឡើង អំពីរបៀបដែលព្រះវរបិតាដែលគង់នៅស្ថានសួគ៌យកព្រះទ័យទុកដាក់ចំពោះយើង គឺដូចដែលទ្រង់បានមានបន្ទូលថា “ឱព្រះអង្គអើយ ព្រះដំរិះរបស់ទ្រង់មានដំឡៃវិសេសដល់ទូលបង្គំណាស់ហ្ន៎”(ទំនុកដំកើង ១៣៩:១៧)។
ព្រះជាម្ចាស់គង់នៅក្បែរយើងជានិច្ច គឺនៅជិតជាងអ្វីៗទាំងអស់។ ព្រះអង្គបានបង្កើតយើង ស្គាល់យើង ហើយស្រឡាញ់យើង ហើយព្រះអង្គសក្តិសមនឹងទទួលការថ្វាយបង្គំ និងការសរសើរដំកើងរបស់យើង។—JAMES BANKS