Month: October 2014

ថ្ងៃនៃចម្រូត

នៅពេល​រសៀ​ល​ថ្ងៃ​មួយ នារ​ដូវ​​រំ​ហើយ ខ្ញុំ​បា​ន​បើក​ឡាន​​កា​ត់​ចំ​ការ​មួ​យ​ ហើយ​ក៏​បា​នឃើ​ញ​ក​សិករ​ម្នាក់​​ចត​​​​​គ្រឿង​​ម៉ាស៊ីន​ធំ​ៗមួ​យ​ចំនួ​ន នៅ​តាម​ចិ​ញ្ចើ​មថ្ន​ល់​។ ខ្ញុំក៏​បាន​ឃើ​ញ​មា​នផ្លា​ក​​​ស​ញ្ញា​គ្រោះថ្នា​ក់​ ដែល​មាន​ផ្ទៃ​​ពណ៌​លឿង និង​មា​នអ​ក្ស​រ​ស​រសេ​រ​ពី​លើ​ថា​ “ការ​ប្រមូ​ល​ផល​កំ​​ពុង​ដំ​ណើរ​ការ”។ គ្រាន់​តែ​ក្រលេ​ក​មើ​លចំ​កា​រនោះ​តែ​បន្តិច ខ្ញុំ​ក៏​​អាច​ដឹង​ភ្លា​ម ថា​ម្ចាស់​ចំ​ការ​នោះ​ បាន​យ​ក​អ្វីម​ក​ដាំកា​​ល​ពី​បួន​ប្រាំខែ​មុ​ន គឺ​គាត់​បា​ន​យ​កគ្រា​ប់​ពោ​តតូច​ៗ​មក​ដាំ។ ​បាន​ជា​ខ្ញុំអា​ច​ដឹ​ងយ៉ា​ង​ដូ​ច​នេះ ​ព្រោះ​ខ្ញុំឃើ​ញ​គា​ត់​​កំពុង​រៀប ​ចំបើ​ក​បរ​ម៉ា​ស៊ីន​ច្រូត​កាត់​ដើ​មពោ​ត​ ដែ​​លកំ​ពុ​ង​ពេ​​​ញ​ផ្លែ ​ក្នុង​ផ្ទៃ​ដីរា​ប់ហិ​ច​តា។

ថ្វី​ដ្បិត​តែ​យើ​ង​ សុទ្ធ​តែ​បា​នដឹង​ច្បា​ស់​ហើ​យ​ថា​ ផ្លែពោត គឺ​កើត​ចេញ​ដើម​ពោត​ ដែល​គេបា​ន​ដាំ ប៉ុន្តែ ពេល​ខ្លះ​​យើង​មិន​ព្រ​មទ​ទួ​លស្គា​ល់លទ្ធផល ដែលច្រូតកាត់បានពី​ការសាបព្រោះ ​ខាងឯវិញ្ញាណ​របស់​យើងឡើយ។ លោក​សាវ័កប៉ុ​​​ល​​ចែ​ងថា​ “កុំ​ឲ្យច្រ​ឡំ​​​ឡើយ . . . ដ្បិត​ពូជ​ណា​​​ដែល​ម​នុ​​ស្ស​​​​​ព្រោះ​​ចុះ​​ នោះ​នឹ​ងច្រូ​ត​​​បាន​ពូ​ជនោះ​ឯ​ង​វិ​ញ”(កាឡាទី ៦:៧)។ ការ​​រស់​នៅ​​ដែ​ល​បំពេ​ញសេ​ចក្តី​ប៉​ងប្រា​ថ្នា​រ​ប​ស់សា​ច់​ឈា​ម នាំ​​ឲ្យ​ទទួ​ល​ផល​ជា​​​សេចក្តី​ពុក​រលួយ ​មាន​ន័យ​ថា យើង​កំពុង​ចង់​បាន​អ្វី​​ដែ​ល​មិន​​​មែន​ជា​របស់​ផ​ងខ្លួ​ន ដោយ​គិត​តែ​ប្រយោជន៍​​ផ្ទាល់​ខ្លួន ហើយថែ​មទាំ​ង​ធ្វើកា​រអា​ក្រក់​ជា​ច្រើន​ទៀ​ត(៥:១៩-​២១)។ កា​រដើ​រ​តាម​កា​រដឹ​ក​នាំនៃ​​ព្រះវិញ្ញាណ នាំ​ឲ្យ​បង្កើ​តផ​ល​ជា​​សេចក្តី​មេ​ត្រីភា​ព សប្បុរស ហើយ​​ដឹ​ង​ខ្នាត(៥:២២-២៣)។ ដោយ​សារ​ព្រះគុ​ណ​រ​ប​ស់ព្រះ​ នោះយើ​ងអា​ច​ស​ម្រេច​ចិត្ត​​“ព្រោះ​​គ្រាប់​ពូជ​ខា​ងព្រះ​វិញ្ញា​ណ” រួច​ច្រូត​​បាន​ជីវិ​ត​អស់​ក​ល្ប​ជានិ​ច្ច​(៦:៨)។

ឧបមាថា​ ព្រះ​យេស៊ូវ​ប្រកា​ស​ថា ថ្ងៃ​នេះជា​ “ថ្ងៃ​នៃច​ម្រូត”​ នៅ​​ក្នុង​ជី​វិត​​រ​បស់​យើ​ង ហើយ​​ទ្រង់​​ឲ្យ​យើ​ងប្រ​មូ​លផ​ល​​ដែល​កើត​ចេ​ញពី​ការ​ស​ម្រេច​ចិត្ត​ ដែល​យើង​មាន​ជា​​​ប្រចាំ​​ថ្ងៃ​ អស់​រយៈ​ពេលជា​ច្រើ​ន​ឆ្នាំកន្ល​ងម​ក។ តើ​យើង​នឹ​ង​បង្ហា​ញ​ផល​ផ្លែ​អ្វីខ្លះ​ដ​ល់​ទ្រង់​?—Jennifer Benson Schuldt

ការចាំយាម និងការរង់ចាំ

នៅក្នុង​ព្រះ​គម្ពី​រអេ​សាយ ជំពូក ១៨ យើង​ឃើញ​ថា ​លោកីយ​ទាំង​មូ​លហា​ក់​ដូ​ច​ជាបា​ន​លើ​ក​គ្នា មកច្បាំង​​នឹង​​រា​ស្រ្ត​រ​ប​ស់ព្រះ​។ ប៉ុន្តែ តើព្រះ​ដ៏​មាន​​​គ្រ​ប់​​ព្រះ​​​ចេស្តា​​ទ្រង់​​បា​ន​ឆ្លើ​​យ​ត​បយ៉ា​ង​ដូច​ម្តេ​ច​ខ្លះ ចំពោះ​​ការ​នេះ? កាលនោះ​ ទ្រង់​បាន​មា​ន​បន្ទូល​ថា “អញ​នឹ​ងនៅ​តែ​​​ស្ងៀម ហើយ​ពិចារ​ណា​មើល​ពី​ទីលំ​នៅ​​​រ​បស់​អ​ញ”(ខ.៤)។ យើងក៏​​ប្រហែលជាយ​ល់​ថា ​ព្រះ​ទ្រង់​ហាក់​ដូច​ជាមិ​ន​មាន​ការ​តប​​ត នឹង​ការ​អាក្រ​ក់​ដែ​លគេ​កំ​ពុង​នាំគ្នា​ធ្វើ​នោះទេ​ បាន​ជា​ទ្រង់​នៅស្ងៀ​ម​យ៉ាង​ដូ​ច​នេះ។ ប៉ុន្តែ នេះ​ជា​ការ​យល់​ខុ​ស​ហើយ។ តាម​ពិត ​យើង​ត្រូ​វចាំ​ថា​ ព្រះ​​ទ្រង់​នឹ​ង​ធ្វើ​កា​ររ​បស់​ទ្រង់ ​តាម​ពេល​វេលា​ដែ​ល​ទ្រង់​កំ​ណត់ ឬធ្វើ​ឲ្យ​​ត្រូ​វពេ​ល តាម​បំណង​​ព្រះ​​ហឫ​ទ័​យ​​ទ្រង់។

ការ​នេះ​បា​ន​ធ្វើ​ឲ្យខ្ញុំ​​គិ​​ត​អំពី​កាលដែ​ល​ព្រះ​យេស៊ូវ​​បាន​​ពន្យា​ពេល​​​អស់​​៤​​ថ្ងៃ​ ក្នុងការ​រង់​ចាំ ខណៈ​​ដែល​​​គេ​បា​​ន​បញ្ចុះ​សព​លោក​ឡាសា​រ​នៅ​ក្នុង​ផ្នូ​រ​ហើយ​​(យ៉ូហាន ១១:៣៩)។ តើ​ទ្រ​​ង់​មិន​បា​ន​ជ្រា​បថា​គា​ត់បា​ន​ស្លាប់​ហើ​យ​ទេ​ឬ? តើ​ទ្រង់​មិន​យក​ព្រះ​​​ទ័​យ​ទុក​​​ដា​ក់​ ចំពោះ​គា​ត់ទេ​​​ឬ? ជា​ការ​ពិត​ណាស់ ទ្រង់​ពិត​ជា​បា​ន​យក​ព្រះ​​ទ័​យ​ទុ​ក​ដាក់​មែ​ន! កាលនោះ​ ទ្រ​ង់​គ្រា​ន់​តែកំ​​ពុង​រង់​ចាំពេ​ល​​ដ៏​ល្អបំ​ផុត សម្រា​ប់​ធ្វើ​ការ​អស្ចារ្យ និងប​ង្រៀន​​​សេច​ក្តី​​ដែល​ទ្រ​ង់​​សព្វ​ព្រះ​​ហឫ​​ទ័យ​​​នឹង​​ប​​ង្រៀ​ន​​ដល់​គេ​ប៉ុណ្ណោះ។

ព្រះ​គម្ពី​រ​បាន​ចែ​ង​អំ​ពី “កា​រ​ពន្យា​រ​ពេល” របស់​ព្រះ​ ដែល​យើង​ច្រើ​ន​តែពិ​បាក​យល់ តាម​គំនិត​របស់​​យើង។ ប៉ុន្តែ ការ​ពន្យា​រ​ពេលរ​ប​ស់ទ្រ​ង់ សុទ្ធ​តែ​កើត​ចេ​ញ​មក​ពី​ជម្រៅនៃ​ប្រា​ជ្ញា និង​​សេច​ក្តី​ស្រឡាញ់​​រ​ប​ស់ទ្រ​ង់។ តាម​ពិត ការ​ពន្យា​ពេល​រ​ប​ស់ទ្រ​ង់ អាច​​​នាំឲ្យ​យើ​ងមា​ន​លក្ខណៈ​សម្បត្តិ​​ស្រគត់​ស្រគំ​ ដែលមា​ន​ដូច​ជា ការប​ន្ទាប​ខ្លួន ការ​អត់​ធ្មត់ កា​រ​ទ្រាំទ្រ​ និង​សេចក្តី​ខ្ជាប់​ខ្ជួន ​ជា​ពិសេស ​នៅពេ​ល​ដែល​យើ​ងរ​ង់​ចាំពេ​ល​ដែល​ទ្រ​ង់ឆ្លើ​យ​តប។

តើ​លោក​អ្នក​កំ​ពុ​ងមា​ន​ទុ​ក្ខព្រួ​យឬ​? តើ​ព្រះអ​ម្ចាស់​ហាក់​ដូច​ជា​នៅ​ឆ្ងាយ និង​ដាច់​ចេ​ញ​ពី​អ្នក​ឬ?…

លេខដែលមិនបានប្រើ

កង់​ទី​មួយ​​រ​បស់​ខ្ញុំ ​មាន​លីព​ដែល​អា​ចដា​ក់លេ​ខ​បាន​តែមួយ​លេខ​ទេ។ ដូច​នេះ ខ្ញុំ​បា​នប្រើ​តែលេ​ខមួ​យ​នោះ មិន​ថា​តែ​ពេល​ជិះ​លឿន​ឬ​យឺត ឡើង​ទួលឬចុះទួ​ល​ឡើយ​។ កង់​ទីពីរ​​ប​ស់​ខ្ញុំ​អាច​ដា​ក់​​លេ​ខ​បាន​បីលេ​ខ ​គឺលេ​ខ​សម្រាប់​ជិះលើ​ផ្ទៃ​រា​ប​ស្មើ សម្រាប់​ឡើង​ទួ​ល ហើយ​មួយ​ទៀត​​សម្រាប់​ចុះ​ទួ​ល។ ក​ង់​ទីបី​រ​បស់​ខ្ញុំ​​អា​ច​ដា​ក់លេ​ខ​បាន​​ដល់​ទៅ​ដប់​លេខ ដូច​នេះ ខ្ញុំមា​ន​ជម្រើស​កាន់​តែ​ច្រើន។ ទោះ​បី​ជាក​ង់​ចុង​ក្រោយ​រប​ស់​ខ្ញុំ អាច​ដាក់​លេ​ខ​​ច្រើ​ន​យ៉ាង​ណា​​ក៏ដោយ ក៏​ខ្ញុំមិ​ន​បាន​ប្រើ​ឲ្យបា​ន​គ្រប់​លេខ ​ជា​រៀង​រាល់​ពេល​ដែល​ខ្ញុំ​ជិះវា​នោះឡើយ​​។ លេខ​ខ្លះស​ម​​នឹ​ង​ប្រើ ​ នៅពេ​ល​​ចាប់​ផ្តើមចេ​ញ​ដំណើរ និង​ពេល​ឡើ​ងទួ​ល រី​ឯ​លេខ​​ផ្សេ​ង​ទៀត​​ទុកសម្រាប់​បង្កើ​ន​ល្បឿន ហើយ​លេខ​ដ​ទៃ​​ទៀ​ត​​ស​មបំ​ផុត​សម្រាប់​កា​រជិះ​លំ​ហែ។ ប៉ុន្តែ​ ខ្ញុំច​ង់ប​ញ្ជាក់​ថា ​ទោះបី​ខ្ញុំ​មិន​​​បាន​​ប្រើលេខឲ្យ​អ​ស់​ នៅ​ពេល​ណា​ដែល​ខ្ញុំជិះ​ក​ង់​ក៏ដោ​យ ក៏​​មិ​ន​​​មាន​ន័​យថា​ ខ្ញុំ​នឹ​ង​មិន​ដែល ត្រូវ​ការ​ប្រើ​លេ​ខទាំ​ងនោះ​ឡើ​យ។

ប​ញ្ហាដូ​ច​នេះក៏​អាចកើ​ត​មាន នៅ​ពេល​យើ​ងប្រើ​​​អំណោយ​​ទាន និង​ស​មត្ថ​ភាព​ខាង​វិញ្ញាណ​​ផ​ងដែ​រ។ ក្នុង​អំឡុង​ពេល​​ដែ​ល​ព្រះ​ទ្រង់​មិ​នបា​ន​ប្រើខ្ញុំ​ ​ឲ្យ​ធ្វើ​កិច្ច​ការ​ណា​មួ​យ​ ដែ​ល​ខ្ញុំ​ធ្លាប់​ធ្វើពី​មុ​នម​ក នោះ​ខ្ញុំ​មិន​មា​ន​​អារម្មណ៍​ថា ខ្លួ​នឯ​ង​ជាម​នុស្សឥ​ត​ប្រយោជ​ន៍ ឬ​គ្មាន​តំលៃ​នោះឡើយ ផ្ទុយ​ទៅវិ​ញ ​ខ្ញុំ​បា​ន​អរ​​ព្រះគុ​ណ​​ព្រះ សម្រាប់​“អំណោយ​ទាន” ដែល​ខ្ញុំ​អាច​​ប្រើ​ នៅ​ពេ​ល​បច្ចុ​ប្បន្ន​។ ជំនាញ​ដែល​យើង​មិ​ន​ត្រូវ​ការ​ប្រើ នៅ​ពេល​នេះ​ អាច​មា​នប្រ​យោជន៍​ចំ​ពោះយើ​ង​នៅពេល​ក្រោយ។

អំណោយទាន​ខាង​វិ​ញ្ញាណ​​រ​ប​ស់យើ​ង​ សុទ្ធ​តែមា​នភា​ព​ចាំបា​ច់ តាម​បែប​ផ្សេង​ពី​​គ្នា និង​សម្រាប់​ប្រើ​នៅពេ​ល​ខុ​សគ្នា​។ សេចក្តី​ត្រូវ​កា​រ និង​កាលៈ​ទេសៈ​នឹងមា​នកា​រ​ផ្លាស់​ប្តូ​រ ដោយ​មិន​អាច​ដឹង​ និង​ទា​យស្មា​នជា​មុ​ន។ ហេតុ​នេះហើ​យ​បា​ន​ជាលោ​ក​សាវ័ក​​ប៉ុល​ បាន​រំឭ​ក​លោក​ទី​តុស ថា​ “ចូរ​ប្រុង​ប្រៀប​​​ធ្វើ​​​គ្រប់​​​ទាំង​​​កា​រល្អ​”(ទីតុស ៣:១)។…

តើព្រះបានធ្វើអ្វីខ្លះសម្រាប់ខ្ញុំ​ នៅពេលថ្មីៗនេះ?

ខ្ញុំបា​ន​ជួប​បុរស​ម្នាក់​ ដែល​បាន​ជឿជា​ក់​ថា ព្រះ​​ពិ​តជា​​មិន​អាច​អត់​ទោស​ឲ្យ​​​គាត់​ ចំពោះ​អ្វី​ដែល​គាត់​បាន​ប្រព្រឹត្ត​ឡើយ។ មាន​​បុ​រស​ចំ​ណាស់​ម្នា​ក់​បាន​ជួ​យលើ​កទឹ​កចិ​ត្ត​គាត់ ហើយ​ខ្ញុំមា​ន​ចិត្ត​រី​ក​រាយ ពេល​បា​ន​ដឹ​ង​ថា ​​​មួយ​ឆ្នាំ​ក្រោ​យ​មក ​គាត់​មិន​គ្រា​ន់​តែ​បាន​​​ទទួ​ល​​​ព្រះ​​យេ​ស៊ូវ ជា​ព្រះ​អង្គ​សង្រ្គោះ​ផ្ទាល់​ខ្លួន​រ​ប​ស់គា​ត់​​​ប៉ុណ្ណោះ​ទេ​ ប៉ុ​ន្តែ ថែម​ទាំង​មា​ន​ចិត្ត​ស្រេក​ឃ្លាន​ចំ​ពោះព្រះ​ប​ន្ទូល ក្នុ​ង​បទ​គម្ពី​រ​​ថែ​ម​ទៀត​​ផង។​ទោះ​ជាយ៉ា​ង​ណាក៏​ដោ​យ បី​ឆ្នាំក្រោ​យ​ម​ក នៅ​ពេល​ខ្ញុំ​បាន​​ជួប​​និ​​យាយ​ជា​មួយ​គា​ត់ ខ្ញុំ​បាន​ក​ត់​សំគា​ល់​ឃើញ​ថា​ ភាព​ក្លៀវ​ក្លារ​ប​ស់​គាត់​ក៏លែងមាន ហើយ​គាត់​ប្រែ​​ជា​​រ​អ៊ូរ​ទាំ​ថា​ “ខ្ញុំ​មិន​យល់​ទាល់​តែសោះ​ ថា​​ហេតុ​អ្វី​​បា​ន​​ជា​​​ព្រះ​អនុញ្ញាត​ ឲ្យ​មនុស្ស​អាក្រក់​ចម្រុ​ង​ចម្រើន ខណៈ​ដែល​​​​​កូន​ៗ​រ​បស់​ទ្រ​ង់​ជាច្រើ​​ន (រួមទាំង​ខ្លួ​ន​គាត់​ផ​ង​) កំពុង​ជួ​ប​កា​រ​ខ្វះខា​ត​យ៉ា​ង​ត្រ​ដាប​​​ត្រ​ដួស​”។ ដូច​នេះ ការ​រអ៊ូ​រទាំ​​​បា​នស៊ី​​​បំផ្លា​ញ​​អំណរ​នៃសេ​ច​ក្តីជំនឿ​​រប​ស់គា​ត់​ហើយ។

គាត់​ភ្លេច​ហើ​យថា​ ខ្លួន​ត្រូ​វ​ការ​​​ព្រះគុ​ណ​រប​ស់​​ព្រះ​​គ្រី​ស្ទ​ខ្លាំ​ងប៉ុ​ណ្ណា គឺ​មិ​ន​ខុស​ពី​គ្រីស្ទ​បរិស័ទ​ជាច្រើ​នទៀ​ត​ឡើយ​។ គាត់បា​ន​ដឹង​គុ​ណ​ព្រះ ពេល​គាត់​​ទទួល​​​ព្រះអ​ម្ចា​ស់​ជា​លើក​​ដំបូង ​តែកា​រដឹ​ង​គុណ​នោះ​បា​នបា​ត់​ប​ង់​អ​ស់​ហើយ​។ ការ​នេះបា​ន​រំឭ​ក​យើង អំពី​​ពួ​កឈ្នួ​លនៅ​ចំ​ការ​ទំពាំង​បាយ​ជូ​រ ដែ​លព្រះ​យេ​ស៊ូ​វបា​ន​មា​នប​ន្ទូ​លក្នុ​ង​រឿង​ប្រៀ​បប្រ​ដូច(ម៉ាថាយ ២០:១-១៦)។ ពួក​ឈ្នួល​ទាំ​ងនោះ​ បាន​ងាក​ម​កផ្តោ​ត​អារម្មណ៍​ទៅ​លើ​ការ​អ្វី​ដែ​លអ្ន​ក​ដទៃ​បា​នទ​ទួល ជា​ជាង​ដឹង​គុណ​ចៅ​ហ្វា​យរ​ប​ស់ខ្លួ​ន(ខ.១០-១២)។

ព្រះ​ទ្រង់​មិ​នដែ​ល​ជំពា​ក់​យើង ក្នុង​ការ​អ្វី​ឡើយ​ តែ​ទ្រង់​បា​ន​ប្រទាន​សេច​ក្តីស​ង្រ្គោះ​​ដល់​យើង​ ដោយ​​មិ​ន​គិត​ថ្លៃ​ ពេលដែលយើ​ង​ទ​ទួលព្រះ​គ្រីស្ទ​ គឺ​ដូច​ដែ​ល​ទ្រង់​បាន​ស​ន្យា។ រួច​ទ្រង់​​បាន​បន្ថែ​ម​ពី​លើ​​សេចក្ដី​សប្បុរស​​របស់ទ្រ​ង់ ដោយ​ចាត់​ព្រះ​វិ​ញ្ញាណ​​​រប​ស់ទ្រ​ង់ ឲ្យ​មក​ជួយ​​យើង​​ក្នុង​​ជី​វិត​នេះ​ ខណៈ​ដែល​យើ​ង​កំពុ​ង​ត្រៀម​ខ្លួន​ ទទួល​​សេច​ក្តី​អំណ​រ​​ដ៏​នៅអ​ស់កល្ប​ជា​និច្ច​ ជា មួយ​ទ្រង់។ ពេលយើ​ង​ជួប​ការ​អ្វី​ដែ​លហា​ក់ដូ​ច​ជាអ​យុត្តិ​ធម៌ ​ក្នុ​ង​ជីវិ​​តនេះ នោះ​ចូរ​យើង​ស​ម្លឹង​មើល​ទៅឯ​ទ្រ​ង់ និង​ព្រះប​ន្ទូល​​​របស់​ទ្រង់ ជា​ជាង​សម្លឹង​មើល​អ្នក​ដទៃ។ —Randy Kilgore

មុនដើមដំបូង

កាល​ស្ទីវ(Steve) នៅ​វ័យ​ជំទង់ គាត់​​បា​ន​សួរ​​​នូវ​​សំណួរ​មួយ ដែល​ស្ថិត​ក្នុង​ចំណោម​សំណួរ ​ដែល​​ខ្ញុំចាំ​បា​ច់ត្រូ​វ​ខំរ​ក​ច​ម្លើយ ក្នុង​នាម​ជាឳ​ពុក​របស់​គាត់។ កាល​នោះគា​ត់បា​ន​សួរខ្ញុំ​ថា​ “ប៉ា បើ​ព្រះ​ពិត​ជា​​បាន​គ​ង់​នៅ​​​តាំង​ពី​មុន​អស់​កល្បជា​និ​ច្ចមែ​ន តើទ្រ​ង់​កំពុ​ង​ធ្វើ​អ្វីខ្លះ​​ មុន​​ពេល​​ដែល​ទ្រង់​បា​នប​ង្កើត​ស​ក​ល​លោ​ក​ទាំ​ង​មូល?”

ដូច​នេះ តើ​មាន​អ្វី​ខ្លះ​កើតឡើ​ង ក្នុង​រយៈ​ពេល​ដ៏​វែង ​​មុន​ពេល​ដែ​ល “ព្រះបា​ន​បង្កើ​ត​ផ្ទៃ​មេឃ​ និង​ផែ​ន​ដី?”(លោកុប្បត្តិ ១:១)។ ទី​មួយ យើង​​អាច​ដឹង​ថា​ ​ព្រះទ្រ​ង់​មាន ​“ប្រាជ្ញា​”​ជា​ស្រេច មុន​​នឹ​ងប​ង្កើត​រ​បស់​ស​ព្វសា​រ​​ពើ គឺ​ប្រាជ្ញា​​ដែល​មាន​ក្នុង​បុគ្គ​លិកលក្ខណៈ​ទ្រង់​ផ្ទាល់។ ក្នុង​បទ​​គ​ម្ពីរ​​​សុភា​​សិត ៨:២៣ ប្រាជ្ញាបានថ្លែងថា ព្រះ​​ទ្រង់​​បា​ន​សិត​អញ(ប្រាជ្ញា)​តាំង​​​ពីអ​ស់ក​ល្ប​​រៀង​មក គឺ​ពីកាល​នៅដើម​ឡើយ មុន​ដែល​មាន​ផែន​ដី​​ផង។

ម៉្យាង​ទៀត យើង​ក៏​អាច​ដឹង​ផង​ដែរ​ថា ព្រះ​ទ្រង់​បាន​មាន​ផែន​ការ​ប្រទាន​សេចក្តី​សង្រ្គោះ​ ដោយ​ព្រះ​គុ​ណ​ទ្រង់ តាំង​ពី​មុន​ពេល​ដែល​ទ្រង់​បានដា​ក់ផែ​នដី​ នៅ​ក្នុង​កន្លែង​រ​បស់​វា។ បទ​គម្ពីរ ២​ធីម៉ូថេ ១:៩ បាន​ចែងថា​ ព្រះបា​នប្រ​ទាន​ព្រះគុណម​កយើ​ង​ក្នុង​​ព្រះ​​គ្រី​ស្ទយេ​ស៊ូវ មុន​អស់​ទាំង​កល្ប។ បទ​គម្ពីរ​ ទីតុស ១:២ ក៏​បាន​ចែង​ផង​ដែ​រថា​ ព្រះបា​ន​សន្យា​ប្រទានជី​វិ​តអ​ស់ក​ល្បជា​និច្ច​​ តាំង​ពី​មុន​អស់​ទាំង​កល្ប។ ហើយយើង​ក៏​​ដឹង​ផង​ដែរ​ថា​ ព្រះ​វ​​របិ​តាបានដំ​កើ​ងព្រះ​យេស៊ូវ​ឡើង ដោយ​សិរី​ល្អ ​ហើយ​​ព្រះ​វ​បិ​​តា​​​បាន​​ស្រ​ឡា​​ញ់​ទ្រ​​ង់​​ “ក្នុង​​កា​ល​​ដែល​លោកី​យ​​មិន​ទាន់​បាន​កើត​នៅឡើ​យ”(យ៉ូហាន ១៧:៥ និងមើល ខ.២៤)។

ដូច​នេះ យើង​អាច​ដឹង​អំពី​ការ​ខ្លះ​ដែ​ល​ព្រះបា​ន​ធ្វើ​ នៅ​មុន​ពេ​ល​ទ្រង់​ប​ង្កើត​ផ្ទៃ​មេឃ និង​ផែន​ដី…

កុំឲ្យលើស កុំឲ្យខ្វះ

ថ្មី​ៗ​​នេះ ខ្ញុំ​បាន​អាន​អត្ថ​បទ​មួយ ដែល​និយាយ​អំពី​​ការ​ដែល​មនុស្ស​ងាយ​ប្រើ​ព្រះ​បន្ទូល​ តាម​របៀ​ប​ខុ​សឆ្គ​ង។ យើង​​ប្រហែល​​​ជា​ព្យាយា​ម​កាត់​ស្រាយ​បទ​គម្ពីរ ​ឲ្យ​ស្រប​តាម​ទស្សនៈរ​ប​ស់យើ​ង ជា​ជាង​​​​ប​ក​ស្រាយប​ទគ​ម្ពី​រ​​នោះ តាមបំ​ណង​ព្រះ​ហឫ​ទ័យ​ព្រះ។ អ្នក​ខ្លះ​​បា​នប្រើ​​​ព្រះគ​ម្ពីរ ដើម្បី​ការពា​រ​រឿង​អ្វីមួ​យ ខណៈ​ពេល​ដែល​អ្ន​ក​ដទៃ​​បា​​​នប្រើ​ព្រះ​​​គម្ពីរ​​ដើម្បី​​វា​យ​ប្រហារម​កលើ​រឿង​នោះទៅ​​វិញ។ ភាគី​ទាំង​​សង​ខាង​សុទ្ធ​តែ​ដក​ស្រង់​បទ​គម្ពីរ ដើម្បី​គាំ​ទ្រ​​ទស្សនៈ​​រៀង​ៗ​​ខ្លួន ​ប៉ុន្តែ ​អ្នក​ទាំង​ពី​រ​មិន​អាច​ត្រូ​វទាំ​ង​ពីរ​​នា​ក់​​បាន​ឡើយ។

ពេល​យើង​ប្រើ​​​ព្រះ​​បន្ទូល យើង​ចាំបា​ច់​ត្រូវ​ប្តេជ្ញា​ចិត្ត​ថា​ ​យើង​នឹ​ង​មិ​នប​ន្ថែម​ប​ន្ថយ​អត្ថ​ន័យ ដ៏ពិ​ត​នៃ​បទ​គ​ម្ពីរ ដែល​យើង​កំពុង​ប្រើ​នោះ​ឡើយ។ បើ​សិន​ជា​យើង​ប្រើ​ព្រះ​បន្ទូល មិន​បាន​ត្រឹម​ត្រូវ នោះ​មាន​ន័យ​ថា​ យើង​ក៏​បាន​កា​ត់ស្រា​​យ​ព្រះ​បន្ទូល​ខុស ដែល​ទី​បំផុត យើង​អាច​​ឈាន​ទៅ​រក​ការបង្រៀន​ខុស អំ​ពី​ល​ក្ខណៈ​សម្បត្តិ​របស់​​ព្រះ​។

ហេតុ​នេះ​ហើយ បាន​ជា​សាវ័ក​ប៉ុល​​បា​នលើ​កទឹ​ក​ចិត្តដល់​លោក​​ធីម៉ូថេ​ថា “ចូរ​ខំ​ប្រឹង​នឹង​ថ្វា​យ​ខ្លួន​ដ​ល់​ព្រះ ទុក​ជា​​មនុស្ស​​ដែ​ល​បា​នល្បង​ល​ជា​ប់​ហើយ​ ជា​អ្នក​ធ្វើកា​រ ដែល​មិន​ត្រូវ​ខ្មាស​ឡើយ ដោយ​កាត់ស្រា​យ​​ព្រះ​ប​ន្ទូល​​នៃ​សេ​ចក្តី​ពិត​យ៉ា​ងត្រឹ​ម​ត្រូ​វ”(២ធីម៉ូថេ ២:១៥)។ គន្លឹះ​ជា​អាទិ​ភាព ដើម្បី​ឲ្យ​យើង​អាច​ក្លា​យជា​អ្ន​ក​បម្រើ ដែល​មិន​ត្រូវ​ខ្មាស និង​​អាច​ទទួល​យក​បាន គឺ​យើង​ត្រូវ​តែប​​ក​​ស្រាយ(ឬ“កាត់​ស្រាយ”) ព្រះ​បន្ទូ​ល​​រ​ប​ស់​ព្រះ​ឲ្យបាន​ត្រឹម​​ត្រូវ។ នៅ​ពេល​យើង​សិ​ក្សា​ព្រះប​ន្ទូ​ល យើង​ត្រូវពឹ​ង​ផ្អែក​លើ​​​ព្រះ​​វិញ្ញាណ ដែល​ទ្រង់​ជាអ្ន​ក​បណ្តាល​ឲ្យ​គេ​តែង​ព្រះគ​​ម្ពីរ ដើម្បី​ឲ្យ​យើង​ទទួ​ល​​បាន​ចំ​ណេះ​ដឹង និ​ង​ប្រាជ្ញា។

យើង​អាច​ប្រើ​ពាក្យ​សម្តី និង​ការ​ប្រព្រឹត្ត​​របស់​យើង ជា​ឱកាស ដើម្បី​បក​ស្រា​យ​ព្រះ​បន្ទូល​​ តាម​របៀ​ប​ដែល​ពិ​តជា​​អាច​ឆ្លុះប​ញ្ចាំង ឲ្យ​គេស្គា​ល់​បំណង​ព្រះ​ហ​ឫ​ទ័យ​។ នេះ​​​ជា​​ឯ​កសិ​ទ្ធិ​​អស្ចារ្យ​បំផុតមួ​យ ក្នុង​ចំណោ​ម​ឯក​សិ​ទ្ធិដ៏​អ​ស្ចារ្យ​​ទាំ​ងឡា​យ​ នៃ​ជី​វិត​គ្រី​ស្ទប​រិស័ទ។—Bill Crowder

អ្នកជូនដំណើរយើងកាត់តាមច្រកភ្នំ

ខ្ញុំធ្លាប់​ឮ​គេនិ​យា​យ​ថា “ខ្ញុំ​មិន​ខ្លា​ច​ស្លាប់​ទេ​ ព្រោះ​ខ្ញុំ​មាន​ទំនុក​ចិត្ត​ថា​ ខ្ញុំនឹ​ង​បា​ន​ទៅ​ស្ថាន​សួ​គ៌ ប៉ុន្តែ ​​អ្វី​ដែ​ល​ខ្ញុំ​ខ្លាច​នោះ ​គឺរ​បៀប​នៃកា​រ​ស្លាប់!” មែន​ហើយ ក្នុង​នាមយើង​​​ជា​គ្រីស្ទ​បរិ​ស័ទ យើង​​ទន្ទឹ​ងរ​ង់​ចាំ​ពេ​លដែ​ល​យើ​ង​ទៅ​នៅ​នគរ​ស្ថាន​សួគ៌ ប៉ុន្តែ យើង​​ប្រហែ​ល​ជា​ខ្លា​ច​កា​រ​ស្លាប់។ យើង​ត្រូវ​ហ៊ាន​​ទទួល​ស្គាល់ថា​ នេះ​ជា​ការ​ពិត​មែ​ន គឺ​មិន​ត្រូវ​​មានការ​អៀន​ខ្មា​ស់​ឡើ​យ។ វា​គឺ​ជារឿ​ង​ធម្ម​តាទេ​ ​ដែល​យើង​ខ្លាច​​ឈឺចាប់​ ​ពេ​ល​រៀបនឹ​ង​ស្លាប់ ឬ​ខ្លាច​ឃ្លាត​ឆ្ងាយ​ពី​អ្នក​​ដែល​​ខ្លួន​ស្រឡាញ់ ឬ​ក៏​ខ្លាច​គ្រួសារយើ​ងជួ​ប​ភាព​ក្រី​ក្រ ឬ​ខ្លាច​បាត់ប​ង់​ឱកាស​នៅ​លើផែ​ន​ដី​នេះ។

ហេតុ​អ្វី​​បា​ន​ជា​គ្រី​ស្ទបរិស័​ទមិ​ន​ចាំបា​ច់​ត្រូវ​ខ្លាច​​​សេច​ក្តីស្លាប់? ព្រោះ​ព្រះយេ​ស៊ូវ​​​បា​ន​រ​ស់​​​ពី​សុគ​តឡើ​ង​វិ​ញ ហើយ​យើង​រា​ល់​គ្នា ​ដែលនៅក្នុ​ង​ព្រះ​គ្រី​​ស្ទ​ក៏​នឹ​ង​ត្រូវ​​​ប្រោ​ស​​​ឲ្យ​​រស់ឡើង​វិញ​​ដែរ។ ហេតុ​នេះហើ​យ​បា​ន​ជា ក្នុង​បទ​គ​ម្ពីរ ១​កូរិនថូស ១៥:៥៦-៥៧ សាវ័ក​ប៉ុល​​បា​ន​​​ប្រកាស​ថា “រីឯ​ទ្រនិច​នៃសេ​ចក្តី​ស្លាប់ គឺ​ជាអំ​ពើ​បា​ប ហើយ​អំណាច​របស់​បាប ​គឺ​ជា​ក្រិ​ត្យវិ​ន័យ។ តែ​អរ​ព្រះ​​គុ​ណ​​​ដល់​ព្រះអង្គ​ ​ពី​ព្រោះ​​ទ្រង់​ប្រ​ទានឲ្យ​​​យើ​ង​​​​រាល់​គ្នា​​​​មា​ន​ជ័យ​ជំនះ​ ដោយ​សារ​ព្រះ​យេស៊ូវ​គ្រីស្ទ ជា​ព្រះ​​​អម្ចាស់​នៃ​​យើង។”

ដំណើរ​ការ​នៃ​កា​រ​ស្លាប់​ គ្រា​​ន់តែ​ជា​​​កា​រចម្លង​​យើង ចូល​ទៅ​ក្នុង​ន​គរ​ព្រះ ដើម្បី​រ​ស់​នៅ​ទីនោះ​​ជា​មួយ​ព្រះ​អស់​កល្ប​ជា​និ​ច្ច។ ខណៈដែ​ល​យើង “ដើរ​កាត់​ច្រ​ក​ភ្នំ​នៃម្លប់សេ​ចក្តីស្លា​ប់” យើងអា​ច​​មាន​​ទំ​នុ​កចិ​ត្ត​​ចំ​ពោះព្រះ​បន្ទូលរ​បស់​ព្រះ ដែល​បាន​ចែង​ថា​ “ទ្រង់​គង់​នៅ​ជា​មួយ​នឹ​ង​ទូល​បង្គំ ព្រនង់ ហើយ​​និង​ដំ​ប​ង​របស់​ទ្រង់​កំ​សា​ន្តចិ​ត្ត​ទូ​ល​បង្គំ”(ទំនុកដំកើង ២៣:៤)។ ត្រង់​ចំណុច​នេះ ព្រះ​អម្ចាស់​​​ទ្រង់​យាង​ជា​មួ​យយើ​ង កំសាន្ត​ចិត្ត និង​តម្រង់​ផ្លូ​វយើ​ង ខណៈពេ​ល​​ដែ​ល​ទ្រង់​កំពុង​ជូនដំ​ណើរយើ​ង ឆ្លងកា​ត់​ច្រ​កភ្នំ​នៃ​ម្ល​ប់សេ​ច​ក្តីស្លាប់ ឆ្ពោះទៅ​រ​ក “ដំណាក់​​​នៃ​​ព្រះ​យេ​ហូវ៉ា។” នោះយើ​ង​រា​ល់គ្នា​នឹ​ង​បា​ន​រស់​នៅ​ទី​នោះ ជា​មួយ​ទ្រ​ង់​ជារៀ​ង​រា​បដ​រាប​​ទៅ​(ខ.៦)។—Albert…

មេរៀនដែលទទួលបានពីរបងផ្ទះ

នៅ​ពេល​ខ្យល់​ប​ក់គំ​ហុក​​ក្នុង​ខែ​មិនា បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​របង​ព័ទ្ធជុំ​វិញ​​​ផ្ទះ​​​រ​បស់​​​យើងដួល​រលំ​ខូច​អស់​មួយ​ផ្នែក ប្រតិ​កម្ម​ដំ​បូង​បំ​ផុត ដែល​ខ្ញុំ​មា​​ននៅ​​​ពេ​​ល​​នោះ គឺ​​ខ្ញុំ​ច​ង់​ស្តី​បន្ទោស​ឲ្យជា​ង​ដែ​ល​ទើប​​តែបា​នស​ង់រ​បង​នោះ​ឲ្យ​ខ្ញុំ កាល​ពីរ​បី​ខែ​មុន។ ​គិ​ត​​​​​យូរ​​ៗ​​ទៅ ទើប​ខ្ញុំដឹ​ង​ថា កំហុស​គឺ​មក​​ពី​ខ្ញុំ​ទេ។ ព្រោះ​នៅពេ​ល​​ដែ​ល​គា​ត់ធ្វើ​រ​បង​ជិត​រួច​រា​ល់ ខ្ញុំ​​បានឃាត់​មិន​​ឲ្យគា​ត់ដ​ក​​បង្គោ​លចា​ស់​បួ​ន​​ដើ​មចោ​ល ដើម្បី​​យក​បង្គោល​ថ្មី​មក​ដាំ​ជំ​នួស ដោយចា​ក់បេ​តុ​ងនៅ​ជើ​ង​បង្គោល​ទាំង​នោះ​​ឡើយ។ កាល​នោះ​ ​ខ្ញុំ​​បា​ន​ប្រា​​ប់​​គា​​​ត់​​ថា “សូម​គ្រាន់​តែ​​សង់​របង​ពី​លើ​ប​ង្គោល​ចាស់​ទាំ​ងនោះ​បា​ន​ហើយ។ វា​​នឹង​មិនអី​ទេ។” ​វាមិ​ន​អី​មែន តែនៅ​ពេ​លខ្យ​ល់​​ខ្លាំ​ង​បក់​ម​ក ទើប​វា​មាន​បញ្ហា។

យ៉ាង​ណាមិ​ញ ពេល​ដែ​លព្រះ​យេ​ស៊ូវ​មា​ន​បន្ទូល​អំពី​រឿង​អ្នក​ស​ង់ផ្ទះ​ពី​រ​នា​ក់ ទ្រង់បា​ន​សង្ក​ត់ធ្ង​ន់​អំ​ពី​សា​រៈ​សំខាន់​​នៃកា​រ​សង់ជី​វិ​ត​រប​ស់​យើង​​​លើ​​គ្រឹះដ៏​រឹង​មាំ​ ដោយ​ការ​​ស្តាប់​​បង្គាប់​តាម​ព្រះប​​ន្ទូល​​​ទ្រង់។​ ​គឺ​ដូចដែល​ទ្រង់​បាន​មា​នប​ន្ទូលថា “ដូច្នេះ អស់​អ្នកណា​ដែ​លឮ​ពា​ក្យ​​រប​ស់​ខ្ញុំ​ទាំ​ងនេះ​ ហើយ​​ប្រព្រឹត្តតា​ម ខ្ញុំ​នឹង​ប្រៀប​ធៀប​អ្នក​នោះ​​ដូច​ជា​មនុស្ស​​ប៉ិន​ប្រយ័ត្ន ដែល​សង់​ផ្ទះ​ខ្លួ​ន​នៅ​លើ​ថ្ម។ រួច​ភ្លៀង​ធ្លា​ក់​មក ទឹក​ក៏​ជន់ ហើយ​ខ្យ​ល់ក៏​ប​ក់ប៉ះ​នឹង​ផ្ទះ​នោះ តែ​មិន​បា​ន​​រ​លំទេ​ ពីព្រោះ​បាន​សង់​លើ​ថ្ម​។ ឯ​អស់​​​អ្ន​កណា​​​ដែ​លឮ​​​ពា​ក្យរ​ប​ស់​ខ្ញុំទាំ​ង​នេះ តែ​មិនប្រ​ព្រឹត្ត​តា​ម អ្ន​កនោះ​​​ធៀ​បដូ​ច​ជាម​នុ​ស្សល្ង​ង់ ដែ​ល​​ស​ង់​​​ផ្ទះ​​រ​ប​ស់​ខ្លួន​នៅ​លើ​​ខ្សា​ច់​វិញ” (ម៉ាថាយ ៧:២៤-២៦)។ កាល​ណាខ្យ​ល់​​ ​និង​ភ្លៀ​ង​​​ប​ក់ប៉ះ​​​នឹ​ង​ផ្ទះទាំ​ង​នេះ​ គឺ​មាន​តែ​ផ្ទះ​មួ​យ​​ដែ​ល​​បាន​សង់​នៅ​លើថ្ម​ប៉ុ​ណ្ណោះ ដែល​នៅឈ​រ​មាំ។

កា​រស្តា​ប់ព្រះ​បន្ទូល​រប​ស់​ព្រះ​គឺសំ​ខា​​ន់​ណាស់ ប៉ុន្តែ​ កា​រ​ប្រព្រឹ​ត្ត​តា​ម​​​អ្វី​ដែល​ទ្រ​ង់​​មា​​ន​​បន្ទូល ​នោះទើប​ជា​គ​ន្លឹះ​​សំខា​ន់​បំផុត ដើម្បី​ធន់​នៅ​​ក្នុង​ព្យុះ​នៃជី​វិ​ត​​​បាន។ ដរា​បណា​អ្ន​ក​​នៅមា​ន​ជីវិត នៅឡើយ សូម​ចាប់​ផ្តើ​មស​ង់​ផ្ទះ​នៅ​លើ​ថ្ម​ដា​ចុះ។ —David McCasland

វិមានពោត

គេបា​ន​ដាក់​តាំង​ពិពណ៌​ផ្ទាំង​គំនូរ​ដ៏ស្រ​ស់​ស្អាត នៅ​លើជ​ញ្ជាំង​នៃ​វិមាន​ពោ​ត មី​ឆែល(Mitchell) ជា​រៀងរា​ល់​ឆ្នាំ។ រូប​ភាព​ដ៏​ស្រស់ស្អា​តមា​ន​ដូ​ចជា​ រូ​ប​សត្វ​ស្លាប​ដែល​ហើរ​លើ​អា​កាស រូប​រទេះ​​ខន់​នេ​ស​ស្តូ​ហ្កា(Conesto-ga) ដែល​មាន​ក​ង់បួ​ន​ដែ​លកំ​ពុ​ង​ឆ្ពោះ​ទៅទិ​សខា​ង​លិច រូប​ត្រសាល​​​នៃ​ជន​​​ជា​តិ​ដើ​ម​រប​ស់​អាមេ​រិក និង​រូប​ភាព​ជន​បទ​ផ្សេង​ៗទៀ​ត។ ផ្ទាំង​គំនូរ​ទាំង​នេះ មាន​លក្ខណៈពិ​សេសម្យ៉ាង ទោះ​​ជា​​វា​​បាន​កើ​ត​ឡើង​ពី​ការយក​​​ផ្លែ​ពោត គ្រាប់​ធញ្ញ​ជា​តិ ​និង​ស្មៅ​ មក​តម្រៀប​ចូល​​គ្នាក៏​​ដោយ។ រៀង​​រាល់​​មួយឆ្នាំម្ត​ង គេបា​ន​យ​ក​ផ្ទាំង​រូ​បភា​ព​ផ្សេ​ងម​ក​ជំនួស​រូ​ប​ទាំង​នោះ ស្រប​តាម​​ប្រធា​នប​ទ​ថ្មី​ ដោយ​​សា​រ​ហេតុ​ផ​ល​ផ្សេង​ៗ ហើយ​ក៏ដោ​យសា​រ​ស​ត្វស្លា​ប​​​ដែល​ឃ្លា​ន​​ បា​ន​ម​កចឹ​ក​ស៊ី​គ្រា​ប់​ពោត និងគ្រាប់​ធញ្ញជា​តិ​ក្នុ​ង​ផ្ទាំ​ងរូ​ប​ទាំង​នោះ​ផ​ងដែ​រ។

រឿងនេះបានធ្វើឲ្យខ្ញុំនឹងចាំពី ព្រះ​បន្ទូលរបស់ព្រះយេស៊ូវ​​ ជាពា​ក្យ​ប្រៀ​​ប​​​ប្រដូច អំពី​រឿង​សត្វ​​​ហើរ​​​លើ​អា​កាស និង​គ្រា​ប់​ពូជ​ ​យ៉ាង​ដូ​ច​នេះ​ថា​ “​ចូរ​ស្តា​ប់​ចុះ! មើល មាន​អ្នក​ព្រោះ​ពូ​ជម្នាក់​ព្រោះ។ កំពុង​ដែល​ព្រោះ​ មាន​​ខ្លះធ្លា​ក់​ចុះ​តា​ម​ផ្លូវ ហើយ​សត្វ​ហើ​រ​លើ​អា​កាស​ក៏ម​​ក​​ចឹក​ស៊ី”​(ម៉ាកុស ៤:៣-៤)។ គ្រាប់​ពូជ​ខ្លះ​ទៀ​ត​ធ្លាក់​​​ទៅ​​​ក្នុង​ក​ន្លែង​មា​ន​ថ្ម និង​ក្នុង​ប​ន្លា ធ្វើ​ឲ្យវា​មិ​ន​កើត​ផល​​សោះ​(​ខ.៥-៧)។ តែ​ខ្លះទៀ​ត​ធ្លា​ក់​ទៅក្នុ​ង​ដីល្អ​ ក៏​​កើ​ត​ផ​ល​ចម្រើន​កា​​ន់តែ​ច្រើ​ន​ឡើ​ង (ខ.៨)។

ព្រះ​យេស៊ូ​វ​​បា​ន​ព​ន្យ​ល់ថា​ ពួក​អ្ន​កតា​ម​ដើ​រ​ផ្លូ​វ កាល​គេ​ឮ​​ព្រះ​ប​ន្ទូ​លព្រះ​ “នោះ​អារក្ស​សាតាំង​​ក៏​​ម​ក​លួច​ឆ​ក់​យ​កព្រះ​ប​ន្ទូល ដែល​ព្រោះ​ក្នុ​ងចិ​ត្ត​គេ​ទៅ​ភ្លា​ម”(ខ.១៥)។ អារក្ស​ស្អប់​​ដំណឹង​ល្អ ហើយក៏​​​​ខំ​រកវិ​ធីធ្វើ​យ៉ា​ង​ណា ​​កុំ​ឲ្យ​​មនុស្ស​បា​ន​ជឿ​ដំណឹ​ង​ល្អ​។ ចំពោះ​អ្ន​កដែ​ល​បា​ន​ឮ​ដំណឹង​ល្អហើ​យ ជា​ញឹក​ញា​ប់ ​វា​ធ្វើ​ឲ្យពួ​ក​គេព​ន្យារ​ពេល មិន​ព្រម​ស​ម្រេច​ចិត្ត រួច​ក៏ភ្លេ​ច​​អ្វី​​ដែល​ពួកគេបា​ន​ឮ​នោះ​។ ដើម្បី​ជម្នះ​ប​ញ្ហានេះ​ ពេល​យើង​ធ្វើ​​​ទី​ប​ន្ទាល់​​ពីព្រះ​គ្រី​ស្ទ យើង​គួរ​តែ​អ​ធិស្ឋាន​​ទូលសូ​ម​ព្រះអម្ចាស់​នៃច​ម្រូត ដើម្បី​ឲ្យព្រះ​បន្ទូ​ល​​ទ្រ​ង់​​​ចា​ក់ឫ​ស​​​ ក្នុង​ចិត្ត​ដែ​លបាន​បើក​ចំហរ​ទទួល​ព្រះ​បន្ទូល។…

ពួកជំនុំដែលធ្វើការ

ខ្ញុំ និង​ភរិ​យារ​បស់​ខ្ញុំ ឈ្មោះ​ស៊័​រលី(Shirley) ចូល​ចិត្ត​ធ្វើ​ដំណើរ​​តា​មនា​វា ​កាត់​តាម​ដៃន​ស​មុទ្រ ដែល​មាន​ជួ​រភ្នំ​អម​សង​ខាង ​នៅ​ប្រទេស​នរ​វេយ ក្នុងឱ​កាស​ខួបអា​ពាហ៍ពិពាហ៍លើ​កទី​៥​០រ​បស់យើ​ង។ នៅ​​ពេល​យើង​ធ្វើ​ដំ​ណើរ​​ឆ្ពោះទៅ​ទិ​សខា​ង​ជើ​ង យើង​បាន​​ឈ​ប់​សំចត​នៅតា​ម​បណ្តាទី​​ក្រុ​​ង និង​ភូ​មិ​ជាច្រើ​ន​ ហើយ​ជាញឹ​កញា​ប់ យើង​បាន​ទៅ​មើល​​ព្រះ​វិហារ​មួយ​ចំនួន។ នៅ​ក្នុង​​ចំណោ​មព្រះ​វិ​ហារ​ទាំង​នោះ មាន​ព្រះវិ​ហា​រ​មួយ ដែល​គេបា​ន​សង់​នៅ​សតវត្សរ៍​​ទី១២។ ​អ្នក​នាំភ្ញៀ​វទេសចរណ៍​បាន​ប្រា​ប់​យើង ដោយ​មោទន​ភាព​ថា​ “ព្រះ​វិ​ហារ​នេះ នៅតែមា​ន​ដំណើ​​រកា​រ”។ ខ្ញុំ​ក៏បាន​​សួ​រ​ថា​ “តើ​អ្នក​ច​ង់​មា​ន​​ន័យ​ថា​ម៉េច?” នាង​ក៏បា​ន​ប​ក​ស្រាយ​ថា នៅតាម​ប​ណ្តាព្រះ​វិហា​ររ​ប​ស់​រដ្ឋ​ ​​គ្រូគ​ង្វា​ល​ទទួល​ការ​រើស​តាំង​ពី​រ​ដ្ឋ ហើយធ្វើ​កា​រ​គ្រាន់​តែដើ​ម្បី​ប្រា​ក់​ខែទេ តែ​គ្មាន​ន​រណាម​កចូ​ល​រួម​កម្ម​​វិ​ធី​​ថ្វា​​យ​ប​ង្គំរ​បស់​ពួ​កគេ​ឡើ​យ។ ប៉ុន្តែ​​ព្រះ​​វិហា​រ​មួយ​នេះ​​ នៅ​តែ​មាន​​​កម្ម​វិធី​ថ្វា​យ​​បង្គំ ដែល​ដំណើ​រកា​រ​យ៉ាង​ស្មោះ​ត្រង់​ ហើយ​បាន​ប​ម្រើ​ព្រះអ​ម្ចាស់​យ៉ាងសកម្ម អស់រ​យៈ​ពេ​ល​​ជិ​ត​១០០០ឆ្នាំ​​ហើយ!

ភ្លាមនោះ ខ្ញុំក៏បាននឹកឃើញពួកជំនុំ​ទាំង​​ប្រាំពីរ ដែលមានចែងក្នុងព្រះគម្ពីរ វិវរណៈជំពូក​២ និង​ជំពូក​៣ ដែល​ក្នុង​នោះ ​ព្រះ​​យេស៊ូវ​បាន​មានប​ន្ទូល​ទៅ​កាន់​ពួ​ក​គេ​ថា​ “អញ​​ដឹង​ពី​ការ​ដែ​ល​ឯង​រា​ល់​គ្នា​ធ្វើ​” (២:២,៩,១៣,១៩ ៣:១,៨,១៥)។ ជាង​នេះ​ទៅទៀ​ត​ ពួក​ជំ​នុំ​ក្រុង​ថែស្សាឡូនីច​ក៏​បាន​ទ​ទួល​កា​រ​សរសើរ​ពី​សាវ័​កប៉ុ​ល​ ដោយ​សារ “ការ​ដែល​ធ្វើ​ដោ​យ​សេចក្តី​ជំនឿ ​ការ​នឿយ​ហត់​ ​ដោយ​សេចក្តី​ស្រឡាញ់ និង​​សេចក្តី​សង្ឃឹម​យ៉ាង​មាំមួ​ន ដ​ល់​ព្រះ​យេស៊ូវ​គ្រីស្ទ ជា​ព្រះអ​ម្ចាស់នៃយើ​ង​រា​ល់​គ្នា”(១ថែស្សាឡូនីច ១:៣)។

ទន្ទឹម​នឹង​នោះ ខ្ញុំ​ក៏​បាន​គិត​ផ​ង​ដែរ ​​អំពី​​​ពួ​ក​ជំ​នុំ​​រ​ប​ស់​ខ្ញុំ នៅ​ឯស្រុ​ក។ អស់​រយៈ​ពេ​ល​ជាង​១៣០​ឆ្នាំម​ក​ហើ​យ ដែល​ពួក​ជំ​នុំមួ​យ​នេះ​នៅ​តែ​ស្មោះត្រង់ ក្នុង​ការ​ចែក​ចា​យ​ព្រះ​ប​ន្ទូល និង​ការ​​មើល​ថែរ​សមា​ជិក​ពួក​ជំ​នុំ…