កងទ័ពអាមេរិកមានប្រពៃណីផ្លំត្រែ បទ “Taps” នៅពេលថ្ងៃលិច និងនៅក្នុងពិធីបុណ្យសពរបស់ទាហាន ដែលបានពលីជីវិត។ ខ្ញុំមានការភ្ញាក់ផ្អើលណាស់ ពេលដែលបានអានទំនុកច្រៀង របស់បទនេះ ហើយក៏បានរកឃើញថា បទនេះមានល្បះជាច្រើន ដែលបញ្ចប់ដោយពាក្យថា “ព្រះទ្រង់គង់នៅក្បែរ”។ ដូចនេះ មុនពេលយប់មកដល់ ឬក្នុងពេលសោកសង្រេង ដោយសារការបាត់បង់មនុស្សជាទីស្រឡាញ់ ទំនុកច្រៀងនៃបទនេះបានធានាពួកទាហានអាមេរិកទំាងឡាយថាព្រះគង់នៅក្បែរជានិច្ច។
នៅគ្រាសញ្ញាចាស់ គេក៏បានផ្លុំត្រែដើម្បីរំឭកពួកអ៊ីស្រាអែលថា ព្រះទ្រង់គង់នៅក្បែរពួកគេ។ ជនជាតិអ៊ីស្រាអែលត្រូវតែ “ផ្លុំត្រែ” នៅក្នុងពេលធ្វើពិធីបុណ្យសំខាន់ៗ ដែលជាផ្នែកមួយនៃការតាំងសញ្ញារវាងព្រះ និងប្រជាជាតិអ៊ីស្រាអែល (ជនគណនា ១០:១០)។ ការផ្លុំត្រែជាការរំឭកថា ព្រះទ្រង់មិនគ្រាន់តែមានវត្តមានគង់នៅក្បែរប៉ុណ្ណោះទេ តែថែមទាំងត្រៀមខ្លួនជាស្រេច ដើម្បីជួយពួកគេ ព្រោះព្រះអង្គសព្វព្រះទ័យនឹងជួយពួកគេ។
សព្វថ្ងៃនេះ យើងនៅតែត្រូវការការរំឭកថា ព្រះទ្រង់គង់នៅក្បែរយើង។ ហើយក្នុងការថ្វាយបង្គំរបស់យើង យើងក៏អាចស្រែកអំពាវរកព្រះអង្គ ដោយការអធិស្ឋាន និងបទចម្រៀងផងដែរ។ យើងអាចចាត់ទុកថា ការអធិស្ឋានរបស់យើង គឺប្រៀបដូចជាសម្លេងត្រែ ដែលសុំឲ្យព្រះទ្រង់ជួយយើង។ ហើយយើងក៏មានការកម្សាន្តចិត្ត ពេលដែលបានដឹងថា ព្រះអង្គតែងតែស្តាប់ឮ អ្នកដែលស្រែករកព្រះអង្គ(១ពេត្រុស ៣:១២)។ ព្រះអង្គឆ្លើយតបការទូលអង្វររបស់យើង ដោយការធានា អំពីព្រះវត្តមាន ដែលចម្រើនកម្លាំង និងកម្សាន្តចិត្តយើង ក្នុងពេលដ៏ពិបាក និងពេលសោកសង្រេង ក្នុងជីវិត។—Lisa M. Samra