ឥតគិតថ្លៃសំរាប់ទាំងអស់គ្នា
ដើម្បីជួយអ្នកដែលមានបញ្ហាផ្គត់ផ្គង់គ្រួសារគេ ពេលដែលមានវិបត្តិសេដ្ឋកិច្ច ព្រះវិហារដែលខ្ញុំចូលរួមបានបង្កើតគំរោងមួយហៅថា សំរាប់គ្រប់គ្នាដោយឥតគិតថ្លៃ។ យើងបានយកនូវវត្ថុដែលគេប្រើ ហើយទៅព្រះវិហារហើយបើកទ្វាទទួលមនុស្សក្នុងសហគមន៍។ ពួកគេអាចមកនិងយកទៅផ្ទះនូវអ្វីដែលគេត្រូវការ។ ក្នុងពេលថ្ងៃនោះទទួលបានជោគជ័យយ៉ាងធំមួយ ពេលមានវត្ថុជាច្រើនដែលពួកគេអាចយកបាន វាប្រសើរជាងមូលហេតុនេះទៅទៀតៈមានមនុស្សប្រាំមួយនាក់ ទទួលព្រះយេស៊ូវគ្រីស្តជាព្រះសង្គ្រោះនៅក្នុងព្រឹត្តិការណ៍នោះ។ ការពិត វាមានមនុស្សជឿថ្មីប្រាំមួយនាក់ ចូលរួមចំណែកយ៉ាងច្រើនក្នុងគំរោង ឥតគិតថ្លៃសំរាប់ទាំងអស់គ្នាៈ ការផ្តល់នូវសេចក្តីសង្គ្រោះ តាមរយៈព្រះគ្រីស្តយេស៊ូវ ។ វត្ថុដែលគេយកទៅព្រះវិហារនៅថ្ងៃពិសេសនេះបានទិញរួចហើយ ។ វត្ថុទាំងនោះត្រូវបានគេឱ្យដោយឥតគិតថ្លៃដល់អ្នកដែលសុំ។
ដូចគ្នានេះដែរ ការឥតទោសបាបយើងដល់អស់កល្បបានធ្វើរួចហើយ។ ព្រះយេស៊ូវបានបង់ថ្លៃ សំរាប់បាបយើងនៅលើឈើឆ្កាង នៅភ្នំកាល់កូថា ២០០០ឆ្នាំមុន រ៉ូម៣:២៣-២៥)។ ឥឡូវទ្រង់ផ្តល់ជូនការសង្គ្រោះ ដោយឥតគិតថ្លៃ ដល់អ្នកដែលកែប្រែចិត្ត និងជឿថា ព្រះយេស៊ូវមានអំណាចលើកលែងទោសបាបនិងសង្គ្រោះ(កិច្ចការ១៦:៣១)។ យើងគ្រប់គ្នាមានសេចក្តីត្រូវការខាងវិញ្ញាណ ហើយមានតែព្រះយេស៊ូវមួយទេ ដែលអាចផ្តល់ឱ្យយើងបាន។ តើអ្នកបានទទួលអ្វីដែលទ្រង់ផ្តល់ឱ្យដោយឥតគិតថ្លៃ នៅលើអំណោយធំបំផុតលើលោកិយ គឺឥតគិតថ្លៃសំរាប់ទាំងអស់គ្នា? —Dave Branon
ភពព្រហស្បតិ៍ធ្លាក់ចុះ
ថ្ងៃមួយ ខ្ញុំបានទិញប្រពន្ធ័ព្រះអាទិត្យគំរូដែលមិនសូវថ្លៃមួយឱ្យកូនប្រុសខ្ញុំ។ ការតម្លើងវាគឺត្រូវការខ្ញុំព្យួរពីដំបូលលើ។ បន្ទាប់ឱនចុះឡើងប្រាំឬប្រាំមួយដងមក ខ្ញុំស្រវាំងភ្នែកហើយហត់។ ប៉ុន្មានម៉ោងក្រោយមក យើងឮ សំឡេងភ្លើង ពេលភពព្រហស្បតិ៍បុកជញ្ជាំង។ ក្រោយមកពេលយប់នោះខ្ញុំបានគិតពីរបៀបដែលវត្ថុចំលងដែលមិនជាប់ មាំយើងធ្លាក់បែក ប៉ុន្តែ ព្រះយេស៊ូវទ្រទ្រង់ពិភពលោកដ៏ពិតនេះ។ “ទ្រង់គង់នៅមុនទាំងអស់ ហើយរបស់ទាំងអស់ក៏នៅស្ថិតស្ថេរ ដោយសារទ្រង់”(កូល៉ុស ១:១៧)។
ព្រះអម្ចាស់យេស៊ូកាន់ពិភពលោកជាមួយគ្នា ថែរក្សាច្បាប់ធម្មជាតិដែលគ្រប់គ្រងកាឡាក់ស៊ី។ ព្រះអាទិកររបស់យើងទ្រទ្រង់ “គ្រប់របស់ទាំងអស់ ដោយសារព្រះបន្ទូលដ៏មានព្រះចេស្តានៃទ្រង់”(ហេព្រឺរ១:៣)។ ព្រះយេស៊ូពេញដោយឥទ្ធិឫទ្ធិដែលទ្រង់ធ្វើឱ្យសាកលលោក ក្នុងរបៀបដោយបញ្ជាវា ឱ្យមានដូច្នោះ! អស្ចារ្យដូច្នេះដែរ គឺព្រះយេស៊ូវលើសពីអ្នកថែរក្សាពិភពលោកទៅទៀត។ ទ្រង់ទ្រទ្រង់យើងផងដែរ។ ទ្រង់ “ផ្គត់ផ្គង់ដោយព្រះអង្គទ្រង់ ឱ្យគ្រប់ទាំងអស់មានជីវិតមានដង្ហើមគ្រប់ជំពូក” (កិច្ចការ ១៧:២៥)។
ពេលខ្លះប្រហែលព្រះយេស៊ូវប្រទានឱ្យយើងខុសពីអ្វីដែលយើងសង្ឃឹម តែព្រះអង្គសង្គ្រោះរបស់យើងថែរក្សាឱ្យយើងទៅមុខ ទោះបីយើងបាក់បែកទឹកចិត្ត ដោយត្រូវការលុះ ឬទ្រាំទ្រនឹងជំងឺ។ រហូតដល់ថ្ងៃដែលទ្រង់ហៅយើងត្រលប់ទៅលំនៅយើងវិញ យើងអាចទុកចិត្តថា ទ្រង់ដែលថែរក្សាភពព្រហស្បតិ៍មិនឱ្យធ្លាក់គឺជាទ្រង់ដែលទ្រយើងផងដែរ។ —Jennifer Benson Schuldt
ជីវិតដ៏ប្រសើរ
អ្នកទស្សនៈវិទ្យាគិតចុះឡើង“អ្វីជាជីវិតដែលល្អ ហើយអ្នកណាទទួលបានវា?” ខ្ញុំភ្លាមៗគិតពីមិត្តល្អខ្ញុំម្នាក់គឺ រ៉យ(Roy)។ រ៉យជាបុរសស្លូតបូត ស្ងៀមស្ងាត់ដែលមិនចង់បានការទទួលស្គាល់ ជាមនុស្សដែលទុកសេចក្តីថែរក្សានៃជីវិតគាត់ទៅព្រះបិតាដែលនៅស្ថានសួគ៌ ហើយនិងជាអ្នកដែលរវល់ខ្លួនគាត់តែម្នាក់ ជាមួយព្រះហឫទ័យព្រះបិតា។ គាត់សំឡឹងមើលពីការដែលនៅស្ថានសួគ៌។ ដូចដែលគាត់រំលឹកខ្ញុំថា “យើងគ្រាន់តែអ្នកសំចតនៅទីនេះទេ”។
រ៉យស្លាប់កាលពីរដូវស្លឹកឈើជ្រុះចុងក្រោយ។ ពេលធ្វើពិធីបុណ្យរំលឹកដល់គាត់ មិត្តភក្តិទាំងឡាយសំណេះសំណាលលើការជះឥទ្ធិពលគាត់លើជីវិតពួកគេ។ មនុស្សជាច្រើននិយាយពីសេចក្តីសប្បុរសគាត់ ការឱ្យដោយមិនគិតពីខ្លួនឯង ការបន្ទាបខ្លួន និងអាណិតអាសូរដោយស្លូតបូត។ សំរាប់មនុស្សជាច្រើន គាត់ជាការសំដែងឱ្យឃើញពីសេចក្តីដែលគ្មានលក្ខខណ្ឌរបស់ព្រះជាម្ចាស់។ បន្ទាប់ពីពិធីបុណ្យ កូនប្រុសរ៉យបើកឡានទៅកន្លែងឧបត្ថម្ភក្នុងការរស់នៅដែលជាកន្លែងឪពុកគាត់រស់នៅដល់ថ្ងៃចុងក្រោយ។ គាត់ប្រមូលសំភារៈឪពុកគាត់ទាំងអស់ៈ ស្បែកជើងពីរគូរ ខោខ្លីនិងវែងបីបួន និងរបស់របរកំប៉ិកំប៉ុកបីបួន នេះជាទំនិញនៅលោកិយរបស់រ៉យ ហើយប្រគល់ឱ្យកន្លែងបរិច្ចាគក្នុងតំបន់។ រ៉យមិនដែលមានអ្វីដែលចាត់ទុកថាជាជីវិតល្អនោះទេ ប៉ុន្តែ គាត់គឺមាននៅក្នុងព្រះនេត្រព្រះជាម្ចាស់ គឺមានក្នុងអំពើល្អ។
ជក មាក្សដូណាល់(George MacDonald)បានសរសេរថា “តើមួយណាដែលជាអ្នកស្នងទ្រព្យលោកិយនិងស្ថានសួគ៌ៈ តើអ្នកដែលមានផ្ទះរាប់ពាន់ ឬអ្នកដែលគ្មានផ្ទះសំរាប់ខ្លួនឯង មានដបដែលគាត់គោះឱ្យមានភាពអឹកអធឹក?” ជីវិតរ៉យគឺចុងក្រោយមកគឺល្អ។ —David Roper
ស្រលាញ់ព្រះជាម្ចាស់
ពីរឆ្នាំមុនក្នុងព្រះវិហារ យើងអធិប្បាយជាខ្សែបន្តលើព្រះពន្លាក្នុងសញ្ញាចាស់។ នាំមកដល់ការអធិប្បាយពីតុបង្ហាញនំប៉័ង ខ្ញុំធ្វើការមួយដែលខ្ញុំមិនដែលធ្វើពីមុន ខ្ញុំតមអាហារបួនប្រាំថ្ងៃ។ ខ្ញុំតមអាហារព្រោះខ្ញុំចង់បទពិសោធន៏សេចក្តីពិតដែលមនុស្ស មិនមែនរស់ដោយសារតែនំប៉័ងប៉ុណ្ណោះទេ គឺរស់ដោយសារគ្រប់ទាំងព្រះបន្ទូល ដែលចេញពីព្រះឱស្ឋនៃព្រះយេហូវ៉ាមកដែរ”(ចោទិយកថា ៨:៣)។
ខ្ញុំចង់បដិសេធអ្វីដែលខ្ញុំស្រលាញ់ អាហារសំរាប់ព្រះជាម្ចាស់ដែលខ្ញុំស្រលាញ់ជាង។ ពេលខ្ញុំតម ខ្ញុំតាមការបង្រៀនរបស់ព្រះយេស៊ូវអំពីការតមអាហារ ក្នុងម៉ាថាយ ៦:១៦-១៨។ ព្រះយេស៊ូវបានឱ្យការបញ្ជាអវិជ្ជមានថាៈ កាលណាអ្នករាល់គ្នាតមអាហារ នោះកុំឱ្យធ្វើទឹកមុខក្រៀម ដូចជាមនុស្សមានពុតឡើយ ដ្បិតគេក្លែងទឹកមុខស្រងូត(ខ.១៦)។ ទ្រង់ឱ្យបញ្ជាវិជ្ជមានអំពីការលាបប្រេងលើក្បាល និងលុបមុខ(ខ.១៧)។ បទបញ្ជាពីរនេះ បើដាក់ជាមួយគ្នាមានន័យថាពួកគេមិនគួរឱ្យមានការទាក់ទាញ ចំណាប់អារម្មណ៍លើយើង ។
ព្រះយេស៊ូវបានបង្រៀនថា នេះជាទង្វើផ្ទាល់ខ្លួនពីការថ្វាយបង្គំ ដោយលះបង់ថា មិនគួរឱ្យមានការអួតខាងសាសនា។ ចុងក្រោយ ទ្រង់មានសន្យាថា នោះព្រះវរបិតានៃអ្នកដែលទ្រង់ទតឃើញ នៅទីលាក់កំបាំង ទ្រង់នឹងប្រទានរង្វាន់ដល់អ្នកនៅទីប្រចក្សច្បាស់(ខ.១៨)។ ទោះបីការតមអាហារមិនទាមទារ ក្នុងការបោះបង់អ្វីដែលយើងស្រលាញ់ យើងប្រហែលមានបទពិសោធន៍ជ្រាលជ្រៅនៃព្រះដែលយើងស្រលាញ់។ ទ្រង់ប្រទានរង្វាន់ដល់យើងជាមួយទ្រង់ផ្ទាល់់។ —Marvin Williams
សំណូក
កំឡុងពេលធ្វើដំណើរទៅបរទេស ប្តីខ្ញុំគាត់សំគាល់ថាផ្លូវក្រាលកៅស៊ូមានស្នាមពៀចជាខ្លាំង។ ពេលគាត់សួរអំពីវា អ្នកបើកឡានពន្យល់ថា វាបណ្តាលមកពីកង់ឡានដឹកទំនិញខុសច្បាប់ លើសទំងន់។ ពេលប៉ូលីសឃាត់ អ្នកបើកបរសូកលុយ ដើម្បីចៀសវាងការផាកពិន័យ។ អ្នកបើកឡានដឹកទំនិញ និងប៉ូលីសនាំមុខខាងហិរញ្ញវត្ថុ ប៉ុន្តែ អ្នកបើកបរនិងអ្នកបង់ពន្ធផ្សេងទៀត បានទុកឱ្យមានបន្ទុកខាងហិរញ្ញវត្ថុមិនយុត្តិធម៌ ហើយនិងផ្លូវដែលមិនស្រួល។
មិនមែនគ្រប់ទាំងសំណូកត្រូវបានបញ្ចេញឱ្យឃើញ ខ្លះគឺចេះប្រើកលល្បិច។ ហើយមិនមែនគ្រប់ទាំងសំណូកជាថវិការ។ ការបញ្ជោរក៏ជាប្រភេទនៃសំណូក ដែលប្រើពាក្យជាថវិកា។បើយើងធ្វើទៅកាន់មនុស្សដទៃ ដោយនិយាយអ្វីដែលល្អអំពីយើង វាក៏ដូចជាកំពុងសូក។ ចំពោះព្រះជាម្ចាស់ គ្រប់ប្រភេទនៃការលំអៀងគឺមិនយុត្តិធម៌។ ទ្រង់បានធ្វើឱ្យមានយុត្តិធម៌ មានលក្ខខណ្ឌនៃការស្នាក់នៅទឹកដីសន្យា។
ជនជាតិអ៊ីស្រាអែលមិនត្រូវបង្ខូចយុត្តិធម៌ ឬមានភាពលំអៀង(ចោទិយកថា ១៦:១៩-២០)។ សំណូកធ្វើឱ្យអ្នកផ្សេងអស់យុត្តិធម៌ ដែលវាផ្ទុយនឹងចរិតរបស់ព្រះជាម្ចាស់ដែលទ្រង់ជាព្រះលើទាំងព្រះ និងម្ចាស់លើសអស់ទាំងម្ចាស់ “ជាព្រះដ៏អស្ចារ្យ មានចេស្តា និងមានឥទ្ធិឫទ្ធ ដែលមិនលំអៀង ឬទទួលសំណូក” (១០:១៧) ពិតជាអរគុណព្រះអង្គ ដែលព្រះជាម្ចាស់ចាត់ទុកយើងដូចគ្នា ហើយទ្រង់ចង់ឱ្យយើងចាត់ទុកអ្នកផ្សេងក៏ដូចគ្នាដែរ។ —Julie Ackerman Link
អំណរនៅពេលព្រឹក
អែនជី(Angie)មិនអាចមើលកញ្ចក់ឡានដែលអាប់ពីក្នុងឡាននាង។ ដោយចៃដន្យ នាងក៏បត់ចង្កូចចេញពីឡានដឹកទំនិញ។ គ្រោះថ្នាក់នោះបណ្តាលឱ្យមានការប៉ះពាល់នឹងខួរក្បាលនាង ដែលនាងមិនអាចនិយាយ និងថែរក្សាខ្លួនបានទៀតទេ។ ប៉ុន្មានឆ្នាំមក ខ្ញុំក៏នឹកឆ្ងល់ពីការស្ងប់ស្ងាត់នៃឪពុកម្តាយនាង។ ថ្មីៗនេះខ្ញុំសួរពួកគេថា “តើរៀបចំឆ្លងកាត់បទពិសោធន៍នេះ យ៉ាងដូចម្តេច?” ឪពុកនាងឆ្លើយ ដោយគិតថា “ការពិតទៅ ផ្លូវមួយដែលយើងអាចធ្វើការនេះ គឺដោយទៅជិតព្រះជាម្ចាស់។
ទ្រង់ប្រទានឱ្យយើងនូវកំលាំង ដែលយើងត្រូវការ ដើម្បីជួយយើងឱ្យឆ្លងកាត់នេះ។” ម្តាយអែនជីយល់ស្របនិងបន្ថែមថាពេលមានគ្រោះថ្នាក់ សេចក្តីសោកសៅគេ គឺជ្រៅដែលគេគិតថាលែងមានអំណរទៀត។ ដូចដែលពួកគាត់ពឹងលើព្រះជាម្ចាស់ ពួកគាត់បទពិសោធន៍ការប្រទាន ដែលមិនដែលសង្ឃឹមមិនអាចរាប់បាន សំរាប់ការថែរក្សាខាងឯរូបកាយនិងវិញ្ញាណរបស់អែនជីនិងគ្រួសារទាំងមូល។ ទោះបីអែនជីនឹងមិនទទួលបានសមត្ថភាពនិយាយបាន នាងឥឡូវតទៅគេដោយស្នាមញញឹមដ៏ធំ ហើយការនេះនាំឱ្យមានអំណរ។ ដែលឪពុកម្តាយនាងពេញចិត្តគឺបន្តថាៈ“ទឹកភ្នែកនឹងមាននៅជាប់អស់មួយយប់ក៏បាន តែព្រឹកឡើង គង់នឹងមានសេចក្តីអំណរឡើងដែរ ”(ទំនុកតម្កើង ៣០:៥)។
តើអ្នកធ្លាប់ជួបនឹងការកើតទុក្ខដ៏ជ្រាលជ្រៅទេ? មានព្រះបន្ទូលសន្យាពីអំណរនៅអនាគត ចំណោមទឹកភ្នែកអ្នកពេលដែលអ្នកពឹងលើព្រះជាមា្ចស់ដ៏សែនស្រលាញ់។ —Dennis Fisher
ការសប្បាយជារបស់ខ្ញុំ
ខ្ញុំតែងតែទន្ទឹងរង់ចាំរដូវក្តៅ។ កំដៅសូរ្យសែងដែលកក់ក្តៅ ឈ្នេរសុទ្រ និងការអាំងសាច់ញ៉ាំ ជាការសប្បាយដែលនាំមកនូវអំណរ បន្ទាប់ពីរដូវត្រជាក់ដ៏យូរ។ ទៅះបីជាយ៉ាងណា ការស្វែងរកការសប្បាយមិនមែនតាមរដូវ។ តើយើងមិនមានអំណរនឹងអាហារល្អ ការជាប់នឹងសន្ទនា ភ្លើងឆេះសូរប្រឹបៗមួយ? ចំណង់ដែលចងសប្បាយមិនខុសទេ។
ព្រះជាម្ចាស់បង្កើតយើងសំរាប់វា។ លោកប៉ុលបានរំលឹកយើងថា ព្រះជាម្ចាស់ឱ្យយើងបានអរសប្បាយ ដែលទ្រង់ប្រទានគ្រប់ទាំងអស់មកយើងរាល់គ្នាជាបរិបូរ(១ធីម៉ូថេ៦:១៧)។ អត្ថបទគម្ពីរផ្សេងទៀត ស្វាគមន៍យើងឱ្យសប្បាយ ដោយល្អនូវអាហារ មិត្តភ័ក្ត និងភាពស្និទ្ធស្នាលនៃទំនាក់ទំនងអាពាហ៍ពិពាហ៍។ ប៉ុន្តែ បើគិតថាយើងអាចរកការសប្បាយដែលស្ថិតស្ថេរពីមនុស្ស និងវត្ថុគឺដេញតាមភាពទទេបំផុត។ ការសប្បាយបំផុត គឹមិនអាចរកបានក្នុងការរំភើបរយៈពេលខ្លីដែលលោកិយផ្តល់ឱ្យ ប៉ុន្តែ ជាជាងរកក្នុងអំណររយៈពេលយូរ ពីភាពស្និទ្ធស្នាលដ៏ជ្រាលជ្រៅជាមួយព្រះជាម្ចាស់។
ស្តេចសាឡូម៉ូនរៀនពីរបៀបពិបាកនេះ។ “យើងមិនបានហាមឃាត់ចិត្ត មិនឱ្យមានសេចក្តីអំណរណាមួយទេ” ទ្រង់សារភាព(សាស្តា ២:១០)។ ប៉ុន្តែ បន្ទាប់ពីការស្វែងរកការសប្បាយហួសប្រមាណរបស់ទ្រង់ហើយ ទ្រង់បានសរុបមកថាៈ “នោះហើយមើល សុទ្ធតែឥតប្រយោជន៍ ហើយអសារឥតការទទេ ឥតមានផលប្រយោជន៍អ្វីនៅក្រោមថ្ងៃឡើយ ”(ខ.១១)។ វាមិនមែនជាចម្ងល់សោះ ពេលទ្រង់ព្រមានថា “ឯអ្នកណា ដែលចូលចិត្តតែនឹងការលេងសប្បាយ នោះនឹងត្រូវជាមនុស្សទាល់ក្រទៅ”(សុភាសិត ២១:១៧)។ អ្វីដែលយើងពិតជាកំពុងរកនោះ គឺសំរាប់ពេញចិត្តក្នុងការបំពេញ និងលូតលាស់ខាងឯទំនាក់ទំនងជាមួយព្រះយេស៊ូវ។ ចូរតាមកិតៗនឹងទ្រង់ហើយភ្លក់ការរីករាយទ្រង់! —Joe Stowell
នៅឱ្យជិត
មិត្តខ្ញុំនិងខ្ញុំកំពុងធ្វើដំណើរជាមួយគ្នា ហើយនាងមើលទៅអស់កំលាំងបន្តិច។ ពេលយើងដល់ព្រលានយន្តហោះ នោះនាងភ្លេចមិនបានយកអត្តសញ្ញាណរួចរាល់ហើយរកមិនឃើញលេខអនុញ្ញាណដែលបានកក់ទុក។ ភ្នាក់ ងារលក់សំបុត្ររង់ចាំដោយអត់ធ្មត់ ញញឹម ហើយក៏ជួយនាងត្រង់កន្លែងឆែកខ្លួនពេលចូល។ បន្ទាប់ពីទទួលសំបុត្រនាង ហើយនាងសួរថា “តើយើងត្រូវទៅទីណាទៀត?” ហើយភ្នាក់ងារបំរើនោះញញឹមម្តងទៀត ចង្អុលមកឯខ្ញុំ ហើយនិយាយទៅកាន់នាង “ចូរនៅជិតមិត្តភ័ក្តអ្នកនាង?” នោះអាចជាដំបូន្មានល្អសំរាប់យើងគ្រប់គ្នា នៅពេលយើងអស់កំលាំងៈ ចូរនៅជិតមិត្តភក្តិអ្នក។ ទោះបីព្រះយេស៊ូវជាមិត្តសំឡាញ់យើង យើងនៅតែត្រូវការទំនាក់ទំនងជាមួយអ្នកជឿផ្សេងទៀត ដើម្បីជួយយើងឱ្យរស់ក្នុងជីវិតនេះ។ ក្នុងសំបុត្រទីមួយរបស់លោក ពេត្រុសបានសរសេរទៅកាន់អ្នកជឿដែលត្រូវការគ្នាទៅវិញទៅមក ព្រោះពួកគេកំពុងរងទុក្ខសំរាប់ជំនឿពួកគេ។ នៅក្នុងប្រយោគខ្លីៗខ្លះ ក្នុងជំពូកទីបួន ពេត្រុសបាននិយាយពីតម្រូវការ ដែលត្រូវទទួល និងឱ្យសេចក្តីស្រឡាញ់គ្នា ឱ្យអស់ពីចិត្ត អធិស្ឋាន និងសេចក្តីស្វាគមន៍(ខ.៧-៩)។ គាត់ក៏បានបញ្ជូលសេចក្តីត្រូវការសំរាប់អ្នកជឿ ដែលប្រើអំណោយទានខាងវិញ្ញណរបស់ពួកគេ ដើម្បីបំរើគ្នាទៅវិញទៅមក(ខ.១០)។ នៅក្នុងអត្ថបទមួយផ្សេងទៀត យើងត្រូវបានលើកទឹកចិត្តឱ្យកំសាន្តគ្នាទៅវិញទៅមក ដោយសេចក្តីកំសាន្តដែលយើងទទួលពីព្រះជាម្ចាស់(២កូរិន ១:៣-៤)។ ហើយស្អាងគ្នាទៅវិញទៅមក ដោយស្រលាញ់(១ថែស្សា ៥:១១)។ ពេលជីវិតទទួលការលំបាក ហើយយើងអស់កំលាំង ចូរស្ថិតនៅក្បែរមិត្តភក្តិជាគ្រីស្ទានដែលនឹងជួយយើងដើរឆ្លងកាត់វា។ —Anne Cetas
រូបភាពដ៏អស្ចារ្យ
ពីផ្ទះខ្ញុំទៅអាមេរិចខាងជើង ថ្មីៗនេះខ្ញុំប្រើ Google Maps ដើម្បីមើលជុំវិញជិតខាងក្នុងណេរូប៊ី កេនយ៉ា ដែលជាកន្លែងគ្រួសារខ្ញុំរស់នៅ២០ឆ្នាំមុន។ រូបភាពបានពីផ្កាយរណបនៅលើអេក្រង់កុំព្យូទ័រ ខ្ញុំអាចឱ្យខ្ញុំមើលឃើញផ្លូវ ស្នាមគំនូសផ្លូវ និងអគារ។ នៅករណីខ្លះ ខ្ញុំបានរូបភាពពីកំរិតផ្លូវ ដែលខ្ញុំឈនៅទីនោះ។ វាពិតជាច្បាស់ ប៉ុន្តែនោះជារសជាតិ ដែលតូចនៃរបៀបដែលព្រះជាម្ចាស់ នឹងមើលពិភពលោកយើង។ អ្នកនិពន្ធទំនុកតម្កើងអបអរសាទរទិដ្ឋភាពព្រះជាម្ចាស់ ដោយសរសេរពាក្យទាំងនេះ“ព្រះយេហូវ៉ាទ្រង់ទតមកពីលើស្ថានសួគ៌ ទ្រង់ឃើញមនុស្សលោកទាំងអស់....... ក៏ពិចារណាមើលអស់ទាំងការដែលគេធ្វើដែរ.....ព្រះនេត្រនៃព្រះយេហូវ៉ាទតមកលើអស់អ្នក ដែលកោតខ្លាច ដល់ទ្រង់ គឺមកលើពួកអ្នកដែលសង្ឃឹមដល់សេចក្តីសប្បុរសទ្រង់ ដើម្បីនឹងជួយឱ្យព្រលឹងគេរួចពីស្លាប់ ហើយការពារឱ្យគេរស់នៅក្នុងគ្រាអំណត់”(ទំនុកតម្កើង ៣៣:១៣-១៩)។ មិនដូចផ្កាយរណប ដែលគ្មានអារម្មណ៍ គឺព្រះជាម្ចាស់ទ្រង់ទត ដោយព្រះហឫទ័យស្រលាញ់ នៅពេលទ្រង់ពិចារណាតើយើងជាអ្នកណា និងយើងកំពុងធ្វើអ្វី។ ព្រះគម្ពីរប្រាប់ថាទ្រង់ចង់ឱ្យយើងទុកចិត្តទ្រង់និងដើរតាមផ្លូវទ្រង់។ យើងនឹងមិនដែលឆ្ងាយពីព្រះនេត្រទ្រង់ឡើយ ហើយទ្រង់ដាក់ព្រះនេត្រលើគ្រប់គ្នា ដែលមានសង្ឃឹមលើទ្រង់។ ហើយគ្រប់អ្នកដែលស្គាល់ព្រះជាមា្ចស់តាមរយៈមានជំនឿលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ វាពិតជាលើកទឹកចិត្តពេលដែលដឹងថារាល់ថ្ងៃ យើងជារូបភាពដែលទ្រង់មើល។ —David McCasland
ការការពារខ្លួនដ៏ល្អ
ឯកអគ្គរដ្ឋទូតដែលចូលនិវត្តម្នាក់ បានអង្គុយជិតគ្នាសំរាប់ការធ្វើដំណើរតាមរថភ្លើង៨ម៉ោង ហើយខ្ញុំចាប់ជួននឹងពេលគាត់ដកដង្ហើមធំ ពេលដែលខ្ញុំយកព្រះគម្ពីរចេញ។ ខ្ញុំយកប្រដាប់ចំណាំចេញ។ លើកដំបូង យើងអានបន្ទាត់ទីមួយផ្តោតលើការជំរុញអ្នកដទៃ ឬចំណុចដាក់ពិន្ទុ។ សន្សឹមៗ ទោះបីចំរៀក និងបំណែកនៃរឿងដែលគួរគោរពជីវិតយើង ចាប់ផ្តើមពីការវារទៅមុខដោយយឺតៗក្នុងការពិភាក្សា។ ការចង់ដឹងចង់ឮ ធ្វើឱ្យយើងទាំងពីរនាក់ល្អប្រសើរហើយ យើងចាប់ផ្តើមសួរជំនួស ឱ្យជំលោះអឹងកង។ ក្នុងនាមអ្នករៀនចប់ខាងវិទ្យាសាស្ត្រនយោបាយ និងអ្នករំភើបចិត្តខាងនយោបាយ ដោយជាទំលាប់ វានាំឱ្យខ្ញុំចង់ដឹងចង់ឮ ពីអាជីពគាត់ ដែលបានបញ្ជូលភាពជារដ្ឋទូតដ៏សំខាន់ពីរ។ សំណួរគាត់ប្លែកគ្រប់គ្រាន់ពេលសួរមកកាន់ខ្ញុំអំពីជំនឿខ្ញុំ។ តើខ្ញុំក្លាយជាគ្រិស្ទានយ៉ាងដូចម្តេច ក្លាយជាអ្វីដែលគាត់ចាប់អារម្មណ៍បំផុត។ រថភ្លើងចប់ទៅដោយយ៉ាងស្រួល ហើយយើងប្តូរកាតជំនួញឱ្យគ្នា។ ពេលដែលគាត់ចាកចេញពីរថភ្លើង គាត់បែរមកហើយនិយាយថា “និយាយអញ្ជឹង ការដែលអ្នកចូលចិត្តប្រកែកបំផុត មិនមែនជាអ្វីដែលអ្នកគិតថា ព្រះយេស៊ូវអាចធ្វើបានសំរាប់ខ្ញុំទេ។ គឺវាជាអ្វីដែលទ្រង់ធ្វើសំរាប់អ្នក”។ ក្នុងយ៉ូហានជំពូក៩ ដូចនៅក្នុងរថភ្លើងនោះដែរ ព្រះជាម្ចាស់រំលឹកយើងថារឿងដែលល្អបំផុត គឺជាអង្គដែលយើងស្គាល់ ដោយស្និទ្ធស្នាលៈ អ្នកសំរបសំរួលរបស់យើងជាមួយព្រះគ្រីស្ទ។ អនុវត្តការនិយាយប្រាប់រឿងនៃជំនឿអ្នក ដល់អ្នកដែលអ្នកស្រលាញ់ និងមិត្តភក្តិជិតស្និទ្ធ ដើម្បីឱ្យអ្នកអាចនិយាយប្រាប់អ្នកផ្សេងទៀតបានច្បាស់។ —Randy Kilgore