Month: December 2013

រំភើប

ពាក្យ​ស្លោក​ដែល​ពេញ​និយម​មួយ​និយាយ​ថា “ជិវិត​មិន​ត្រូវ​បាន​គេ​វាស់​ស្ទង់​ ដោយចំនួន​នៃ​ចលនា​ដង្ហើម​ដែល​យើង​ដក​នោះឡើ​យ ប៉ុន្តែ​ វា​ត្រូវ​បាន​គេ​វាស់​ដោយ​ឱកាស​ដែល​ធ្វើ​ឱ្យ​ចិត្ត​របស់​យើង​រំភើប​រី​ក​រា​យ​ទៅ​វិញ”។ ខ្ញុំ​ឃើញ​ឃ្លា​នេះ​នៅ​គ្រប់​ទី​កន្លែង និង​នៅ​លើ​អាវយឺ​ត​ដែល​ជាចំ​ណែក​មួយនៃ​សិ​ល្បះ។ វា​គឺ​ជា​ឃ្លាដែ​លស្រួ​ល​ចាំ ប៉ុន្តែ​ ខ្ញុំគិត​ថា វា​គឺ​ជា​ឃ្លាដែ​លនាំ​ឱ្យ​យល់​ខុស ។

ប្រសិន​បើ​យើង​វាស់​ស្ទង់​មើល​ជីវិត​ដោយ​ឱកាស រំភើប​រី​​ករា​យ នោះ​យើង​ប្រាកដជា​មិ​នយ​ល់ពី​ឱ​កាស​សាមញ្ញ​ៗ ឡើយ។ រីឯ​ការ​ហូប​ចុ​ក គេង ហើយ​និង​ការ​ដក​ដង្ហើម​ចេញ​ចូល ទាំង​នេះ​ហាក់​ដូច​ជា​រឿង​ដែល​សាមញ្ញ​ៗ ដែល​យើង​កំពុង​តែ​នៅ​ជា​មួយ​រាល់​តែ​ថ្ងៃ ហើយ​វា​ជារឿ​ង​ធម្មតា​មិន​ចាំបាច់​គិ​ត​ច្រើន​ឡើយ។ ទោះ​បី​យ៉ាង​នេះ​ក្តី ពួក​វា​ក៏​មិន​មែន​ជារឿ​ង​ដែល​សាមញ្ញ​ពេក​ដែរ។ គ្រប់​ម៉ាត់ គ្រប់​ពេល ដែល​ដក​ដង្ហើម​គឺ​ជាភា​ព​មហា​អស្ចារ្យ។ តាម​ការ​ពិត​ទៅការ​មាន​ដង្ហើមគឺ​ជា​អ​ព្ភូតហេតុ​ដ៏​អស្ចារ្យ​ច្រើន​ដង​​ជាង​អ្វី​មួយ ​ដែ​ល​ធ្វើឱ្យ​ចិ​ត្ត​របស់​យើង​សប្បាយ​ភ្លើត​ភ្លើន។ ស្តេច​សាឡូម៉ូន ​ប្រហែ​ល​ជាគា​ត់​មា​នឱ​កាស​សប្បាយ​ភ្លើត​ភ្លើន​ច្រើន​ជាង​អ្នក​ណាៗ​ទាំ​ង​អស់។ លោក​បាន​និយាយ​ថា “ខ្ញុំ​មិន​បាន​ហាម​ឃាត់​ចិត្ត​មិ​នឱ្យ​មាន​សេចក្តី​អំណរ​ណាមួ​យ​ទេ”(សាស្តា​ 2:1-11)។ ទោះយ៉ា​ង​នេះ​ក្តី លោក​បាន​និយាយ​ចំអក​ឡក​ឡើយ​ពី​រឿង​នេះថា​ “ដ្បិត​ការ​ទាំ​ង​អស់​នេះ​ សុទ្ឋ​តែឥ​ត​ប្រយោជន៍ ហើយ​ជា​អសារ​ឥត​ការ​​ទទេ” (ខ17)។

មួយ​ជី​វិត​របស់​ស្តេច​សាឡូម៉ូន​បាន​រំលឹក​យើង​រាល់​គ្នាថា​ រឿង​ដែល​សំខាន់ នោះ ​ត្រូវ​ស្វែង​រក​អំណរ​នៅក្នុ​ងកិ​ច្ចការ​សាមញ្ញ​ៗ ដែល​យើង​ធ្វើ ដ្បិត​វា​គឺជា​រឿ​ងដ៏​អ​ស្ចារ្យ​ពិត​ប្រាកដ។ ​កិច្ចការ​ដែល​ធំ​ជាង នោះ​មិន​ប្រាកដថា​ល្អជា​ងទេ​។ ហើយកា​រ​ដែល​ច្រើន​ជាង នោះ​ក៏​មិន​ប្រាកដ​ថាជា​កា​រធ្វើ​ឱ្យ​ប្រសើ​រ​ឡើង​នោះដែ​រ។ រីឯ​ការដែ​ល​រវ​ល់ច្រើ​ន​ជាង នោះក៏​មិ​នបា​នធ្វើ​​ឱ្យ​យើង​កាន់​តែ​សំខាន់​ឡើង​នោះ​ទេ។ ជំនួស​ឱ្យ​ការ​ស្វែង​រក​នូវ​អត្ថន័​យ​នៃ​ឱកាស​សប្បាយ​ភ្លើត​ភ្លើន នោះ​យើង​រាល់​គ្នា គួរ​តែ​ស្វែង​យល់​ពី​អត្ថន័​យ ចលនា​ដង្ហើម ដែល​យើង​រាល់​គ្នាដ​ក ហើយ​ធ្វើ​យ៉ាង​ណាឱ្យ​វា​មា​នន័​យ​ពេញ​លេញ។_ Julie Ackerman…

អាជីវកម្មដែលមានហានិភ័យ

នៅលើ​កាត​ជូន​ពរ​បុណ្យណូ​អែល​មួយ​ចំនួន ដែល​អ្នក​នឹង​ទទួ​លបា​ន​នៅ​ឆ្នាំនេះ​មុ​ខជា នឹង​មាន​រូប​បុរស​ម្នាក់​ដែល​ឈរ​នៅ​ពី​ក្រោយ​ស្មា​រប​ស់នា​ង​ម៉ារី គឺ​ជាមនុស្ស​ម្នាក់ ដែល​បាន​បង្ហាញ​ចេញ​នូវ​កា​រយ​ក​ចិត្ត​ទុក​ដាក់ចំពោះ​ព្រះ​ឱរស់​យេស៊ូ​វ។ ឈ្មោះ​រប​ស់គា​ត់​គឺ យ៉ូសែប ។ ក្រោយ​ពី​ថ្ងៃ​កំណើត​ព្រះ​យេស៊ូវ​គ្រី​ស្ទ​មក លោកយ៉ូសែប មិន​សូវ​បាន​ឮ គេនិ​យាយ​អំ​ពីគា​ត់ម្ត​ងទៀ​តឡើ​យ។ ប្រសិន​បើយើង​មិ​នបា​នដឹ​ង​រឿង​នៅ​លើកា​តជូ​នព​រ​នេះច្បា​ស់​ទេ នោះ ​យើង​គិត​ថា​ លោក​យ៉ូសែប គឺ​ជា​ម្នាក់​នៅ​ជិត​កន្លែង​ដែល​ព្រឹត្តិ​ការណ៍​មួយ​កើត​ឡើង​មិន​សំខាន់​ឡើយ ឬ​បើ​ជា​ការ​ចាំបា​ច់ណា​ស់ គាត់​ជា​អ្នក​ជួយ​ធ្វើ​ឱ្យ​ព្រះយេស៊ូវ​ប្រកាស​ថា​ប្រសូត​មក​តាម​ដំណ​វ​ង្សហ្លួ​ងដេ​វី​ឌប៉ុ​ណ្ណោះ។

ទោះ​ជា​យ៉ាង​នេះ​ក៏​ដោយ​ ក្នុង​សាច់​រឿ​ង​នេះ មុខងា​រ​ដែល​លោ​កយ៉ូ​សែ​ប បាន​សម្តែង​គឺ​មាន​សា​រៈសំ​ខាន់​ខាង​ផ្នែក​យុទ្ឋ​សាស្ត្រ​ស​ម្បើមណា​ស់។ ប្រសិន​បើ​លោក​មិន ​បាន​ស្តាប់​តា​មប​ង្គាប់​រ​បស់​ទេ​វតា​ឱ្យយ​ក​នាង​ម៉ារា​ធ្វើ​ជា​​ប្រពន្ឋ (ម៉ាថាយ 1:20) ​នោះលោ​ក​បាន​ដា​ក់បេ​សកម្ម​រប​ស់ព្រះ​យេ​ស៊ូវ​ក្នុ​ងហា​និភ័យ​មួយ បើ​តាម​ការ​ស្មាន​ទុក​ជា​មុ​នរ​ប​ស់​មនុ​ស្សយើ​ង។ ហើយ​រី​ឯកា​រ​យ​កនា​ង​ម៉ារី​ធ្វើ​ជាប្រ​ព​ន្ឋវិ​ញ ក៏​ជា​កិច្ច​កា​រដែល​មាន​ហានិភ័យ​ដែរ។ បើមា​ន​រឿង​ផ្ស​ព្វ​ផ្សាយ​ចេ​ញទៅ​ក្រៅ​ថា ​លោកធ្វើ​ជា​ឪពុ​ក​ទារ​ក​ម្នាក់​មុន​រៀប​ការ នោះគេ​រា​ប់គា​ត់​ថាបំ​ពាន់​លើច្បា​ប់​រប​ស់ជ​ន​ជា​តិយូ​ដា​យ៉ាង​ធ្ង​ន់ធ្ងរ និ​ងធ្វើ​ឱ្យគា​ត់​អា​ម៉ាស​មុខ​ជាសា​រធារណៈ​ទៀត​ផង។ រហូត​មក​ដល់​ពេ​លនេះ​ យើង​រាល់​គ្នា​មា​នកា​រ​ដឹង​គុ​ណចំពោះលោ​ក ដែល​សុខ​ចិ​ត្តប្រ​ថុយ​ដា​ក់កិ​ត្ត​យស​រប​ស់លោ​ក​ ដើម្បីចូ​លរួ​ម​ចំណែ​ក និង​ជួយសម្រួល​ដល់​កា​រផ្ស​ព្វផ្សា​យ​កិច្ច​ការ​រប​ស់ព្រះ​ជា​ម្ចា​ស់ ។

ក្នុងចំ​ណោម​យើង​រា​ល់គ្នា​​ភាគ​ច្រើន​មាន​លក្ខណៈស្តួ​ចស្តើ​ង​ណាស់ បើ​ប្រៀប​ជា​មួយ ​អ្នក​សម្តែង​កំពូ​លៗ​ក្នុ​ង​លោកី​យនេះ​​។ សូម្បី​យ៉ាង​នេះ​ក្តី យើង​រាល់​គ្នា​បាន​ត្រា​សហៅ​ឱ្យ​ស្តា​ប់​បង្គា​ប់តា​ម។ អ្នក​ណាទៅ​ដឹ​ងថា​មា​នអ្វី​ខ្លះ​ដែល​ព្រះ​ជាម្ចា​ស់​បាន​រក្សា​ទុក កាល​ណាយើ​ង​សុខ​ចិត្ត​ចុះចូ​លចំ​ពោះព្រះ​ហ​ឬទ័​យ​រប​ស់​ព្រះជា​ម្ចា​ស់ សូម្បី​តែពេ​ល​ខ្លះ​កិច្ចកា​រ​នេះនាំ​ម​កហា​និភ័យ​ដល់​យើង​រាល់​គ្នា​ក៏​ដោយ!__ Joe Stowell

តើមានអ្វីខ្លះដែលចង់ឱ្យអញប្រទានដល់ឯង ?

ខ្ញុំ​ធ្លាប់​បាន​ប្រាប់​ថា​ មាន​​រឿង​“សេចក្តី​ប្រា​ថ្នា​បីយ៉ា​ង” ឃើញ ​មាន​ស្ទើរ​តែ​គ្រប់​វ​ប្បធម៌​ទាំង​អស់ គឺ​មាន​ដំណើរ​រឿង​ស្រដៀង​គ្នា​ទាំង​អស់។ អ្នក​បំពេ​ញកុ​សល​ម្នា​ក់លេ​ចម​ក ហើយ​ស្ម័គ្រ​ចិត្ត​ព្រ​មឱ្យ​នូ​វសេ​ចក្តី​ប្រា​ថ្នាបី​យ៉ា​ង​ ទៅដ​ល់​អ្នក​ទទួលដោ​យឥ​ត​សង្ស័យ។ ការ​ពិត​ទៅ​ រឿង​ទាំ​ង​នេះតែ​ង​តែជួ​ប​ប្រ​ទះ​​ជាញឹក​ញាប់ ដើម្បីផ្ត​ល់នូ​វ​គំនិ​តយោ​បល់​ឱ្យ​យើង​ទាំង​អស់​គ្នា ដែល​ចង់​បាន​អ្វី​មួយ​ដែល​យើង​មិន​អាច​មាន ​ដោយខ្លួនឯង​បា​ន ។

សូម្បី​តែ​នៅក្នុ​ង​ព្រះ​គម្ពីរ​ក៏​មាន​រឿង “សេចក្តី​ប្រាថ្នា”​ដែ​រ រឿង​នេះ​បាន​កើ​តឡើ​ង​ ក្នុង​យប់​មួយ​ដែ​ល​ព្រះ​អម្ចាស់​បាន​លេ​ចម​ក​សា​ឡូម៉ូន​ក្នុង​សុបិន្ត​និមិត្ត ហើយ​ទ្រង់ ​មាន​បន្ទូ​ល​មក​កាន់​គា​ត់ថា​ “ចូរ​សូម​អ្វី​ដែល​ច​ង់​ឱ្យអ​ញ​ប្រទាន​ដល់​ឯង​​ចុះ?”(១ពង្សាវតាក្សត្រ 3:5)។ សាឡូម៉ូន​អាច​សូម​អ្វី​ៗ​បា​ន ដូច​ជា ទ្រព្យ​សម្បត្តិ កិត្តិយ​ស និង​ភាព​ល្បីល្បា​ញ ឬ​អំណាច។ តែ​គាត់​បា​នសូ​ម​មិ​នមែ​ន​ជា​រ​បស់ទាំង​អស់​នេះ​ទេ។ គាត់​បាន​ទា​មទា​រ​ឱ្យ​“មាន​ចិត្ត​ប្រកប​ដោយ​ប្រាជ្ញា​”(ខ.9) ឬ “មាន​ចិត្ត​ច​ង់ដឹ​ង” គឺ​ជា ចិត្ត​ដែល​បន្ទាប​ចុះដើ​ម្បី​ស្តាប់ និ​ងរៀ​ន​ពី​ព្រះប​ន្ទូលរ​ប​ស់​ព្រះជា​ម្ចា​ស់។ ធ្វើជា​ស្តេច​នៅក្មេ​ង​តូច ខ្វះ​បទ​ពិសោធន៍ ហើយ​ផ្ទុក​ធ្ងន់​ហួស​ហេតុ​ពេ​ក ដោយ​មាន​កា​រ​ទទួល​ខុស​ត្រូវ​លើ​កា​រគ្រ​ប់​គ្រង​​លើ​ជាតិ​សាសន៍​ដ៏​ធំ នោះទូ​ល​បង្គំ​ត្រូវ​ប្រាជ្ញារ​បស់​ព្រះអ​ម្ចាស់​ដើ​ម្បីគ្រ​ប់​គ្រង​រា​ស្ត្រ​ទាំង​នេះ​ឱ្យបា​ន​ល្អ។

តើ​ខ្ញុំ​ចេះថ្លឹ​ង​ថ្លែង​ដែ​រឬ​ទេ? ប្រសិន​បើ​ព្រះជា​ម្ចា​ស់​មាន​ព្រះ​ប​ន្ទូល​ម​​កកា​ន់ខ្ញុំ​ផ្ទា​ល់ហើយ​ថែម​ទាំ​ង​បាន​សួ​រ​ថា តើ​មាន​អ្វី​ខ្លះដែល​អញ​​អាច​ធ្វើ​សំរា​ប់​ខ្ញុំ តើ​ខ្ញុំ​គួ​រសុំ​អ្វី​ខ្លះ​? តើ​គួរ​​ឱ្យ​ខ្ញុំ​សូម​សំរា​ប់សុ​ខភា​ព ​ទ្រព្យស​ម្បត្តិ យុវវ័​យ​ភាព អំណាច ឬកិត្តិ​នាម? តើ​គួ​រ​ឱ្យខ្ញុំ​សូ​ម​សំរាប់​ប្រាជ្ញា ភាព​បរិសុទ្ឋ និ​ង​សេច​ក្តី​ស្រឡា​ញ់? តើ​គួ​រឱ្យ​ខ្ញុំ​ធ្វើ​ជា​មនុ​ស្សឆ្លា​ត ឬ​ក៏​មនុ​ស្សល្ង​ង់​ខ្លៅ?

សន្មត់​ថា​ ព្រះជា​ម្ចា​ស់សួ​រ​អ្នក តើ​អ្វី​ខ្លះ​ដែល​ចង់​ឱ្យ​អ​ញប្រ​ទាន​ដល់​ឯង។ តើ​អ្នក​គួរ​សុំអ្វី​ខ្លះ​?_David Roper

គ្រោងការមួយប៉ុណ្ណោះ

ក្នុង​ភាព​លាត​សន្ឋឹង​ចុះម​ក​នៃ​សិរីរុ​ង​រឿង ស៊ី អេស លីហ្វីស(C. S. Lewis) និយាយ​ប្រាប់​ពី​រឿង​របស់​ស្ត្រីម្នា​ក់ដែល​បាន​កើត​កូន​ប្រុស ខណៈ​ពេល​ជាប់​ឃុំក្នុ​ងគុ​ក​ងងឹត។ តាំង​ពី​កើត​មក​ក្មេង​ប្រុ​សនេះ​​ មិន​ដែល​ចេ​ញ​ទៅ​ក្រៅ​ឃើញពិភព​លោក​នេះ​ទេ ម្តាយ​រប​ស់គា​ត់​បាន​ព្យាយា​ម​រៀប​រា​ប់​ពី​លោកីយ​នេះ​ ដោយ​ប្រើ​ខ្មៅ​ដៃ​គូ​សរូ​ប​ប៉ុណ្ណោះ។ ក្រោយ​មក ពេល​ដែល​គាត់ និង​ម្តាយ​រប​ស់គា​ត់​ត្រូវ​បា​ន​ដោះ​លែ​ង​ឱ្យ​មាន​សេ​រីភាព ពីព​ន្ឋនា​គា​មក​ រូប​គ្រោង​ធម្មតា​ជា​ច្រើ​ន​ត្រូវ​បាន​ជំនួស​ ដោយ​រូប​ភា​ព​ពិត​ប្រា​កដ​របស់​លោ​កីយ​ដ៏​ស្រស់ស្អាត។

ក្នុង​ន័យ​ស្រដៀ​ង​គ្នានេះ​ដែ​រ បា​ន​រំឮ​កពី​រូ​ប​ភាព ​ដែល​ព្រះគ​ម្ពី​រ​បាន​ប្រា​ប់​យើង​ពី​ស្ថា​ន​សួគ៌ មាន​ថ្ងៃ​មួយ​រូប​ភាព​នេះ​នឹង​ត្រូវ​ជំនួស​ដោយ​សេចក្តី​អំណរ និង​មាន​ពិសោ ធ​ន៍​ដោយ​ផ្ទាល់​ទៀត​ផង។ លោក​ប៉ូល​បាន​យល់ថា​ ស្ថាន​សួគ៌​ដែ​លជា​កា​រ​ដឹង​ដោយ​វិញ្ញាណ​នោះ ដល់​ពេល​កំណត់​ថ្ងៃណា​មួយ​យើង​នឹង​ទៅ​នៅ​ចំពោះ​​ព្រះ​វត្ត​មាន​រប​ស់ព្រះយេ​ស៊ូវ “ឥឡូវ​នេះយើ​ង​មើ​លឃើ​ញ​បែប​ស្រអាប់ ដូ​ច​ជាដោ​យ​សារ​កញ្ចក់ តែ​នៅ​វេលា​នោះ នឹង​ឃើ​ញមុ​ខទ​ល់​នឹង​មុ​ខ ឥឡូវ​នេះខ្ញុំ​ស្គា​ល់មិ​ន​ទាន់​អស់ តែ​នៅ​វេលា​នោះ​ ខ្ញុំនឹ​ងស្គា​ល់វិ​ញ​ដូច​ជា​ព្រះ​ទ្រង់​ស្គាល់ខ្ញុំ​ដែ​រ (១កូរិនថូស 13:12)។ សូម្បីយ៉ាង​នោះ លោក​នៅ​មា​នទំ​នុក​ចិ​ត្ត​ពី​សិរីរុ​ងរឿ​ង​នា​ពេល​អនាគត​បាន​ប្រទាន​មក​គាត់​ជា​កម្លាំង​ ក្នុង​​ចំណោ​ម​ការ​ល្បងលទាំ​ង​ឡាយ “ខ្ញុំ​រាប់​អស់​ទាំ​ងសេច​ក្តី​ទុក្ខ​លំបាក​នៅ​ជាន់​នេះ ថាជា​សេ​ចក្តីមិ​នគួ​រ​ប្រៀប​ផ្ទឹម​នឹង​សិរីល្អ ដែល​នឹង​បើក​សម្តែង​មក​ឱ្យ ​យើង​រាល់​គ្នាឃើ​ញ​នោះទេ​”(រ៉ូម 8:18)។

គំនិត​ពី​សិរីល្អ​នៃ​ស្ថានសួ​គ៌​របស់​យើង​ នៅ​នាប​ច្ចុប្ប​ន្ន​នេះ គឺគ្រា​ន់តែ​​ជា​គ្រោង​ការសាមញ្ញ​មួយ​ប៉ុណ្ណោះ។ យើង​អាច​មាន​ទំនុ​ក​ចិត្ត​ទាំ​ងស្រុ​ង លើកា​រ​ប្រកាស់​របស់​ព្រះយេ​ស៊ូវ​ថា ទ្រង់​ទៅរៀ​ប​កន្លែង​ឱ្យ​យើង​រាល់​គ្នា(យ៉ូហាន​ 14:1-3)។ ការ​ល្អ​មិន​ទាន់​ម​កដ​ល់​នៅ​ឡើយ! _Dennis Fisher

ធ្វើកិច្ចនេះទុកជាការរំឮក

នៅពេល​កប៉ាល​កង​ទ័ព​ជើង​ទឹក​អាមេរិច ចូល​មក​ដល់ ឬ​ក៏ចា​កចេ​ញ​ពីមូ​លដ្ឋា​នទ័​ព ភៀល ហា ប៉ឺរ(Pearl Harbor) ពួ​កនា​វឹក​ទាំង​អស់​ឈ​រជា​ជួ​រ​ ក្នុង​ឯកសណ្ឋាន​កង​ទ័ព ពួក​គេ​ឈរ​ដោ​យស្មឹ​ង​ស្មាត​រយះ​ពេល​ដ៏​យូរ​នៅ​លើជា​យ​ដំបូ​លក​ប៉ាល​ខាង​ក្រៅ ដើម្បី​សម្តែ​ងនូ​​​វការ​គោរពដ​ល់​ពល​ទាហ៊ា​ន ពល​នាវឹក និង​ជន​ស៊ីវិ​លទាំ​ង​ឡាយ ​ដែល​បាន​ពលី​ជីវិ​តនៅ​ក្នុ​ងស​ង្គ្រាម​លោក​លើទី​​២។ វា​គឺ​ជា​ផ្ទាំង​ទស្ស​នីយ​ភា​ពរំ​ជើប​រំជួល ហើយ​អ្នក​ចូល​រួ​មទាំ​ងឡា​យ តែង​តែក​ត់​ត្រានូ​វព្រឹ​ត្តិការណ៍​នេះ​ជាញឹ​កញា​ប់ ក្នុង​ចំណោម ​អាជីព​ជា​ទាហ៊ាន​នាប​ច្ចុប្បន្ន​ភាព​រ​បស់​ពួ​កគេ​ដែ​លគួ​រ​ឱ្យច​ង​ចាំ​បំផុត ។

សូម្បីអ្ន​កទ​ស្សនា​ទាំង​ឡា​យនៅ​លើ​ឆ្នេរ ក៏​មាន​អារម្មណ៍ត​ភ្ផាប់​ជា​មួ​យគ្នា​ ដែល​សម្តែ​ង​នូវ​កា​រ​គោរ​ពមិន​គួរ​ឱ្យជឿ​បា​នជា​ពិ​សេស​រវា​ង​អ្នក​បំ​រើទាំ​ង​ឡាយ​នៅ​ថ្ងៃ​នេះ និង​អ្នក​បំរើ​ទាំ​ង​ឡាយ​នៅ​​អតីត​កាល​​។ ទិដ្ឋភា​ព​នេះ​ញ៉ាំង​ឱ្យ​មាន​ការ​គោរ​ពស​រសើ​រ​ ចំពោះកិ​ច្ចកា​ររ​បស់​ព​លនាវឹ​ក នៅ​ថ្ងៃ​នេះ ខណះ​ពេលពួ​ក​គេឈ​រ​គោរ​ពស្មឹ​ងស្មា​តចំ​ពោះអ្ន​ក​ដែល​បានបូ​ជា​ជីវិ​តក្នុ​ង​អតី​​ត​កាល។

នៅ​ពេល​ព្រះ​យេស៊ូវ​បង្រៀន​ពី​ពិធីលៀ​ង​ព្រះ​អម្ចាស់​(ម៉ាថាយ 26:26-29) បាន​បង្ហា​ញ​ឱ្យដឹ​ង​ជាក់​ជា​មួយ​ចិត្ត​យល់​ព្រម​ត​ភ្ផាប់​គ្នា​ដូ​ចគ្នា​នេះ​ដែរ។ ការ​ចូល​រួម​ចំ​ណែក​របស់​យើ​ង​នៅលើ​តុ​ព្រះ​អម្ចា​ស់ ជា​ការ​ព្រ​មទទួ​លយ​ក​ការ​សុគត់​របស់​ទ្រង់ ខណះ​ពេល​នោះជា​កា​រយ​ល់ព្រ​ម​ឱ្យយើង​តភ្ផា​ប់ជា​មួ​យទ្រ​ង់ ដែល​មិន​ដូច​ជា​សកម្ម​ភាព​ណាមួ​យដែ​ល​សម្តែ​ងចេ​ញ​ជា​កិច្ច​រំឮ​ក​នោះទេ​។

ចំណែកឯ​កា​រ​ដែល​កង​នាវឹ​ក​ប្រកា​ន់​ខ្ផាប់​ នូវ​​របៀប​គោរព​យ៉ាង​ប្រុង​ប្រ​យ័ត្ន នោះ​ព្រះគ​ម្ពីរ​ក៏​ប​ង្រៀន​យើ​ងពី​កិ​ច្ច រំឮក​ដល់​ការ​សុគត់របស់​ព្រះយេ​ស៊ូវ​ផង​ដែ​រ(១កូរិនថូស 11:26-28)។ សកម្មភាព​ឱ​ន​គោរព និងកា​រ​អរ​ព្រះគុ​ណ បម្រើដ​ល់កា​រ​គោរព​កោត​ស​រសើ​រ​សកម្ម​ភាព​ ពីមុន រី​ឯគោ​លបំ​ណងដែ​ល​មាន​នេះ​ដើ​ម្បីប​ម្រើ​សកម្ម​ភាព​ប​ច្ចុប្ប​ន្ន​នេះ ។_Randy Kilgore

រស់នៅកុំឱ្យក្តៅចិត្ត

បង​ប្អូន​អើយ​មាន​ឃើញ​ទេ​ថា តើ​មាន​គេ​ខំ​ចំណាយ​កម្លាំង​ប៉ុណ្ណា ដើម្បី​ឱ្យ​មនុស្ស​ធ្វើ​ការ​អាក្រក់​នៅ​សព្វថ្ងៃ​នេះ? ប្រហែល​ជា​មាន​តារា​ភាព​យន្ត​ជា​អ្នក​ដើម​ហេតុ​ ខណៈ ពេល​មាន​ការ​យ​ល់ព្រ​មនូវ​ទស្សនៈ​គ្មាន​សិលធម៌​ មក​ក្នុង​ចម្រៀង ខ្សែ​ភាព​យន្ត និង​កម្មវិ​ធី​ផ្សេង​ៗរ​បស់​ពួក​គេ។ ឬ​ក៏​វា​អាចប​ណ្តាល​មក​ពី​អ្នក​ដឹក​នាំ​ទាំង​នោះ ជា​​អ្នក​ដែ​លចំអ​កឡ​ក​ឡើយ ចំពោះកា​រ​រស់​នៅ​ត្រឹម​ត្រូវរ​បស់​ពួក​គេ​ ដោយ​បើក​ចំហរ។

វា​ងាយស្រួ​លនឹ​ង​ក្តៅ​ចិត្ត​អំពី​កា​រ​នេះណា​ស់ហើយ​ងាយ​ស្រួល​នឹ​ងខូច​ចិត្ត​ដែរ ប៉ុន្តែ ទំនុក​ដំកើង ជំពូក ​៣៧ បាន​ណែ​នាំ​នូវ​វិធី​សាស្ត្រ​ល្អ​ៗ​ពី​រឿង​នេះ។ ចូរ​ស្តាប់​នូវ ​ដំបូន្មាន​ប្រកប​ដោយ​ប្រាជ្ញា​រ​បស់​ដាវី​ឌចុះ​ “កុំ​ឱ្យ​ក្តៅចិ​ត្ត ​ចំពោះ​មនុស្ស​ប្រព្រឹ​ត្ត​អាក្រ​ក់ឡើ​យ ឬ​ក៏​កុំ​ឱ្យ​ច្រណែន​នឹង​ពួក​ដែល​ធ្វើកា​រទុច្ចរឹត​ដែរ” (ខ ១)។

ចំណែក​ឯ​ការ​ដែល​ត្រឹម​ត្រូ​វនោះ គឺ​ត្រូវ​ធ្វើ​ជា ​“អំបិល និង​ពន្លឺ” ម៉ាថាយ 5:13-14 នៅ​ក្នុង​លោកីយ​បាត់​ជាតិ​ប្រៃ និង​ពន្លឺ។ ចូ​រ​ខំ​ធ្វើ​ការ​តយុទ្ឋជា​មួ​យអំ​ពើបាប​ ដោយ​ការ​ជញ្ផឹង​គិត​ក្នុង​ពន្លឺរ​បស់​ព្រះ​គ្រីស្ទ អ្វី​ក៏​ដោយ​ក៏អា​ចកើ​ត​ឡើង​បាន​ដែរ។ យើងមិន​អា​ចប​ណ្តោយ​ឱ្យ​កម្លាំង​អវិជ្ផមាន​ណាមួ​យ​នឹង​នាំយើ​ងឱ្យរស់នៅ​ក្នុ​ងកំ​ហឹង និ​ងសេ​ចក្តី​ឃោឃៅ​ឡើយ​។ ផ្ទុយ​ទៅ​វិញ​យើង​ត្រូវ​ពឹង​ជ្រក​ក្នុង​ព្រះ​ជាម្ចា​ស់ដើ​ម្បី​ឱ្យ​មនុ​ស្សធ្វើ​អា​ក្រក់ “ពួក​គេ​នឹង​ត្រូវ​ច្រូត​កាត់​ដូច​ជា​ស្មៅ ហើយ​នឹង​ក្រៀម​ស្វិត​ទៅដូ​ច​ជា​ស្មៅ​ខ្ចីដែ​រ”(ខ២) មុន​នឹង​កា​រនេះ​កើត​ឡើង នោះ​យើង​គួរ​តែ​ធ្វើតា​ម​ការ​បង្រៀន​របស់​ដាវិឌ៖(១)“ជឿទុក​ចិត្ត​នឹង​ព្រះអ​ម្ចាស់​ហើយ​ប្រព្រឹត្តកា​រ​ល្អចុះ​។” (២)“ចម្អែត​ខ្លួន ដោយ​សេច​ក្តីពិ​តរ​ប​ស់ទ្រ​ង់។” (៣)“យ​កព្រះ​អ​ម្ចាស់ជា​សេ​ចក្តី​អំណ​ររ​បស់​ខ្លួន។”(៤)“ទុក​ដាក់​ផ្លូវ​អ្នក​នឹង​ព្រះអម្ចាស់។” (៥)“ស្ងៀម​ចំពោះ​ព្រះ​អម្ចា​ស់”(ខ.៣-៧)។

យើង​ប្រហែល​ជា​មិន​ចូល​ចិត្ត​នូវ​អ្វីដែ​លយើ​ងបាន​ឃើញ បាន​ឮ​ពី​ទិដ្ឋភាព​មួយ​ចំនួន​របស់​សង្គ​មនេះ​ទេ ប៉ុន្តែ ចូរ​នឹក​ចាំថា ព្រះ​ជា​ម្ចាស់​ដឹង​គ្រប់កា​រ​ទាំង​អស់។ ចូរ​ទុក​ចិត្ត​លើ​ទ្រង់ ទាំ​ង​ធ្វើកា​រ​អ្វី​ដែល​ត្រឹ​មត្រូ​វ ហើយ​កុំ​ក្តៅចិ​ត្តឡើ​យ ។_Dave Branon

ស្រឡាញ់ជ្រាលជ្រៅ

មិត្ត​ភ័ក្រ​ម្នាក់​បាន​រៀប​រាប់​ពី​ជីដូន​របស់​គាត់​ថា ជី​ដូន​របស់​គាត់​ជា​ម្នាក់ ដែល​មាន​ឥទ្ឋិ​ពល​យ៉ាង​អស្ចារ្យ​លើ​ជីវិ​ត​របស់​គាត់។ ចាប់​ពី​ធំ​ដឹង​ក្តីរ​ហូត​មក គាត់​បាន​រក្សាទុ​​ក​រូប​ថត​ជី​ដូន​គាត់​នៅ​លើតុ​ធ្វើ​ការ​របស់​ខ្លួន​ជា​និច្ច ដើម្បី​រំឮ​ក​ខ្លួន​គាត់​ពីសេ​ចក្តី​ស្រឡាញ់ ដោយ​ឥត​មាន​លក្ខ​ខណ្ឌរ​បស់​ជី​ដូន​គាត់។ “ខ្ញុំ​ពិត​ជា​ជឿពី​ការ​នេះ​មែន” គាត់​និយាយ បន្ថែម​ទៀត​ថា “លោក​យាយ​បាន​ជួយ​បង្រៀន​របៀប​ស្រឡាញ់​ដល់​គាត់”។

មិន​មែន​មនុស្ស​ទាំង​អ​ស់ សុទ្ឋ​តែ​ធ្លាប់​មាន​ពិសោធន៍​ចំពោះសេ​ច​ក្តីស្រ​ឡាញ់​ស្រដៀង​នេះ​ទេ ប៉ុន្តែ​ តាម​រ​យៈ​ព្រះ​គ្រីស្ទ​ នោះ​យើង​ម្នាក់​ៗ​អាច​មា​នពិ​សោធន៍​ចំពោះ​សេចក្តី​ស្រឡាញ់​ដ៏​ជ្រាល​ជ្រៅ​របស់​ព្រះ​ជា​ម្ចាស់។ ពាក្យ​ថា​ស្រឡាញ់​មាន​២៧​ដង នៅ​ក្នុង​បទ​គម្ពីរ យ៉ូហាន​ទី​១ ជំពូ​ក៤​ ហើយ​សេចក្តី​ស្រឡាញ់​ព្រះ​ជា​ម្ចាស់ តាម​រយៈ​ព្រះ​គ្រីស្ទ​ត្រូវ​បាន​គេ​រា​ប់​ថា ជា​ប្រភព​នៃ​សេចក្តី​ស្រឡាញ់​ចំពោះ​ព្រះជាម្ចា​ស់ និង​ចំពោះ​អ្នក​ដទៃ។ “នេះ​ហើយ​ជា​សេចក្តី​ស្រឡាញ់ មិន​មែន​ជា​យើ​ងបា​ន​ស្រឡាញ់​ព្រះ​នោះ​ទេ គឺ​ទ្រ​ង់បា​នស្រ​ឡាញ់យើ​ង​វិញ​ទេ​តើ ហើយបាន​ចាត់​ព្រះ​រាជ​បុត្រា​ឱ្យ​មក​ទុក​ជា​ដង្វាយ​ ឱ្យធួ​ន​នឹង​បា​ប​យើង​រាល់​គ្នាផង”​(ខ.១០)។ “យើង​រាល់​គ្នាបា​ន​ស្គាល់​ ហើយ​​​ក៏ជឿ​ចំ​ពោះសេ​ចក្តី​ស្រ​ឡាញ់ ដែល​ព្រះទ្រង់​មាន​ដល​យើង”(ខ.១៦)។ “យើង​ស្រឡាញ់​ទ្រង់ ពីព្រោះទ្រ​ង់​បាន​ស្រឡាញ់​យើង​ជា​មុន”(ខ.១៩)។

សេច​ក្តី​ស្រឡាញ់​ព្រះ​ជាម្ចា​ស់ គឺ​មិន​ដូច​ជា​ក្បាល​រ៉ូប៊ីនេទឹ​កដែ​លស្រ​ក់ទឹ​ក​ម្តង​មួយដំណក់​ៗ​ឡើយ ឬ​ក៏​ជាអ​ណ្តូង​ដែល​យើង​ត្រូវ​ជីក​រក​ដោយ​ខ្លួន​ឯង​ដែរ។ សេចក្តី​ស្រឡាញ់​របស់​ព្រះជាម្ចា​ស់​គឺ​ជា​ខ្សែទឹ​កហូ​រ ដែល​ហូរ​ចេញ​ពី​ព្រះហឬ​ទ័យ​ទ្រង់ ​មក​​ក្នុ​ងដួងចិ​ត្ត​យើង​រាល់​គ្នា។ មិន​ថាសា​វតារ​បស់​យើង​ជាអ្វី​ក៏​ដោយ ឬក៏ប​ទ​ពិ​សោធន៍​ក្នុង​ជីវិត​យ៉ាង​ណា​នោះទេ​ ឬ​ក៏​យើងមាន​អារម្មណ៍​ស្រឡាញ់​ជ្រា​លជ្រៅ​ពី​អ្ន​កដ​ទៃ ឬ​ក៏​អត់​មាន​ក៏​ដោយ នោះ​យើង​អាច​ទ​ទួល​បាន​សេចក្តី​ស្រឡាញ់​នេះ។ យើង​អាច​យក​ចេញ​ពី​ប្រភព​ដែល​មិន​ចេះរី​ង​ស្ងួត​រប​ស់​ព្រះ​អម្ចាស់ ដើម្បី​ឱ្យ​ដឹង​ថា​សេចក្តី​ស្រឡាញ់​របស់​ទ្រង់​មើល​ថែយើ​ងយ៉ា​ង​ណា ហើយ​យើង​ក៏​អាច​ឱ្យសេ​ចក្តី​ស្រឡាញ់ នេះ​ទៅ​អ្នក​ដទៃ​បាន​ផង​ដែរ។

ក្នុង​ព្រះ​គ្រីស្ទ​ជា​ព្រះអ​ង្គ​សង្គ្រោះរ​បស់​យើង​រា​ល់គ្នា នោះយើង​ត្រូវ​បាន​ស្រឡាញ់​យ៉ាង​ជ្រាល​ជ្រៅ ។ _David McCasland

មេត្រីភាព

ក្នុង​សម័​យកា​ល​អាដាំ និង​នាង​អេវ៉ា មេត្រី​ភាព​បាន​បាត់​បង​ទៅ។ ខណៈ​ពេល​ដែល ពួក​គេ​បាន​ស៊ី​ផ្លែ​ឈើដឹ​ង​ខុស​ត្រូវ ហើយ​បាន​ដឹង​ភាព​អាក្រាត​របស់​ពួក​គេ ហើយ​ពួក​គេចា​ប់​ផ្តើម​បន្ទោស​គ្នា​ទៅ​វិញ​ទៅម​ក លោកុប្បត្តិ 3:12-13ទាំង​បាន​ចាប់​ផ្តើម ទាស់​ប្រឆាំង​ជា​មួយ​ផែន​ការ​មេត្រី​ភាព​របស់​ព្រះ​ជា​ម្ចាស់។ សេចក្តី​ទុក្ខ​ព្រួយ​កើ​ត មក​លើ​អស់​ទាំង​កូន​ចៅរ​បស់​ពួ​កគេ​ រួម​ទាំង​យើង​ទាំង​អស់​គ្នាផ​ង​ដែរ យើង​បាន​ដើរ​តា​មគំ​រូ​អាក្រ​ក់រ​បស់​ពួក​គេ។ យើង​ស្តីប​ន្ទោស​ឱ្យ​អ្នក​ដទៃ ដោយ​ព្រោះជ​ម្រើស​អាក្រក់​រប​ស់យើ​ង​ផ្ទាល់​ខ្លួន ហើយ​ក៏​កើត​មាន​កំហឹង នៅ​ពេល​គ្មាន​អ្នក​ណាម្នា​ក់​ព្រម​ទទួល​នូវ​ការ​ចោទ​ប្រកាន់​។ ការ​ស្តី​បន្ទោស​ឱ្យ​អ្នក​ដទៃ ដោយ​ព្រោះ​អភ​មង្គល​ធ្វើ​ឱ្យ​បាក់​បែក​ដ​ល់ក្រុ​ម​គ្រួសារ ពួក​ជំនុំ សហ​គមន៍ និង​ជាតិ​សាស​ន៍​ទាំង​មូ​ល។ យើង​មិន​អាច​បង្កើត​មេត្រី​ភាព​បាន​ឡើយ ពីព្រោះ​គ្មាន​គេ​នាំ​យើង​ចេញ​ពី​កន្លែង​ស្តី​បន្ទោស។

បុណ្យ​ណូអែល គឺ​ជា​រដូវ​កាល​មេត្រី​ភាព។ នៅ​ក្នុង​ព្រះ​គម្ពីរ​សញ្ញា​ចាស់​ប្រាប់​ពី​ ​ព្រះ​ជា​ម្ចាស់​បាន​ណែ​នាំ​ព្រះអម្ចា​ស់​សន្តិភាព ឬ​ព្រះអ​ម្ចាស់​មេត្រីភាព(អេសាយ 9:6)។ ព្រះ​យេស៊ូវ​បាន​យាង​មក​ដើម្បី​ធ្វើ​ឱ្យអំ​ពើ​បាប និង​ការ​ស្តីប​ន្ទោស​បាក់​បែក​ទៅ ដោយ​តាំង​ស្ពាន​មេត្រី​សម្រាប់​មនុស្ស​យើ​ងជា​មួ​យ​ព្រះ​ជាម្ចា​ស់ “ដោយ​សារ​ព្រះ​លោហិត​នៃ​ឈើ​ឆ្កា​ង​ទ្រង់” កូល៉ុស1:20។ ជំនួស​ឱ្យ​កា​រស្តី​ប​ន្ទោសយើ​ង​រាល់​គ្នា ដោយសារ​បញ្ហា​ទាំ​ងអ​ស់​ដែល​យើង​បង្ក​ឡើង នោះ​ព្រះទ្រ​ង់បា​ន​ទទួ​លយ​ក​កា​រស្តី​បន្ទោស​ ដោយសារ​យើង​រា​ល់គ្នា​វិ​ញ។ ឥឡូវ​នេះ​ ព្រះ​ជា​ម្ចាស់កំពុងរើ​ស​អ្នក​ដែល​ដើរ​តាម​ទ្រង់ គឺ​ជា​អស់​អ្នក​ណាដែ​លបា​នទ​ទួលកា​រ​អត់​ទោស ហើយ​ចង់​ឱ្យ​អ្នក​ដទៃ​បានទទួល​ការ​អត់​ទោស ដូច​ជា​យើ​ង​ដែរ។

នៅ​ពេល​យើង​ទទួល​ការ​អត់​ទោស​ពី​ព្រះ​ជាម្ចា​ស់រួ​ច​ហើយ នោះ​យើង​បាត់​បង់​នូវ​ការ​ចង់​បាន​ការ​អត់​ទោស​ពី​អ្នក​ដទៃ​ទៀត​ហើយ។ នៅ​ពេល​ណាយើ​ង​រស់​នៅក្នុ​ងមេ​ត្រី​ភាព​ជា​មួយ​ព្រះជា​ម្ចាស់ នោះ​យើង​ចង់​បង្កើត​មេត្រីភា​ព​ជាមួ​យអ្ន​ក​ដទៃ​ដែរ។ យើង​អាច​ឱ្យ និង​ទទួល​អំណោយ​នៃ​មេត្រីភា​ព​នៅបុ​ណ្យណូ​អែ​លនេះ​។ _Julie Ackerman Link

វិមានខ្សាច់

កាល​ពី​កូន​ៗ​របស់​ពួក​យើង​នៅក្មេ​ង​ៗ ប្រពន្ឋ​ខ្ញុំ​ហើយ​និង​ខ្ញុំ បាន​ទៅ​សម្រាក់​វិស្សម​កាល​ជា​គ្រួសារ​យ៉ាង​រីក​រា​យនៅ​ក្នុ​ងរ​ដ្ឋ ផ្ល័រីដា(Florida) ហើយ​បាន​ទៅ​លេង​ឪពុក​ម្តាយ​យើង​នៅ​ទីនោះ​ថែម​ទៀត​ផង។ វា​ជា​ពេល​វេលា​ពិសេស​អស្ចារ្យ សំរាប់​ការ​សម្រា​កមួ​យរ​យះ​ខ្លីដើ​ម្បី​គេច​ចេញ​ពី​អាកាស​ធាតុរ​ងា​នៅ​ឯ​ផ្ទះ ដ្បិត​អី​នៅ​ទីនោះ មាន​ការ​កក់​ក្តៅណា​ស់។ ខ្ញុំ​មិន​អាច​ទ្រាំនៅ​ស្ងៀ​មបា​ន​ឡើយ ទើប​សម្រាក​លំហែ​ល នៅ​លើ​ឆ្នេរ​ខ្សាច់​ជាមួ​យ​ការ​អាន​សៀវ​ភៅ​ល្អ​ៗ។ យ៉ាង​ណា​ក៏​ដោយ កូន​ៗ​រប​ស់ខ្ញុំ​ មាន​គំនិត​ផ្សេងៗ​ជាច្រើន ពួក​គេ​ចង់​សាង​សង់​វិមាន​ខ្សាច់។ ដោយ​ស្ទាក់​ស្ទើរ ​ខ្ញុំបា​ន​ក្រោក​ឡើង​ទៅ​ជួយ ហើយ​រំពេ​ចនោះ​ បាន​​ធ្វើ​ឱ្យ​ខ្ញុំ​ជាប់​ដៃរ​វល់​ខ្លាំង​នឹង​គម្រោកា​រ ដែ​ល​មាន​នៅ​នឹង​ដៃ​ស្រាប់នេះ។ ទម្រាំ​តែ​ខ្ញុំ​បាន​ដឹង​ខ្លួន ខ្ញុំ​បាន​ចំណាយ​ពេល​ជា​ច្រើន ​ម៉ោង​ក្នុង​ការ​បង្កើត​វិមា​ន​ដែល​គួរឱ្យ​​ចា​ប់អារ​ម្មណ៍​ខ្លាំង ។ កុំ​គិត​ថា វា​គ្រាន់​តែ​ជា​បញ្ហា ពេល​វេលា​ប៉ុណ្ណោះ ដល់​ពេល​ទឹក​ឡើង​មក​បាន​បោះសំ​អាត កា​រខំ​ប្រឹង​ប្រែ​ង​ ទាំងប៉ុន្មាន​រប​ស់​ខ្ញុំ​ទៅ​អស់ ។

យើង​តែង​តែ​ធ្វើ​ឱ្យ​មាន​កំហុស​ដដែល​ៗ​នៅ​ក្នុ​ងជី​វិត ហើយ​ទាំង​ចំណាយ​ពេល ​និង​កម្លាំង​ជា​ច្រើ​នដើ​ម្បីធ្វើ​កា​រសា​ងស​ង់ “វិមាន”​តូច​ផ្ទាល់​ខ្លួន​របស់​យើង ដែល​ជា​របស់​របរ និង​សេចក្តីស​ប្បាយ​រីក​រាយ ដោយ​ទទួល​បាន​ស្នា​ដៃ​ទាំង​ពួង​របស់​យើង។ វា​មើ​លទៅ​រ​បស់​ទាំង​អស់​នេះហា​ក់​ដូច​ជា​មា​នប្រយោជ​ន៍ណា​ស់ ប៉ុន្តែ​ទី​បញ្ចប់ វា​គ្មាន​តម្លៃ​សោះ។

ក្នុង​កណ្ឌ​គម្ពីរ លូកា ជំពូក១២ ព្រះ​យេស៊ូវ​បាន​ជម្រុញ​ចិត្ត​អ្នក​ដែល​ដើរ​តាម​ទ្រង់​ទាំង​នោះ ឱ្យ​លក់​ទ្រព្យ​ស​ម្បត្តិ រប​ស់​ពួក​គេ​ដែល​មាន ហើយ​ធ្វើ​ទាន​ដល់​អ្ន​ក​ក្រ “ពីព្រោះ​ទ្រព្យសម្បត្តិ​អ្នក​នៅ​កន្លែង​ណា នោះ​ចិត្ត​អ្ន​កក៏​នៅ​កន្លែ​ង​នោះឯង” លូកា 12:34។ ម៉្យាង​វិញ​ទៀត ​របៀប​ដែល​យើង​បាន​ចំណាយ​ពេល និង​ធន​ធាន​របស់​យើង គឺ​វា​បង្ហាញ​ពី​ទស្សនះ​វិស័យ​របស់​យើងដ៏​នៅអ​​ស់ក​ល្ប។ ដូច​ជា​បទ​ចម្រៀង​ចំណាស់​មួយ​និយាយ​ថា “មាន​ជីវិ​តមួយ​ប៉ុណ្ណោះ ​នោះវា​នឹង​ងាយ​កន្លង​បាត់​ទៅ…

កុំឱ្យរវល់ពេក

នៅ​ថ្ងៃ​បុណ្យ​គ្រីស្មាស នោះ​ចូ​រស​ម្លឹង​មើ​លទៅ​ព្រះ​ជា​ម្ចាស់។ សិស្សស​កល​វិ​ទ្យាល័យ​បាន​មក​ជួល​ផ្ទះ​ពីប្អូន​ស្រី​របស់​ខ្ញុំ ហើយ​និង​ប្តី​រប​ស់នា​ង។ នៅ​យប់​​មួយ មាន​ចោរ​ម្នាក់​បាន​ប៉ុន​ប៉ង​គាស់​ផ្ទះ​។ ពេល​នោះ​ស្ត្រីវ័​យក្មេ​ងម្នាក់​ដែល​រស់ នៅ​ទីនោះបា​នទូរស័ព្ទ​ទៅ​ប៉ូលីស​ដើម្បី​ប្រាប់​ពួក​គេថា សកម្ម​ភាព​ទំលាយ​ផ្ទះ​ចូល​បាន​កំពុ​ងធ្វើ​ឡើ​ង ហើយ​សហការី​បាន​ឆ្លើយ​តប​ក្នុងរ​បៀប​ខុស​ពីធ​ម្មតា​ថា ៖ “អ្នក​ត្រូវទូ​រ​ស័ព្ទ​មក​ម្តង​ទៀត​នូវ​ពេល​ព្រឹក​ស្អែ​ក។ ឥឡូវ​នេះ​យើងកំពុង​ជាប់​រវ​ល់ពេ​ក​ណាស់​ហើយ”។ ចម្លើយ​នេះ មាន​ការ​រំខាន​មែន! ស្ត្រីវ័​យ​ក្មេង​ម្នាក់​នេះបា​នធ្វើ​ត្រូ​វ​ហើយ ដោយ​ទូរ​ស័ព្ទ​ទៅ​ប្រាប់ប៉ូលីស ប៉ុន្តែ ការ​អង្វរ​ករ​សុំជំ​នួយ​របស់​នាង ​ត្រូវ​បាន​គេ​បដិ​សេធ​ចោល​ ដោយ​នូវ​ហេតុ​ផល​មួយ​ចំនួន។ សេចក្តី​ព្រងើយ​កន្តើយ​ដូច​នេះ កំពុង​តែ​ធ្វើ​ឱ្យមា​ន​ការ​អន់ចិត្ត។

សូម្បី​យ៉ាង​នេះ​ក្តី សេចក្តី​ព្រងើយ​កន្តើ​យ នឹង​មិន​ដែល​កើត​ឡើង នៅ​ពេល​ដែល​យើង​ចូល​ទៅ​កាន់​ព្រះ​ជាម្ចាស់​ដោយ​សេចក្តី​អធិស្ឋា​នឡើ​យ។ ជា​ធម្មតា យើង ​ប្រហែល​ជា​មិន​ធ្លាប់​មាន​អារម្មណ៍​ថា ព្រះ​ជា​ម្ចាស់កំ​ពុង​ស្តាប់ ប៉ុន្តែ ទ្រង់​កំពុង​សន្តាប់ ។ ព្រះ​ជាម្ចាស់យ​ក​ព្រះទ័យ​ទុក​ដាក់ ហើយ​នឹង​ឆ្លើយ​តប។ ព្រះ​គម្ពី​ររំ​លឹក​យើងថា​ យើង​អាច​ទទួល​ការ​លួង​លោម តាម​ការ​ពិត​ទៅ​ព្រះ​ជាម្ចា​ស់រ​បស់​យើង​ខ្វាយ​ខ្វល់​យ៉ាង​ខ្លាំង នូវ​អ្វី​ដែល​ចិត្ត​របស់​យើង​ខ្វាយ​ខ្វល់​ដែរ ៖ “ព្រះយេ​ហូវ៉ា​ទ្រង់​គង់​នៅ​ជិត​ នឹងអស់អ្ន​ក​ដែលអំ​ពាវ​នាវ​ដល់​ទ្រង់ គឺ​អស់​អ្នក​ដែល​អំពាវ​នាវ​ ដល់ទ្រង់​ដោយ​ពិត​ត្រង់” ទំនុក​ដំកើង 145:18។ នៅ​ពេល​ដែល​យើង​អំពាវ​នាវ​ដល់​ទ្រង់ នោះ​យើង​នឹង​មិន​ដែល​ទទួល​បាន​ចម្លើយ​ មិន​យកចិ​ត្ត​ទុក​ដាក់​សោះ​ឡើយ ។

ជំនួស​ឱ្យកា​រ​ជៀស​ព្រះកា​យទ្រ​ង់​ចេញពេល​ដែ​លយើ​ង​ស្រែក​យំ​រក​ទ្រង់ គឺ​ព្រះ​វបិតា ​របស់​យើង ដែល​គង់​នៅ​ស្ថានសួគ៌​គ​ង់​នៅ​ជិត​យើង​នៅពេ​លណា​យើ​ង​ត្រូវ​កា​រ​ទ្រង់​វិញ។ ទ្រង់​មិន​ដែល​នឹង​ជាប់​រវល់ ចំពោះ​ការ​អធិស្ឋាន​របស់​កូន​ទ្រង់​ឡើយ ព្រះ​ទ្រង់​ស​ន្តាប់​នៅ​ពេ​លដែ​ល​យើង​អំពា​វនាវ ។ _Bill Crowder