ហ្គេប(Gabe)គឺជាសិស្សដែលជិតបញ្ចប់ថ្នាក់វិទ្យាល័យ។ គាត់បានភាសខ្លួនចេញពីផ្ទះរបស់គាត់ យ៉ាងវក់វី ក្នុងអំឡុងពេលភ្លើងឆេះព្រៃ នៅឆ្នាំ ២០១៨ ជាហេតុបណ្តាលឲ្យគាត់ ខកខានមិនបានចូលរួមការរត់ប្រណាំង ក្នុងទីជនបទ ក្នុងរដ្ឋរបស់គាត់់ ដែលគាត់បានហ្វឹកហាត់ជាយូរឆ្នំា ដើម្បីចូលប្រកួត។ ដោយសារការខកខាននេះ គាត់មិនមានឱកាសចូលរួមការប្រកួតប្រចាំរដ្ឋ ដែលជាព្រឹត្តិការណ៍សំខាន់បំផុត នៅក្នុងអាជីពជាកីឡាកររត់ប្រណាំង ដែលមានរយៈពេល៤ឆ្នាំកន្លងមកនេះ។ ដោយឃើញស្ថានភាពគាត់ដូចនេះ ក្រុមប្រឹក្សាកីឡាករប្រចំារដ្ឋ ក៏ផ្តល់ឱកាសទីពីរដល់គាត់ ដែលក្នុងនោះ គាត់ត្រូវរត់ក្នុងថេរវេលា ដែលគេបានកំណត់ នៅលើកំណាត់ផ្លូវរត់ប្រណាំងរបស់សាលាដែលជាគូប្រកួត ដោយពាក់ស្បែកជើង “សម្រាប់ដើរ” ព្រោះស្បែកជើងសម្រាប់រត់របស់គាត់ ត្រូវភ្លើងឆេះបំផ្លាញ នៅក្នុងផ្ទះរបស់គាត់។
ពេលដែលគាត់បង្ហាញខ្លួន នៅក្នុងការប្រកួត គាត់មានការភ្ញាក់ផ្អើល ចំពោះគូប្រកួតរបស់គាត់ ដែលបានឲ្យគាត់ខ្ចីស្បែកជើងកីឡាពាក់ ហើយក៏បានរត់ទន្ទឹមគាត់ ធ្វើយ៉ាងណាឲ្យគាត់អាចរត់បានក្នុងថេរវេលា ដែលរដ្ឋបានតម្រូវ។
គូប្រកួតរបស់គាត់ គ្មានកាតព្វកិច្ចអ្វីត្រូវជួយគាត់នោះទេ។ តាមធម្មតា មនុស្សគិតប្រយោជន៍ផ្ទាល់ខ្លួន តាមនិស្ស័យសាច់ឈាមរបស់ពួកគេ(កាឡាទី ៥:១៣) ដើម្បីអាចមានឱកាសឈ្នះកាន់តែច្រើន។ ប៉ុន្តែ សាវ័កប៉ុលបានជំរុញយើង ឲ្យបង្ហាញចេញនូវផលផ្លែនៃព្រះវិញ្ញាណ ក្នុងជីវិតយើង ដើម្បីបម្រើគ្នាទៅវិញទៅមក ដោយក្តីស្រឡាញ់ និងបង្ហាញចេញនូវសេចក្តីសប្បុរស និងសេចក្តីល្អ(ខ.១៣,២២)។ ពេលណាយើងពឹងផ្អែកលើជំនួយពីព្រះវិញ្ញាណ ជាជាងធ្វើតាមសភាវគតិរបស់យើង នោះយើងនឹងកាន់តែមានលទ្ធភាពស្រឡាញ់មនុស្សនៅជុំវិញខ្លួនយើង។-Kirsten Holmberg