មានពេលមួយ ខ្ញុំបានមើលសត្វឃ្មុំធំមួយក្បាលបានចុះចតយ៉ាងថ្នមៗ នៅលើដើមផ្កាពណ៌ខៀវ របស់ជនជាតិរូស្ស៊ី។ ពេលនោះ ខ្ញុំមានការស្ងើចសរសើរ ចំពោះពណ៌ដ៏ស្រស់ស្អាត ដែលបានលេចចេញនៅលើមែកជាច្រើនស្អេកស្កះ។ ផ្កាដែលរីកពណ៌ខៀវដ៏ស្រស់ស្អាតបានទាក់ទាញទាំងភ្នែកមនុស្ស និងសត្វឃ្មុំ។ ប៉ុន្តែ ចាប់តាំងពីរដូវស្លឹកឈើជ្រុះមក ខ្ញុំក៏បានឆ្ងល់ថា តើវានឹងមានផ្ការីកទៀតទេ។ ពេលដែលខ្ញុំឃើញឪពុកម្តាយក្មេកខ្ញុំកាត់តម្រឹមគុម្ពផ្កានេះ ឲ្យនៅសល់តែគុលមួយដើម ខ្ញុំក៏បានសន្និដ្ឋានថា ពួកគេបានសម្រេចចិត្តកាប់វាចោលហើយ។ ប៉ុន្តែ ពេលនេះ លទ្ធផលនៃការលួសមែកនោះ បានធ្វើឲ្យខ្ញុំមានការភ្ញាក់ផ្អើលយ៉ាងខ្លាំង។
សម្រស់ដែលគួរឲ្យភ្ញាក់ផ្អើល ដែលកើតចេញពីការលួសមែកនោះ អាចជាមូលហេតុ ដែលព្រះយេស៊ូវបានសម្រេចព្រះទ័យ មានបន្ទូលប្រៀបប្រដូច អំពីការលួសខ្នែង ដើម្បីពិពណ៌នា អំពីកិច្ចការដែលព្រះទ្រង់ធ្វើក្នុងចំណោមអ្នកជឿទ្រង់។ ក្នុងបទគម្ពីរ យ៉ូហាន ជំពូក១៥ ព្រះអង្គមានបន្ទូលថា “ខ្ញុំជាដើមទំពាំងបាយជូរដ៏ពិត ហើយព្រះវរបិតាខ្ញុំជាអ្នកដាំ អស់ទាំងខ្នែងណាដុះចេញពីខ្ញុំ ដែលមិនបង្កើតផលផ្លែ នោះទ្រង់កាត់ចោល តែអស់ទាំងខ្នែងណា ដែលបង្កើតផលផ្លែ នោះទ្រង់លួសខ្នែងនោះវិញ ដើម្បីឲ្យបានផលផ្លែជាច្រើនឡើង”(ខ.១-២)។
ព្រះបន្ទូលព្រះយេស៊ូវបានរំឭកយើងថា ព្រះទ្រង់តែងតែធ្វើការក្នុងយើង ទាំងក្នុងពេលល្អ និងពេលអាក្រក់ ដើម្បីឲ្យយើងមានការកែប្រែជាថ្មីខាងវិញ្ញាណ និងបង្កើតផលផ្លែ(ខ.៥)។ ក្នុងអំឡុងរដូវកាលនៃ “ការលួសខ្នែង” ដែលមានទុក្ខលំបាក ឬភាពក្រៀមក្រោះក្នុងផ្លូវអារម្មណ៍ យើងប្រហែលជាឆ្ងល់ថា តើយើងនឹងបានចម្រើនឡើងសារជាថ្មីឬទេ។ ប៉ុន្តែ ព្រះគ្រីស្ទបានលើកទឹកចិត្តយើងឲ្យបន្ត នៅជាប់ព្រះអង្គ ព្រោះគ្មានមែកណាដែលអាចចេញផ្លែផ្កា ដោយខ្លួនឯងឡើយ។ វាត្រូវតែនៅជាប់នឹងដើម។ ហើយយើងក៏មិនអាចបង្កើតផលផ្លែបានដែរ បើយើងមិននៅជាប់ក្នុងព្រះអង្គទេនោះ(ខ.៤)។
ខណៈពេលដែលយើងបន្តទទួលយកជីវជាតិខាងវិញ្ញាណពីព្រះយេស៊ូវ ជីវិតរបស់យើងនឹងមានភាពស្រស់ស្អាត ហើយបង្កើតផលផ្លែ(ខ.៨) ដែលនឹងនាំឲ្យលោកិយស្គាល់សេចក្តីល្អរបស់ព្រះ។—Adam R. Holz