ការទៅទស្សនាព្រះវិហារធំៗ ក្នុងទេសភាពដ៏ស្រស់បំព្រង ស្ថិតក្នុងចំណោមសកម្មភាពដ៏រីករាយ ក្នុងការធ្វើដំណើរកម្សាន្តក្នុងទ្វីបអឺរ៉ុប។ ព្រះវិហារធំៗទាំងនោះ ពិតជាគួរឲ្យគយគន់មែន ដោយមានសំណង់អគារខ្ពស់ត្រដែតឡើងទៅរកផ្ទៃមេឃ។ ស្ថាបត្យកម្ម សិល្បៈ និងនិមិត្តរូប ដែលគេឃើញមាន ក្នុងអគារដ៏អស្ចារ្យទាំងនោះ បាននាំឲ្យភ្ញៀវទេសចរណ៍មានបទពិសោធន៍ដែលមិនអាចដកចិត្តរួច ពីភាពអស្ចារ្យ និងស្រស់បំព្រង។
ខ្ញុំក៏បានគិតអំពីការពិតដែលថា សំណង់អគារទាំងនេះ ត្រូវបានគេសាងសង់ឡើង ដើម្បីឆ្លុះបញ្ចាំងអំពីភាពត្រចះត្រចង់របស់ព្រះ និងភាពរុងរឿងរបស់ទ្រង់។ គេជាប់ចិត្តនឹងសម្រាស់នៃព្រះវិហារធំៗ នៅអឺរ៉ុប តែទន្ទឹមនឹងនោះ ខ្ញុំក៏បានឆ្ងល់ថា តើធ្វើដូចម្តេច ឲ្យយើងមានការជាប់ចិត្ត នឹងភាពគួរឲ្យស្ងើចសរសើរ និងភាពធំប្រសើររបស់ទ្រង់ ហើយនឹកចាំអំពីទ្រង់?
វិធីមួយ ដើម្បីឲ្យយើងអាចជាប់ចិត្តនឹងភាពធំប្រសើររបស់ព្រះ គឺយើងត្រូវមើលបង្ហួសសំណង់ដ៏ធំ និងខ្ពង់ខ្ពស់របស់មនុស្ស ហើយជញ្ជឹងគិតអំពីភាពធំប្រសើរនៃការអ្វីដែលព្រះបានបង្កើត។ ចូរមើលទៅផ្ទៃមេឃពេលយប់ ដែលមានផ្កាយព្រោងព្រាត ហើយគិតអំពីអំណាចរបស់ព្រះ ដែលបានមានបន្ទូលឲ្យចក្រវាលកើតមានរូបរាងរហូតមកដល់សព្វថ្ងៃ។ ពេលអ្នកបានពរកូនតូចដែលទើបកើតក្នុងដៃអ្នក នោះចូរអរព្រះគុណព្រះ សម្រាប់ភាពអស្ចារ្យនៃជីវិតមនុស្ស។ ចូរមើលទៅភ្នំដែលគ្របដណ្តប់ដោយទឹកកក នៅរដ្ឋអាឡាស្កា ឬមើលទៅមហាសមុទ្រអាត្លង់ទិចដ៏ធំធេង ដែលជាជម្រកនៃសត្វរាប់លានប្រភេទ ដែលព្រះបានបង្កើត ហើយស្រមៃអំពីអំណាចចេស្តា ដែលបានធ្វើឲ្យប្រព័ន្ធអេកូឡូហ្ស៊ីមានដំណើរការ។
មនុស្សបានសាងសង់អគារដ៏ធំស្កឹមស្កៃខ្ពស់ត្រដែត ទៅរកផ្ទៃមេឃ។ បើសិនជាពួកគេបានសាងសង់ ដើម្បីនាំគេឲ្យគិតដល់ព្រះ គឺមានន័យថា ការសាងសង់ទាំងនោះមិនមានការខុសឆ្គងឡើយ។ ប៉ុន្តែ ការស្ងើចសរសើរដ៏ពិតរបស់យើង គួរតែទុកសម្រាប់ថ្វាយដល់ព្រះវិញ គឺដូចមានសេចក្តីចែងថា “ភាពដ៏ធំ និងព្រះចេស្តា សិរីល្អ ជ័យជំនះ និងតេជានុភាព នោះសុទ្ធតែជារបស់ផងទ្រង់”(១របាក្សត្រ ២៩:១១)។-DAVE BRANON